Ποιος έσβησε και γιατί το mural με το πρόσωπο του Αγγελόπουλου από το ΑΠΘ;

Μια κίνηση με πολλά ερωτηματικά προκαλεί από χθες το βράδυ συζητήσεις στη Θεσσαλονίκη. Όπως κατήγγειλε ο ίδιος ο δημιουργός του mural με τη μορφή του κορυφαίου σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου το έργο δεν υπάρχει πλέον στο ΑΠΘ έχει σβηστεί, άγνωστο από ποιον και γιατί.

Το έργο δημιουργήθηκε πριν ένα μήνα (3/6) από τον καλλιτέχνη έξω από την αίθουσα Τελετών. Το σκεπτικό του:

”Σήμερα έκανα αυτό το γκράφιτι στη αίθουσα τελετών του ΑΠΘ. Δεν επέλεξα τον Θόδωρο Αγγελόπουλο τυχαία. Ήθελα απεγνωσμένα να επανέλθει η μνήμη μιας άλλης Θεσσαλονίκη. Μιας πόλης πολύ πιο φωτεινής από αυτήν που ζούμε σήμερα. Μιας πόλης που είχε χώρο για όραμα, για φαντασία, για λεπτότητα και για δημιουργία. Μια πόλη που με την ματια του ο Αγγελόπουλος την απαθανάτισε στην όμορφη γκριζωπή της ευαισθησία. Μια Θεσσαλονίκη που σήμερα ψυχορραγεί.

Μια πόλη που μισεί οτιδήποτε της καθρεφτίζει την πραγματικότητά της. Μια πόλη που αποστρέφεται οτιδήποτε νέο και όμορφο. Μια πόλη που έχει πεθάνει μέσα σε ένα τεράστιο ΚΑΠΗ. Μια Θεσσαλονίκη που έχασε την αίγλη της , την εσωτερικότητα και το πνεύμα της και πλέον σε συνάρτηση με την οικονομική της καταστροφή, αποβάλλει οτιδήποτε θυμίζει ελευθερία και πνεύμα με μίσος και βαναυσότητα. Μια ακραία συντηρητική και μίζερη πόλη. Με κατοίκους που σε μια μέρα της μαρμότας απομακρύνονται μέσα στην απάθειά τους κάθε μέρα όλο και περισσότερο από την πιθανότητα αυτή η πόλη να αλλάξει. Ο Αγγελόπουλος δεν είναι απλά ένα τέρας που δημιούργησε εδώ. Αλλά ένας άνθρωπος με σκέψη και με αισθητήρια που τώρα εδώ θα έβρισκαν τοίχο. Άθελά της η τραγική ειρωνεία εδώ.

Χθες στο μπαγιάτικο κτήριο της αίθουσας τελετών του ΑΠΘ είχα την χαρά να απολαύσω μια εξαιρετικής ποιότητας μουσική βραδιά από την συμφωνική ορχήστρα του πανεπιστημίου σ έργα Σκαλκώτα Μπετόβεν και Χατζηδάκι. Ένιωσα την ανάγκη των ανθρώπων να πιουν σαν νερό την σπάνια σε ποιότητα εκτέλεση. Την απόγνωση και την μοναξιά.

Ζούμε ανάμεσα σε ερείπια και δεν αναφέρομαι καν στα κτίρια. Αναφέρομαι στους ανθρώπους που μας κρατάνε κάτω. Κακώς ίσως κάποιοι είμαστε εδώ και δεν αντέχουμε αυτην την κατάσταση. Δεν μας μένει τίποτε άλλο από το να την αλλάξουμε. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Δεν διαθέτουμε ατελείωτο χρόνο. Μοναχά ένα τόσο δα μικροσκοπικό παρόν. Πήρα το θάρρος να επέμβω ξέροντας πως αυτό που κάνω είναι εφήμερο αλλά και πως η επικείμενη καταστροφή του το μόνο που θα κάνει είναι του δώσει δύναμη.”

Ο Γιώργος Κόφτης είναι ζωγράφος με έδρα την Θεσσαλονίκη. Σπούδασε την τέχνη στην Ακαδημία των Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας και της Θεσσαλονίκης. Έχει πάρει μέρος σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εργαστεί ως σκηνογράφος και video artist για το ΚΘΒΕ με παραστάσεις που παρουσιάστηκαν στην Ελλάδα και στην Γαλλία (Παρίσι). Έργα του ανήκουν και έχουν εκτεθεί στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, στην Ισπανία, στην Γερμανία και στην Κύπρο. Παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής και θαυμάζει οτιδήποτε κρύβει μέσα του μεράκι. Βρείτε τον Γιώργο Κόφτη στο επίσημο site του, στο facebook page και στο Instagram του.

Το έργο δεν υπάρχει πλέον. Προφανώς με εντολή της Πρυτανείας έχει σβηστεί. Η parallaxi θα επικοινωνήσει με τον Πρύτανη για απαντήσεις.