Οι μουσικοί του δρόμου είναι το soundtrack της Θεσσαλονίκης
Οι μουσικοί στον δρόμο μιλάνε για την ζωή τους.
Όσα βήματα και αν μετρήσεις σε αυτή τη πόλη, πάντοτε θα πέσει το μάτι σου σε έναν μουσικό που τραγουδάει σε δημόσιο χώρο. Είτε είναι στη Πλατεία Αριστοτέλους είτε στα Λαδάδικα είτε σε ένα πιο απόκρυφο στενάκι, οι μελωδίες του θα σε συνεπάρουν. Άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών τραγουδάνε στον δρόμο, με σκοπό να ψυχαγωγήσουν το κόσμο.
Πριν λίγο καιρό όμως μία αδιανόητη είδηση ήρθε για να ταράξει την κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Οι τίτλοι ανέφεραν: «Στη σύλληψη “για επαιτεία” μίας νεαρής μουσικού του δρόμου προχώρησαν αστυνομικοί χθες στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη» και φυσικά όλο το θέμα προκάλεσε αντιδράσεις.
Διαβάστε σχετικά: Αντιδράσεις για τη σύλληψη μουσικού του δρόμου στην πλατεία Αριστοτέλους
Οι μουσικοί του δρόμου, μαζί με τον απλό κόσμο που θέλησε να τους συμπαρασταθεί – και με τον Μάνου Τσάο μέσα στο διαμαρτυρόμενο κοινό – κατέβηκαν όλοι μαζί σαν μία γροθιά στην Πλατεία Αριστοτέλους για να βρουν το δίκιο τους.
Σύμφωνα με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη, πρόεδρο Συλλόγου Μουσικών Β. Ελλάδος, μετά από πολλές προσπάθειες και τη διαμαρτυρία στην Πλατεία Αριστοτέλους που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, ο νόμος 407 του ποινικού κώδικα περί επαιτείας καταργήθηκε.
«Έτσι δεν έχεις κανείς το δικαίωμα να τους συλλάβει πλέον, εκτός από ιδιαίτερες καταστάσεις. Όπως τα ντεσιμπέλ να μην ξεπερνάνε κάποιο όριο και να σέβονται τις ώρες κοινής ησυχίας», αναφέρει.
Τη μάχη αυτή για τα δικαιώματα των μουσικών έδωσαν ο Νίκος Παρασκευόπουλος που κατέθεσε το αίτημα στην Βουλή, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης και φυσικά όλοι οι μουσικοί που δραστηριοποιούνται στον δρόμο. Σημείωση: Ο νόμος 4571/2018 δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Κυβερνήσεως στις 30 Οκτωβρίου 2018.
Αυτούς, λοιπόν, τους καλλιτέχνες που μας ψυχαγωγούν καθημερινά όταν πηγαίνουμε στις δουλειές μας ή όταν είμαστε για ψώνια ή όταν κάνουμε μία απλή βόλτα στο κέντρο πρέπει να τους ευχαριστούμε και να μην τους στοχοποιούμε. Γι’ αυτό ήρθε ο καιρός να τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.
«Έρχονται άνθρωποι και δακρύζουν με ένα τραγούδι που παίζω ή μου λένε ευχαριστώ»
Τον Δημήτρη τον ξέρουν όλοι στην πιάτσα ως Μπλάκυ γι’αυτό άλλωστε του έχει μείνει και σαν όνομα. Είναι θα λέγαμε ο σοφότερος μουσικός που τραγουδάει στον δρόμο αφού κουβαλάει στην πλάτη του παραπάνω από 8 χρόνια τραγούδι με θέα τους περαστικούς, καθημερινά και πρωί και βράδυ.
Του αρέσει πολύ αυτή η αμεσότητα που έχει με τους ανθρώπους όταν τραγουδάει. «Έρχονται άνθρωποι και δακρύζουν με ένα τραγούδι που παίζω ή μου λένε ευχαριστώ» αναφέρει. Οι αγαπημένοι του καλλιτέχνες είναι ο Κατσιμίχας και ο Παπάζογλου γι’αυτό και το ρεπερτόριο του κυμαίνεται γύρω από αυτούς. Βέβαια έχει ηχογραφήσει και δικά του τραγούδια τα οποία έχουν κυκλοφορήσει σε CD.
«Αν κάποιος περάσει και μου αφήσει 3 ευρώ τον φωνάζω και του δίνω ένα CD μου», σημειώνει. «To κάνω για βιοποριστικούς λόγους, αυτή είναι η δουλειά μου. Δεν είναι μόνο το κέρμα και δεν το κάνω από αγγαρεία, μου αρέσει» συμπληρώνει. Ο Μπλάκυ είναι άντρας της Μαίρης, μουσικός στον δρόμο κι αυτή, που είχε προσαχθεί για επαιτεία. Έχει δεχθεί και ο ίδιος στο παρελθόν ανάλογη συμπεριφορά σε μέρη που παίζει.
