Crash test στα κυλικεία του ΑΠΘ

Περάσαμε δύο ημέρες στα κυλικεία των Πανεπιστημίων και here is our report, χωρίς φόβο και (με πολύ)πάθος. Δύο ημέρες με αρκετούς χυμούς πολλές φωνές και πολλά, πολλά σφολιατόπαιδα ανάμεσα σε τσιγάρα, τίτσου, καφεΐνη σημειώσεις και φλερτ.

Εναλλάσσονται τα πρόσωπα των κυλικείων, ακολουθώντας και την εναλλαγή των φοιτητών στις αντίστοιχες σχολές. Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο πως ορισμένα από αυτά΄δεν μπορούν να φέρουν τους επάξια κερδισμένους τίτλους τους διαιωνίζοντας την φήμη τους σταθερά, ανεξαρτήτως αλλαγών. Για παράδειγμα στο Κυλικείο του Πολυτεχνείου πάντα θα βρίσκεις συγκεντρωμένο το 1/3 του αντρικού πληθυσμού της Πανεπιστημιούπολης συμπεριλαμβανομένων όλων των ηλικιακών τάργκετ γκρουπ εξαιτίας του προφίλ της σχολής και στο κυλικείο της Νομικής από την άλλη θα συναντάς μονίμως φινετσάτους ένστολους σε ένα τόταλ εξευρωπαισμένο σκηνικό, ενώ το άφαντο κυλικείο της Ιατρικής από την άλλη θα σε κάνει πάντα να αναρωτιέσαι πως αντέχει η οδοντιατρική να μοιράζεται το ολόδικό της.

Τα κυλικεία σε γενικές γραμμές, εκπλήξεις ως προς το περιεχόμενό τους δεν κρύβουν. Η σφολιάτα είναι σε όλα… σαν σφολιάτα και ο καφές σχετικά συμβατικός, τουλάχιστον για τους απαιτητικούς λάτρεις του είδους αν και στο κυλικείο της Κτηνιατρικής μας άρεσε ιδιαίτερα η δοσολογία στον εσπρέσσο και στης Θεολογικής (ω ναι) πολύ καλή προσπάθεια στον ζεστό στιγμιαίο. Ωραίο φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι ήπιαμε στη σχολή Δασολογίας και πολύ γρήγορη εξυπηρέτηση είχαμε στων Θετικών Επιστημών. Το ωράριο σχεδόν όλων σταθερό, από νωρίς το πρωί στις 7 μέχρι και τις 7-8 περίπου το απόγευμα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Oι τιμές, σταθερά “κυλικειακές”, όπως σχεδόν στα απανταχού take away της πόλης. Επειδή όμως το κυλικείο μίας σχολής, είναι πολλά περισσότερα από το «κάτι να φάω», ξεκινάμε την off the record ανταπόκριση.

Στο κυλικείο της Φιλοσοφικής το παλιό το κάνουν σύγχρονο. Από τα κυλικεία με τους μεγαλύτερους εσωτερικούς χώρους στην πανεπιστημιούπολη, εντυπωσιάζεσαι νωρίς. Με αρκετά pop-funk διάθεση σε αντιπερισπασμό με την ιδιοσυγκρασία της σχολής, αρκετό χρώμα, λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά και φυσικά τα ιδιαίτερα έργα κρεμασμένα στους τοίχους του. Ο κόσμος στο κυλικείο της Φιλοσοφικής, παρείστικος, αλλά στα όρια της ήδη υπάρχουσας παρέας του, με τον γυναικείο πληθυσμό να νικάει κατά κράτος τα ποσοστά του αντρικού. Ένα κυλικείο από τα πιο “εξοπλισμένα” έτοιμο να σου δώσει θετική απάντηση σε κάθε στιγμιαία ανάγκη σου από σοκολάτα μέχρι και φανταστικό λουκάνικο-κασέρι.

