Οι Θεσσαλονικείς που έλαμψαν στις Πανελλήνιες
Δύο παιδιά που είχαν να γράψουν εξετάσεις δια ζώσης από το γυμνάσιο μιλούν για την εμπειρία τους και την επιτυχία τους.
Μέρα χαράς και λύτρωσης ήταν για πολλούς μαθητές η μέρα ανακοίνωσης των βαθμολογιών. Λένε πως ο σκληρός αγώνας και οι κόποι ανταμείβονται και αυτό ισχύει και στην περίπτωση των πανελλήνιων εξετάσεων.
Μετά την ανακοίνωση και των αποτελεσμάτων, τα δύσκολα πέρασαν και οι υποψήφιοι είναι έτοιμοι να απολαύσουν το καλοκαίρι τους.
Πριν από αυτό όμως δύο απόφοιτοι από το Κολλέγιο Ανατόλια, με υψηλές βαθμολογίες στις πανελλαδικές εξετάσεις, μιλούν στην Parallaxi για την επιτυχία τους.
Ο Σταύρος Λαζαρίδης συγκέντρωσε 18.600 μόρια και όπως μας εξηγεί το όνειρο του είναι να περάσει στην σχολή «Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών» στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
«Ήταν μία πιεστική χρονιά, όμως εμένα δεν με δυσκόλεψε και τόσο όχι γιατί το αντικείμενο και η πίεση δεν ήταν τόσο μεγάλη, αλλά γιατί μου άρεσε αυτό που έκανα. Μου αρέσουν οι θετικές επιστήμες, τα μαθηματικά και στον ελεύθερο μου χρόνο διαβάζω συγγράμματα, ιστορία της επιστήμης. Οπότε τα αγαπώ όλα αυτά. Διάβαζα επειδή μου άρεσε και όχι γιατί έπρεπε.
Η τηλεκπαίδευση μου έπεσε το ηθικό. Δεν υπήρχε ενδιαφέρον για μάθηση – αυτό παρατηρούσα πολύ έντονα στους συμμαθητές τους, Άλλο πρόβλημα ήταν ότι εμέις δίναμε πρώτη φορά εξετάσεις από την τρίτη γυμνασίου. Αν και μπορεί κάποιος να πει ότι τα περισσότερα θέματα που κάνεις στις εξετάσεις, τα έχεις κάνει στην προετοιμασία σου είναι πολύ διαφορετικό να σου ζητηθεί να τα κάνει τέσσερις φορές και από αυτό να κριθεί το μέλλον σου χωρίς να έχεις άλλη προσπάθεια. Είναι λίγο διαφορετικές συνθήκες και δεν υπήρχε πρότερη εμπειρία.
Εγώ θέλω να περάσω «Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών» στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο γιατί από την φυσική μου αρέσει πολύ ο ηλεκτρομαγνητισμός και έχει πολλά μαθηματικά, οπότε τα αγαπώ»
Από την άλλη ο Μουχτάρης Κωνσταντίνος συγκέντρωσε 18.500 μόρια και αναφέρει ότι θέλει να περάσει Ιατρική.
«Είχα κάνει μία πολύ καλή προετοιμασία μέσα στη χρονιά. Σαφώς αγχώθηκα αλλά το άγχος που νόμιζα πως θα έχω στο τέλος δεν έχει σε καμία περίπτωση το άγχος που είχα στην πραγματικότητα.
Η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση με επηρέασε όπως όλους. Με δυσκόλεψε πως για δύο χρόνια δεν είχαμε δώσει δια ζώσης εξετάσεις και όλη η διαδικασία ήταν αρκετά άγνωστη και τρομακτική, ως προς έναν βαθμό.
Εγώ θέλω να περάσω στην Ιατρική. Απλώς με τα μόρια που έχω βγάλει είναι ένα ερωτηματικό η Θεσσαλονίκη. Όμως αν πέσουν λίγο οι βάσεις πιστεύω περνάω. Σε άλλες πόλεις με βάση τις περσινές βάσεις μπορώ να περάσω. Δεύτερη επιλογή για σπουδές είναι τα Γιάννενα»
