Παραλία: Οι αναμνήσεις του παρελθόντος, η ηρεμία του Θερμαϊκού και το άγαλμα του 1993
Παραλιακή: Μία βόλτα με αναμνήσεις του παρελθόντος
Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι αγανακτούν με τα καθημερινά προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία, με αποτέλεσμα να τα «κρατούν» μέσα τους. Αυτή η εσωτερική κατακράτηση των συναισθημάτων δημιουργεί αρκετά προβλήματα στον καθέναν από εμάς. Είτε ψυχολογικά είτε σωματικά, με αδιαμφησβήτητο παράγοντα τον ίδιο μας τον εαυτό.
Όμως, οι λύσεις είναι για να τις ακολουθείς, δημιουργείς και προπάντων να τις βρίσκεις. Στην Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στην Παραλιακή της, όλα τα προβλήματα αφήνονται πίσω. Η ηρεμία που σου προσδίδουν τα νερά του Θερμαϊκού, όσο και τα γαλήνια χρώματα την ώρα που δύει ο ήλιος, σε κάνουν απλά να ξεχνάς τα πάντα.
Πρώτος, ο Λευκός Πύργος με την παραδοσιακή του ομορφιά σε κάνει ν’ αναπολείς την ιστορία της πόλης. Μετά, υπάρχει το σιντριβάνι δίπλα στο Βασιλικό Θέατρο ή τα κάγκελα με τις κλειδαριές της αγάπης, όπου δίνουν τον δικό τους χαρακτήρα στην Νέα Παραλία. Προχωρώντας, το άγαλμα του Μέγα Αλεξάνδρου δεσπόζει σε όλο το μήκος και πλάτος του δρόμου , μέχρι να φτάσεις στις αγαπημένες «Ομπρέλες» των Θεσσαλονικιών. Εκεί, η εξωστρέφεια ανθίζει και το μυαλό ξεφεύγει στον ουρανό και στους ήχους των αεροπλάνων, όπου πετούν πάνω από το κέντρο της πόλης για να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο «Μακεδονία».
Ωστόσο, υπάρχει κι ένα άγαλμα το οποίο δεν γνωρίζει πολύς κόσμος απ’ ότι εγκαταστάθηκε το 1993. Είναι το «Μνημείο των Θρακών θαλασσομάχων» ή αλλιώς «Μνημείο θαλασσομάχων ηρώων της Επανάστασης του 1821 Χατζηαντώνη και Δόμνας Βιζβίζη από την Αίνο της Ανατολικής Θράκης». Είναι μια ορειχάλκινη σύνθεση πάνω σε μπλοκ μαρμάρου που απεικονίζει ένα ναυτικό να πεθαίνει πάνω σε κανόνι καραβιού και μια γυναίκα να κρατά πυρσό. Είναι έργο του Γιάννη Τσάρα και φιλοτεχνήθηκε με δαπάνες της οικογένειας Καραβιώτη από την Καλλικράτεια της Ανατολικής Θράκης, προβάλλοντας τη συμβολή των Θρακών στον ναυτικό αγώνα του ’21.
Η παραλία είναι η πιο κοντινή αστική μας απόδραση, είναι ο τρόπος για να αφήνεις στην άκρη όσα πέντε λεπτά πριν φτάσεις εκεί πιθανά σε βασάνιζαν. Όπως λέει κι ένα παλιό ρητό: ”Μία βόλτα στην παραλία την ημέρα, τις έγνοιες κάνει πέρα”.
