Ο Χάρτης της πόλης: Μπενσουσάν Χαν

της Κύας Τζήμου

Το κτίριο στον αριθμό 6 της οδού Εδέσσης (οδός Τας Χάνι όπως λεγόταν τότε) έχει τη δικιά του ιστορία όπως και ο μικρός δρόμος στον οποίον βρίσκεται. Μαζί με το διπλανό του κτίριο στον αριθμό 4 έχουν κτιστεί πριν το 1917 και επέζησαν της μεγάλης πυρκαγιάς του 1917 (όπως και όλη η περιοχή των Λαδάδικων). Το αξιόλογο με το εν λόγω κτίριο είναι και ότι απέφυγε τις επακόλουθες κατεδαφίσεις στην περιοχή όπως και τα άλλα κτίρια στην οδό Εδέσσης (Κύρτση Χαν – 1910 στο νούμερο 5, Εμνιέτ Χαν-Μέγαρο Νάτσινα – 1896 στον αριθμό 3 και το κτίριο στον αριθμό 7 που χρονολογείται επίσης πριν από το 1917).

Η κάτοψη του κτιρίου οργανώνεται γύρω από έναν οκταγωνικό χώρο που στεγάζεται με υαλωτή στέγη. Η όψη του κτιρίου διαιρείται σε δύο ζώνες: το ισόγειο με τα καταστήματα, των οποίων τα ανοίγματα ορίζουν 4 πεσσοί με οριζόντιες ραβδώσεις και τη ζώνη του ορόφου. Το ισόγειο διαχωρίζεται από τον όροφο με γείσο που προεξέχει και προβάλλει περισσότερο στα σημεία των θέσεων των πεσσών. Στις θέσεις αυτές εδρεύουν και οι ψευδοπαραστάδες του ορόφου που φέρουν κορινθιακά επίκρανα. Η μορφή του κτίσματος βέβαια σήμερα εμφανίζεται αλλοιωμένη από σύγχρονες παρεμβάσεις, όπως αφαίρεση του μεταλλικού στέγαστρου και μερική κάλυψη των πεσσών. Το κτίριο σήμερα ανήκει στην κ. Ρούλα Γρηγοριάδου Παπανάγνου που το κληρονόμησε από τον θείο της, τον μεγαλέμπορο και πρόσωπο γνωστό στην ιστορία της πόλης, Βασίλειο Ζωτιάδη. Η ιδιοκτησία του είναι από πρώην μετόχι του Μεγάλου Τεμένους της Μέκκα και περιήλθε στην ιδιοκτησία του Σαμουήλ Μπενσουσάν για να μεταβιβαστεί ακολούθως στους γιους του Ισακ και Ζακ και να αγοραστεί στα 1929 από τους αδελφούς Ζωτιάδη. Ο Βασίλειος Ζωτιάδης στέγαζε εκεί την επιχείρησή του, το κατάστημα μπαχαρικών του Μπίλι και αρχικά το κτίριο ήταν ενσωματωμένο με το διπλανό της επιχείρησης Μουμτζή – Τέια- Καφέδες (στον αριθμό 8). Λέγεται μάλιστα ότι η βάση του Μπενσουσάν Χαν δηλαδή τα πρώτα μέτρα του ισογείου χρονολογούνται από το 1810 σύμφωνα με παλιά κιτάπια των κτιρίων.

Στα δωμάτια του φιλοξενήθηκε το θεατρικό “Φόβος” της Βαρβάρας Δουμανίδου (η παράσταση του «Θέατρο του Άλλοτε» ανέβηκε για δύο συνεχόμενες θεατρικές περιόδους, 2011–2013). H παράσταση παρουσίαζε σε κάθε δωμάτιο και μια διαφορετική ιστορία για το κοινό. Στην Παγκόσμια Έκθεση Σκηνογραφίας (World Stage Design), που διοργανώθηκε φέτος στο Κάρντιφ της Ουαλίας συμμετείχε ο σκηνογράφος–ενδυματολόγος Νίκος Καλαϊτζίδης για τα σκηνικά του στην παράσταση. Η δουλειά του, που αφορούσε στις κατηγορίες «Σκηνικά», «Κουστούμια» και «Φωτισμοί» ξεχώρισε ανάμεσα στις 100 καλύτερες του κόσμου για τα έτη 2010–2013 παρά το εξαιρετικά χαμηλό της budget .