Οι αόρατοι άνθρωποι της παραλίας
Κάθε πρωί πλένει τα δόντια του προσεκτικά στη βρύση, προσπαθεί να είναι πεντακάθαρος, να μη δίνει δικαιώματα, λένε όσοι ξέρουν.
Εικόνα: Θωμάς Νεδέλκος
Ένα στρώμα, δυο σκεπάσματα, που τα διπλώνει κάθε πρωί προσεκτικά, λίγα είδη υγιεινής στη βρύση, μια από τις τελευταίες δημόσιες βρύσες της πόλης. Μια ελληνική σημαία στο ”νοικοκυριό” που μοιάζει με ένα μικρό κουτί στο δημόσιο χώρο.
Οι άστεγοι της νέας παραλίας πλήθαιναν μέσα στην πανδημία, ένας νέος 32 χρόνων, μια κοπέλα η Κατερίνα, ένας ηλικιωμένος παρακάτω. Περαστικοί αφήνουν ένα πιάτο φαγητό, τους φροντίζουν, φοβισμένοι μερικές φορές κρύβονται πίσω από θάμνους, άλλες φορές μαζεύουν με προσοχή τα υπάρχοντα τους και αναχωρούν προς ανεύρεση φαγητού.
Κάθε πρωί πλένει τα δόντια του προσεκτικά στη βρύση, προσπαθεί να είναι πεντακάθαρος, να μη δίνει δικαιώματα, λένε όσοι ξέρουν. Στον Κήπο των Γλυπτών οι σκιές των αόρατων ανθρώπων διακρίνονται πάνω στο ολόλευκο μάρμαρο…