Στης Νομικής, παίρνουν τον νόμο στα σοβαρά και φαίνεται. Άκαπνο στο εσωτερικό του, και με την καλύτερη θέα μακράν, νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κυλικείο σταθμού του μετρό κάπου στην Ευρώπη. Μίνιμαλ, σοβαρό, ωραίο design με προσεγμένες πραγματικά λεπτομέρειες, γεμάτο ενίοτε ένστολους και ενίοτε μελλοντικούς εκπροσώπους της δικαιοσύνης, ντυμένους πρόωρα τον ρόλο τους, να απολαμβάνουν ροφήματα μπροστά ακριβώς από το ιδιαίτερο φωτισμένο εβραικό τάφο.

Στο Παιδαγωγικό, ηρεμία “τάξη” και ασφάλεια. Μικρό, πλην αρκετά δυνατό κυλικείο στην είσοδο της σχολής, με πραγματικά ζεστές πίτες και χαμογελαστά πρόσωπα για καλημέρα. Το εύρος του εξωτερικού του χώρου ενδείκνυται για να απλώνονται οι παρέες και σίγουρα το σημείο του βοηθάει αρκετά γιατί σου σπάει η μύτη μπαίνοντας. Εξαιρετικό μάρκετινγκ.

Στο Πολυτεχνείο, ένα κυλικείο-αμέτρητες ιστορίες. Ένα branding καλά κρατεί σταθερά. Ανομολόγητη αλήθεια ότι στο Κυλικείο του Πολυτεχνείου θα βρεις τους δικαιολογημένους θαμώνες εκ σχολής και πλήθος αδικαιολόγητων από όλη την Πανεπιστημιούπολη. Είναι σχεδόν πάντα γεμάτο αλλά η δυνατότητα που έχεις να βγάλεις τραπεζάκι-καρεκλίτσα στον εξωτερικό του χώρου σχεδόν στο απέναντί του παρκάκι, το κάνει “ατελείωτο”. Τα τετραγωνικά άλλωστε δεν μετράνε όταν μιλάμε για άντρες όλων των ηλικιών, δυνατότητα να βάζεις μόνος στον καφέ σου ζάχαρη και ωραίους τύπους να σε εξυπηρετούν πίσω από την μπάρα. Μόνη παραφωνία το γεγονός του σχετικά αργού σέρβις αλλά και της μη λειτουργίας του εξαερισμού.

Στων Θετικών επιστημών, λογική οργάνωση ταχύτητα. Ο χώρος δεν προδιαθέτει πως θα καθίσεις απαραίτητα, αλλά η εξυπηρέτηση είναι εντυπωσιακά γρήγορη και ο καφές αρκετά καλός. Μας άρεσε ιδιαίτερα η σπανακόπιτα η οποία μόλις είχε βγει από τον φούρνο και δεν σου άφηνε άλλη δυνατότητα επιλογής. Κόσμος μετρημένος πάντα με την λογική τύπου espresso bar.

Στο τμήμα που ξεκινάει με την λέξη Δασολογία και τελειώνει κάπως αντίστοιχα, είχε πολύ πράσινο και πολύ “green is the new black”. Μας άρεσε και το κυλικείο που είναι στον ενιαίο χώρο της υποδοχής στην σχολή αλλά κυρίως ο φυσικός χυμός πορτοκάλι. Ήταν πραγματικά φρέσκος. Στα bonus του το παγωτό, σε εμφανή σημείο να σου θυμίζει πως έρχεται το καλοκαίρι και στην εξεταστική υπάρχει κάτι εδώ να σε περιμένει. Γρήγορη εξυπηρέτηση, λίγος λαός αγαπημένος χυμός.

Κυλικείο Κτηνιατρικής, MVP της πανεπιστημιούπολης. Ωραίοι άνθρωποι, φιλικοί και γρήγοροι σε ένα χώρο που δεν φοβόμαστε να πούμε πως κλέβει την δόξα όλων των κυλικείων του ΑΠΘ. Μέσα, μικρό ζεστό και μυρωδάτο με τα “διαπιστευτήρια” της σχολής στους τοίχους και με το ξύλο να κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο…σπίτι. Ο εξωτερικός του χώρος, μοναδικός! Στο αίθριο που δημιουργείται πίσω από τα ψηλά κτίρια της σχολής, κάτω από δέντρα και ανάμεσα σε σκάλες κρύβεται το απόλυτο δροσερό και αναζωογωνητικό σκηνικό που αξίζει να κάνεις σημείο συνάντησης.