Στα άμεσα σχέδια του αλλά και όλων των υπόλοιπων μουσικών είναι να φτιάξουν έναν δικό τους σύλλογο που θα μπορούν και άλλοι καλλιτέχνες που ασκούν το επάγγελμα τους στον δρόμο να ενσωματωθούν σε αυτόν. Όταν είναι έτοιμοι, θα απευθυνθούν στον δήμο για να βρεθεί μία λύση από κοινού.
*Τον Μπλάκυ δε θα τον βρεις σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος να τραγουδάει αλλά συνήθως είναι στην Πλατεία Αριστοτέλους, στο άγαλμα του Γρηγορίου Λαμπράκη και στη πλατεία της Αγίας Σοφίας.
«Εντυπωσιάστηκα με την αμεσότητα που είχα με τον κόσμο»
Ο Γιώργος Βραχνός είναι ο τύπος που θα ήθελες να έχεις φίλο. Ανοιχτός και καλόκαρδος, μιλήσαμε μόνο 10 λεπτά και παρ’ όλα αυτά ήταν πρόθυμος να μου απαντήσει για το οτιδήποτε. «Δεν έχει κολλήματα ο Γιώργος με αυτά» μου είπε ένας φίλος που καθόταν δίπλα του. Τραγουδάει 4 χρόνια στον δρόμο και είναι βέρος Θεσσαλονικιός.
Διαβάστε επίσης: Πώς ο Μάνου Τσάο τα είπε όλα μέσα σε 80 λέξεις
Όταν βγήκε για πρώτη φορά να παίξει στον δρόμο με έναν φίλο του, εντυπωσιάστηκε με την οικειότητα και την αμεσότητα που είχε με τον κόσμο. Έτσι σκέφτηκε πως θα ήταν πολύ καλό αν μπορούσε να ζήσει από αυτό. Έτσι και έγινε… Ο Γιώργος κατάφερε να τραγουδάει δημόσια, να τον αγαπήσει ο κόσμος και να ζει από αυτό. Παράλληλα ασχολείται και με το θέατρο, κάτι το οποίο το έχει σπουδάσει.
Δεν είναι λίγες οι φορές που παίζει μουσική και δέχεται παρατηρήσεις για να σταματήσει. «Για κάποιο λόγο τους ενοχλούν περισσότερο οι μουσικοί παρά η φασαρία των αυτοκινήτων».
*Τον Γιώργο θα τον δεις να τραγουδάει συνήθως στην Τσιμισκή
«Αν το αγαπάς, μην κολλάς, πάνω τους!»
Ο Κωνσταντίνος Βασιλειάδης είναι Πόντιος και κατοικεί στη Θεσσαλονίκη. Τον βλέπεις να παίζει με την λύρα του εδώ και 5 χρόνια σε διάφορες οδούς της πόλης. Τώρα τελευταία όμως έχει «εγκατασταθεί» μόνιμα στη Τσιμισκή στο ύψος της Αγίας Σοφίας. Έχει και δική του μπάντα, την «Άβυσσος».
Διευκρινίζει πως δεν τραγουδάει μόνο ποντιακά, αφού με το συγκρότημα του παίζουν και πανκ και μέταλ. Ξεκίνησε από την δευτέρα Λυκείου να τραγουδάει στον δρόμο με τους φίλους του. Όταν τελείωσε το σχολείο όμως και δεν πέρασε πουθενά σκέφτηκε πως θα ήταν ένα καλό εισόδημα για να το δει ως επάγγελμα.
«Άρχισα και σιγά – σιγά έγινε κάτι από το οποίο μπορώ να ζω. Σπούδασα ηχοληψία και κατάφερα να πληρώσω τη σχολή μου. Τώρα κάνω την πρακτική μου αναφέρει». Σχετικά με την μουσικό που προσήχθη, θυμάται ένα αντίστοιχο περιστατικό: «Ήρθε ένας αστυνομικός εκεί που τραγουδούσα και μου έκανε υποδείξεις. Αν και συνήθως δεν τους μιλάω εκείνη τη στιγμή του, είπα ”Ένα μεροκάματο βγάζω”. Τότε γύρισε και μου είπε πως αν δεν είχα καθαρό μητρώο θα έπαιρνε μέσα και εμένα και τα πράγματα μου», περιγράφει. Το δικό του μήνυμα που θέλει να περάσει στους νέους που του αρέσει το τραγούδι είναι «Αν το αγαπάς μην κολλάς, πάνω τους!»
*Τον Κωνσταντίνο θα το συναντήσεις να τραγουδάει στη Τσιμισκή στο ύψος της Αγίας Σοφίας
