Όσα σκέπτονται οι επαγγελματίες της εστίασης για την 1η Ιουνίου

Ερωτήσεις και απαντήσεις από την πλευρά των άμεσα ενδιαφερόμενων για ένα τοπίο που παραμένει θολό.

Parallaxi
όσα-σκέπτονται-οι-επαγγελματίες-της-ε-594440
Parallaxi

Είμαστε μόλις 20 μέρες πριν το άνοιγμα των καταστημάτων της εστίασης. Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πάρα πολλά, από κυβερνητικά χείλη, από ενώσεις επαγγελματιών, από μεμονωμένους επιχειρηματίες, από ενώσεις πολιτών για την επόμενη μέρα. Το τοπίο παραμένει θολό, τόσο για το σχεδιασμό όσο και για την ενιαία αντίληψη του τι σημαίνει λειτουργώ με έναν νέο τρόπο. Προσπαθήσαμε να ξεδιαλύνουμε τις σκέψεις των επιχειρηματιών της εστίασης στη Θεσσαλονίκη, σε μια κουβέντα με τον Νίκο Νυφούδη, επιχειρηματία του χώρου, που εκπροσωπεί την «Πρωτοβουλία Εστίασης Θεσσαλονίκης», με περισσότερα από 400 καταστήματα:   

1) Πως βλέπετε το σχεδιασμό της κυβέρνησης για την επόμενη μέρα στην εστίαση. Είναι αυτή τη στιγμή ξεκάθαρος και συγκεκριμένος; Έχετε ενημερωθεί επαρκώς;

Έχω την αίσθηση πως σταθερός σχεδιασμός δεν υπάρχει. Αρχικά ανακοινώθηκε το άνοιγμα την 1η Ιουνίου, στην πορεία διαβάσαμε το άνοιγμα νωρίτερα. Αρχικά είδαμε δύο μέτρα απόσταση στα τραπεζοκαθίσματα στην πορεία και αυτό είναι υπό συζήτηση. Τώρα ακούγεται και το άνοιγμα στον εσωτερικό χώρο των εστιατορίων. Φυσικά, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά αυξάνει την ανασφάλεια που ούτως ή άλλως έχουμε στο χώρο μας. Μια ανασφάλεια που έρχεται να προστεθεί στην οικονομική ασφυξία, από το αναπάντεχο – αλλά επιβεβλημένο για λόγους δημόσιας υγείας – κλείσιμο των χώρων εστίασης.

2) Εσείς ως κλάδος τι λαμβάνετε υπόψη σε σχέση με το χώρο που δραστηριοποιήστε; Σε σχέση με τη όχληση στον αστικό ιστό, την διευκόλυνση της κυκλοφορίας των πεζών, την παρεμπόδιση της λειτουργίας της πόλης, για να ζητήσετε περισσότερο χώρο για τα τραπεζοκαθίσματα;

Καταρχήν εμείς δεν ζητήσαμε τίποτα τέτοιο. Εμείς ζητήσαμε να ανοίξουμε τα εστιατόρια μας όπως ακριβώς έκλεισαν. Όλα τα υπόλοιπα έχουν να κάνουν με την απόφαση της κυβέρνησης. Θεωρούμε πως τα εστιατόρια είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού ιστού. Τί νόημα θα είχε να δημιουργούμε ωραίους, μοντέρνους χώρους, σε ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον. Πόσο μάλλον εμείς να συναινούμε στην υποβάθμιση. Για την πλειοψηφία του κλάδου, λοιπόν η εξασφάλιση της ποιότητας ζωής της πόλης είναι μη διαπραγματεύσιμη. Φυσικά, με τα μέχρι σήμερα ανακοινωθέντα μέτρα ο κλάδος θα έχει πρόβλημα επιβίωσης από τη χρήση του 1/3 του χώρου. Αν αυτό το συνδυάσουμε με τον υψηλό αριθμό των απασχολούμενων στον κλάδο, το πρόβλημα γίνεται κοινωνικό. Και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Μια έκτακτη περίπτωση που αφορά και την κοινωνία και την οικονομία. Κοινή γραμμή αντιμετώπισης δεν μπορεί να υπάρξει. Άλλες δυνατότητες έχουν κάποιοι δρόμοι και άλλοι κάποιοι άλλοι. Αλλά όλα αυτά θα πρέπει να τα δουν με προσοχή οι υπηρεσίες του Δήμου και να αποφασίσουν ανάλογα. Είναι άλλο να δίνεις 2 θέσεις στάθμευσης για χρήση από ένα εστιατόριο και άλλο να βάζεις τραπέζια μπροστά σε μια είσοδο πολυκατοικίας.

Αλλά προσοχή, εμείς δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να υποβαθμίσουμε το ήδη βεβαρημένο αστικό περιβάλλον. Οι άνθρωποι της εστίασης στην πλειοψηφία τους δουλεύουν για την αναβάθμιση αυτού. Άλλωστε όπου αναπτύχθηκε η εστίαση, η πόλη ομόρφυνε. Με κανόνες, και σεβασμό αλλά η εστίαση, προσφέρει δουλειά, απόλαυση και χαρά!

3)Πόσο πολύ συγκλίνουν οι απαιτήσεις μεταξύ σας; Είναι όλες στην ίδια κατεύθυνση;

Είναι σαν να σας ρωτάω αν όλοι οι δημοσιογράφοι έχετε την ίδια άποψη ή κρίση στα γεγονότα. Προφανώς υπάρχουν αποκλίσεις και διαφοροποιήσεις αλλά η πλειοψηφία συμφωνούμε ότι αγαπούμε την πόλη μας εξίσου με τον κάθε ένα πολίτη.

3) Φοβάστε για το μέλλον του κλάδου με τα νέα δεδομένα;

Φοβάμαι. Αν σκεφτούμε πως στην Αγγλία μιλάμε για 30% λουκέτα, στη Γερμανία διαβάζουμε για 150.000 που κινδυνεύουν, σκεφτείτε τί θα συμβεί στην Ελλάδα με 10% μείωση του ΑΕΠ. Αρμαγεδδών. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν ελπίζω. Οι άνθρωποι της εστίασης έχουμε μάθει στα δύσκολα. Με λίγη στήριξη από κυβέρνηση, δήμο και τους συμπολίτες μας θα τα καταφέρουμε.

4) Θα επανέλθει η εστίαση κατά τη γνώμη σας στα επίπεδα που ήταν;

Δεν το πιστεύω. Χωρίς να σημαίνει πως αυτό είναι κακό. Ίσως να καταφέρουμε να απολαμβάνουμε το γεύμα μας περισσότερο. Να μην είναι το μυαλό μας στην κακή κριτική, στις φωτογραφίες, αλλά να αναζητούμε την αληθινή απόλαυση, το φιλικό service, και τους χώρους αυτούς που θα ευφραίνουν καρδία και πνεύμα!

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα