Παρέμβαση Παναγιώτη Αβραμόπουλου για το Σκοπιανό

Η συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο –

Πιστεύω (και το έχω ήδη διατυπώσει με πολλές ευκαιρίες τον τελευταίο καιρό) ότι η συζήτηση του ζητήματος της ονομασίας της γείτονος χώρας πρέπει να γίνει στο δημοτικό συμβούλιο, εφ’ όσον, όμως, έχουν διατυπωθεί με σαφήνεια οι θέσεις με τις οποίες προσέρχεται στο διάλογο η ελληνική κυβέρνηση. Μόλις εχθές το βράδυ ακούστηκαν ψήγματα των κυβερνητικών θέσεων από τα χείλη του Έλληνα πρωθυπουργού κατά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της FYROM.

Επομένως, δεν θα ωφελήσει κανέναν, και κυρίως τους ανθρώπους που ζουν σε αυτήν την πόλη, μία διχαστική συζήτηση που δεν θα γίνει επί τη βάσει συγκεκριμένων δεδομένων αλλά θα διεξαχθεί με εντάσεις και εκτόξευση χαρακτηρισμών, θα αναλωθεί δε, κατ’ ουσίαν, είτε σε εθνικιστικές πλειοδοσίες είτε σε προκλητικές και εξεζητημένες ατάκες που δυναμιτίζουν το κλίμα και προκαλούν -περιττούς στην περίπτωση ενός τόσο σοβαρού θέματος- εντυπωσιασμούς.

Στην πόλη έγινε την περασμένη Κυριακή ένα μεγάλο συλλαλητήριο το οποίο απαιτεί πολλαπλές και πολυσήμαντες αναγνώσεις. Η συγκέντρωση αυτή έδωσε, προφανώς, άλλοθι αλλά και βήμα σε ακραία φασιστικά και εθνικιστικά στοιχεία και άφησε περιθώρια για γραφικές και ανιστόρητες υπερβολές. Όμως, είναι μάλλον προφανές ότι το σώμα όσων συμμετείχαν σε αυτήν δεν το συγκροτούσαν αποκλειστικά και μόνο ακροδεξιοί και εθνικιστές. Συμμετείχαν πολίτες από όλο το κοινωνικό φάσμα, άνθρωποι ήπιοι, λογικοί, καθόλου φανατισμένοι και βίαιοι. Οι λόγοι που έκαναν αυτούς τους ανθρώπους να …«βγουν στο δρόμο» μετά από χρόνια σιωπής, ο παλμός και το συναίσθημα των εκδηλώσεών τους και ο ορμητικός τρόπος με τον οποίο διοχέτευσαν το αίτημά τους και εξέπεμψαν το μήνυμά τους είναι στοιχεία που απαιτούν ενδελεχή ανάγνωση και σοβαρή ερμηνεία από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της χώρας.

Δυστυχώς, οι έως τώρα ατυχείς κυβερνητικοί χειρισμοί στην προσπάθεια για εύρεση λύσης στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, σε συνδυασμό με τις εσωτερικές –φανερές και μη- αντιφάσεις στα πολιτικά κόμματα καθώς και τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), δυσχεραίνουν την εξέλιξη των πραγμάτων, περιορίζουν δραματικά το πλαίσιο της συναίνεσης και, ως εκ τούτου, την προοπτική της εύρεσης μίας ικανοποιητικής και βιώσιμης λύσης.

Σε αυτήν τη χρονική στιγμή λοιπόν και με δεδομένη τη ρευστότητα που υπάρχει στις εξελίξεις, μία συζήτηση η οποία ενδέχεται να εξελιχθεί σε τυφλή αντιπαράθεση στο δημοτικό συμβούλιο δεν θα βοηθήσει –αντιθέτως θα ενισχύσει την ένταση που υπάρχει ήδη στην κοινωνία.

Εάν, παρ’ όλα αυτά, γίνει, οφείλουν όλες οι πλευρές να διαφυλάξουν το απαιτούμενο επίπεδο ψυχραιμίας και σοβαρότητας. Ο δήμος σε θέματα όπως αυτό πρέπει να ενώνει και όχι να διχάζει.

Ο φαύλος κύκλος των προκλήσεων – Υπεύθυνοι για το χειρισμό των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής είναι ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί. Οι αποφάσεις για τέτοιας σημασίας εθνικά ζητήματα πρέπει να λαμβάνονται με ευρείες συναινέσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Ο κάθε Έλληνας πολίτης έχει την άποψή του και το δικαίωμα να την εκφράζει. Όσοι, όμως, κατέχουν δημόσια αξιώματα πρέπει να διατυπώνουν τις θέσεις τους θεσμικά, αποφεύγοντας τις πολώσεις και την καλλιέργεια διχαστικού κλίματος.

Όταν ο Γιάννης Μπουτάρης διατυπώνει τις καθ’ όλα σεβαστές προσωπικές του απόψεις ως Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και, πολύ περισσότερο, όταν αυτές συνοδεύονται από φραστικές εξάρσεις, προκλητικές αιχμές και προσβλητικές μομφές για τους πολίτες, οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που δημιουργούνται επιφέρουν πόλωση και οι συνέπειες αντανακλούν στο δήμο.

Ο Δήμαρχος έχει, εδώ και αρκετό καιρό, εμπλακεί στη δίνη αλλεπάλληλων και συνήθως άσκοπων δημοσίων δηλώσεων, πολλές από τις οποίες, εκ των υστέρων και εκ των πραγμάτων, αναγκάζεται να ανασκευάσει προκειμένου να αμβλύνει τις συνέπειές τους. ‘ Ο φαύλος κύκλος των αμοιβαίων προκλήσεων μεταξύ του δημάρχου και της κοινωνίας αλλά και η περιττή δημοσιότητα δημιουργούν βλάβη στο δήμο και μία ρήξη με την κοινωνία η οποία πλήττει το κύρος του θεσμού.

Θα τον προέτρεπα να αναλάβει ο ίδιος την πρωτοβουλία για να πέσουν οι τόνοι αλλά και να περιοριστεί στο θεσμικό του ρόλο, διατυπώνοντας τις απόψεις του εντός του πλαισίου μίας συγκροτημένης, οργανωμένης και σοβαρής συζήτησης που, στον κατάλληλο χρόνο και με τον ορθό και ενδεδειγμένο τρόπο, θα γίνει στο δημοτικό συμβούλιο. Πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι να συμβάλουμε σε ένα διάλογο που θα λαμβάνει υπ’ όψιν του όλες τις πτυχές του σύνθετου αυτού ζητήματος αντί να ανταλλάσσουμε αφορισμούς και χαρακτηρισμούς.

Τελικά, αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει όλους μας είναι το πώς η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία θα εξελιχθούν σε πραγματικό ελκυστήρα της ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή και θα πρωταγωνιστήσουν στις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Το πώς θα απεγκλωβιστούμε από το σύνδρομο της εσωστρέφειας και ενός επικίνδυνου εθνικού αυτισμού.

*Ο Παναγιώτης Αβραμόπουλος είναι δημοτικός σύμβουλος και πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου.