Όταν ο «Λιχούδης» έκλεισε για πρώτη φορά μέσα στα 34 χρόνια του στην Πολίχνη

Ο «Λιχούδης» γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1986 στην Πολίχνη. Στον αριθμό 100 της οδού Μαυρομιχάλη στη δυτική Θεσσαλονίκη, στήθηκε ένα αυθεντικό ταβερνάκι με τέσσερα μόλις τραπεζάκια.

Με το μεράκι και την αγάπη του “Νικόλα και της Κατερινιώς” ο “Λιχούδης” μεγάλωσε, δυνάμωσε και για 34 χρόνια η οικογενειακή επιχείρηση έγινε στέκι κανονικό. Από εκείνα που οι σχέσεις με τους πελάτες είναι προσωπικές, φιλικές και σταθερές. Την σταθερότητα αυτή, έσπασε, αναγκαστικά το lockdown.

Η κόρη της οικογένειας, ανέβασε ένα βίντεο στο Youtube¨αναφερόμενη στους γονείς της και την ψυχή τους, τον Λιχούδη αλλά και όσα αντιπροσωπεύουν όσα ονομάζουμε “στέκια” σε αυτή την πόλη.

Το κομμάτι λέγεται “Μάνα που ζω (με τον Κορονοϊό)” και συνοδεύεται από μία συγκινητική λεζάντα:

“Εν μέσω Κορονοϊού και μετά από 34 χρόνια δουλειάς, είναι η πρώτη φορά που οι γονείς μου κλείνουν (κι αυτό αναγκαστικά) για τόσο διάστημα την ταβέρνα τους. Το μαγαζάκι τους είναι η ζωή τους, η καθημερινότητά τους και όλο αυτό τους θλίβει… Το βίντεο αυτό έγινε για χάρη τους, για αυτούς και τα “μουσικά” φιλαράκια τους που έχουν αποκτήσει ανά τα χρόνια και τους έχουν λείψει πολύ! “Μάγκες δεν ανησυχώ, θα σας ξαναδώ!”