Ούτε προσωπικός γιατρός, ούτε γιατρός για όλους

“Οικογενειακός γιατρός”, “προσωπικός γιατρός”, “γιατρός για όλους”. Οι αλλεπάλληλες αλλαγές στην ορολογία είναι το μόνο που αλλάζει στις νομοθετικές παρεμβάσεις τα τελευταία 25 χρόνια.

Ο διακηρυγμένος στόχος της ισότιμης πρόσβασης των πολιτών σε υπηρεσίες υγείας παραμένει σταθερά αυτό που είναι: Διακηρυγμένος στόχος. 

Αντιθέτως, η εμπειρία από την εφαρμογή του μοντέλου του gate keeper στη Βόρεια Ευρώπη δείχνει ότι σταδιακά ψαλιδίζονται οι δημόσιες δαπάνες και αυξάνονται οι ιδιωτικές -αυτές που οι ασθενείς πληρώνουν από την τσέπη τους. 

Και μια “λεπτομέρεια”. Οι συμβάσεις των προσωπικών γιατρών με τον ΕΟΠΥΥ έχουν διετή διάρκεια και καλύπτονται μέσω ΕΣΠΑ. Πόσο μακροπρόθεσμος μπορεί να είναι ένας σχεδιασμός με τέτοιους όρους; Ας δούμε αναλυτικά τι συμβαίνει. 

Πόσο προσωπικός είναι ο προσωπικός γιατρός;

Η τελευταία νομοθετική παρέμβαση του υπουργείου Υγείας φέρει τον τίτλο “Ισότιμη και Ποιοτική Πρόσβαση στις Υπηρεσίες του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και άλλες επείγουσες διατάξεις”.

Η προβλεπόμενη αναλογία είναι ένας γιατρός για 2.000 κατοίκους. Ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης έχει δώσει ήδη 140 βεβαιώσεις σε ιδιώτες γιατρούς (παθολόγους και γιατρούς γενικής ιατρικής), ενώ στις δημόσιες δομές (Κέντρα Υγείας και ΤΟΜΥ) της Θεσσαλονίκης εργάζονται περίπου 200 γιατροί. 

Άρα, συνολικά λιγότεροι από 350 γιατροί αναλαμβάνουν να καλύψουν πληθυσμό περίπου 1.100.000 μόνιμων κατοίκων (στοιχεία απογραφής 2021). Για να ισχύσει η αναλογία ένας γιατρός για 2.000 κατοίκους θα χρειαστούν περίπου 200 γιατροί επιπλέον. 

“Καρότο και μαστίγιο” για τις εγγραφές

Προχθές ο υπουργός Υγείας Θ. Πλεύρης είπε ότι έχουν εγγραφεί πανελλαδικά 3.200 γιατροί και 3.130.000 πολίτες και ότι η συμμετοχή “έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες”.

Παρά τους θριαμβευτικούς τόνους, ο υπουργός επανήλθε για να δώσει επιπλέον κίνητρα αφού μάλλον το μέτρο δεν προκαλεί ενθουσιασμό. 

Όταν κληθούν οι πολίτες που έχουν εγγραφεί στον προσωπικό γιατρό για τα ηλεκτρονικά ραντεβού, τα οποία θα ξεκινήσουν το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου, τότε “η πρώτη επίσκεψη των πολιτών στον προσωπικό γιατρό θα συνδυαστεί με δωρεάν εξετάσεις”, είπε ο κ. Πλεύρης.

Η πρόβλεψη, εκτός από “καρότο” έχει και “μαστίγιο” αφού η “ποινή” για όποιον πολίτη δεν εγγραφεί είναι συμμετοχή στο κόστος κατά 10% από τον Οκτώβριο και η επιβάρυνση διπλασιάζεται από την 1η Δεκεμβρίου. 

Κατά πόσο υπάρχει επιλογή;

Σε υπόμνημά του προς τον πρωθυπουργό ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ζητά “να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους ιατρούς του ιδιωτικού τομέα να μπορούν να συμμετάσχουν στο σύστημα. Οι πολίτες δικαιούνται να επιλέγουν τον προσωπικό γιατρό τους κατά την πάγια προεκλογική εξαγγελία της κυβέρνησής για ελεύθερη επιλογή γιατρού”.

Τι φροντίδα θα παρέχει ο προσωπικός γιατρός σύμφωνα με τον νόμο; 

Το πώς θα τα προλαβαίνει όλα τα παραπάνω ένας γιατρός στη διάρκεια του τετάρτου της ώρας που έχει στη διάθεσή του για κάθε ασθενή (μόνο στο πρώτο ραντεβού είναι μισάωρο) και τι είδους περίθαλψη θα έχει ο ασθενής είναι ένα μεγάλο ερώτημα. 

Στις δημόσιες δομές οι γιατροί θα πρέπει επιπλέον οι γιατροί να τηλεφωνούν στους ασθενείς και να συντάσσουν φάκελο, ακόμη κι αν δεν προσέλθει ο ασθενής. 

Κι αν αυτά ισχύουν για τους ασθενείς που είναι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ, τι θα ισχύσει με τους ανασφάλιστους; 

Αδιευκρίνιστο. Στον νόμο δεν γίνεται καμία αναφορά στο κομμάτι του πληθυσμού που ζει χωρίς να δικαιούται δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ήδη η κατάσταση είναι τραγική, αφού η αναμονή για ανασφάλιστο ήδη φτάνει τους τρεις μήνες. Και σε Κέντρο Υγείας ή ΤΟΜΥ μπορεί να φτάνει και τους πέντε μήνες. Και σύμφωνα με το δόγμα Πέτσα: όποιος δεν μπορεί να προσαρμοστεί…