Πνευμονολογική κλινική ΕΣΥ: Στάχτες και αποκαϊδια, πέντε μήνες μετά
Άγνωστο πότε θα επαναλειτουργήσει η κατεστραμμένη από την πυρκαγιά κλινική του "Παπανικολάου"
Χωρίς την πνευμονολογική κλινική του ΕΣΥ στο νοσοκομείο “Παπανικολάου” θα μείνει η Θεσσαλονίκη ενόψει χειμώνα και -απρόβλεπτης- εξέλιξης της πανδημίας. Αψευδείς μάρτυρες, οι φωτογραφίες.
Μόνο ως κοροϊδία θα μπορούσαν να εκληφθούν οι νέες δηλώσεις του υπουργού Υγείας Θάνου Πλεύρη από τη Θεσσαλονίκη ενόψει της ΔΕΘ ότι η αποκατάσταση της καμένης πνευμονολογικής θα γίνει «το συντομότερο δυνατό».
Ακριβώς πέντε μήνες μετά την πυρκαγιά που κατέστρεψε την κλινική του ΕΣΥ με τα 35 κρεβάτια και άφησε πίσω της δύο νεκρούς ασθενείς, οι εργασίες για την αποκατάσταση και την επαναλειτουργία της βρίσκονται στο «σημείο μηδέν».
Και -φυσικά- αφού δεν προχώρησε η διαδικασία της προκήρυξης του έργου και οι προσφορές, τώρα το υπουργείο Υγείας σχεδιάζει να εφαρμόσει το μοντέλο της απευθείας ανάθεσης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από τη διοίκηση του νοσοκομείου εκτιμούν ότι η κλινική δεν πρόκειται να είναι έτοιμη πριν από τον Ιανουάριο του 2023.
Δηλαδή, ενόψει του χειμώνα και της πιθανότητας νέας έξαρσης της πανδημίας, η Θεσσαλονίκη θα στερηθεί μια βασική δημόσια πνευμονολογική κλινική, εξειδικευμένη για ασθενείς με σοβαρές επιπλοκές από τον covid.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ) Χρήστο Καραχρήστο, η καταστραμμένη κλινική ήταν η κύρια κλινική αντιμετώπισης ασθενών με επιπλοκές από τον covid στο “Παπανικολάου”. Η μάχη ενόψει του χειμώνα θα δοθεί με την εναπομείνασα πανεπιστημιακή κλινική που διαθέτει 35 κρεβάτια και την κλινική στο “Παπαγεωργίου” που έχει 20 κρεβάτια. Στο “Ιπποκράτειο” υπάρχουν πνευμονολόγοι, αλλά όχι κλινική.
Σε ανακοίνωσή της η ΕΝΙΘ θέτει ερωτήματα όπως:
• Υπάρχουν οι κατάλληλες δομές πυρασφάλειας στις κλινικές; Ιδίως σε κλινικές, που λειτουργούν ως Covid ή πνευμονολογικές, με γνωστό τον κίνδυνο του εύφλεκτου οξυγόνου.
• Υπάρχουν σχέδια εκκένωσης, διέξοδοι διαφυγής σε κάθε νοσοκομείο; Γίνονταν τακτικές ασκήσεις εκκένωσης και προετοιμασίας για το προσωπικό και τους ασθενείς;
Τα ερωτήματα είναι ακόμα μεγαλύτερα και αφορούν την συνολική ασφάλεια των εργαζομένων και των ασθενών απέναντι σε τέτοια ατυχήματα, αλλά και φυσικά φαινόμενα, όπως σεισμοί, πλημμύρες κ.α.
Άλλωστε, η χρόνια υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των δημόσιων δομών υγείας, το εξαντλημένο και ανεπαρκές προσωπικό, οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές είναι το εύφλεκτο υλικό για τέτοια τραγικά συμβάντα”.
