Πώς δύο Θεσσαλονικείς κατασκευάζουν το δικό τους επιτραπέζιο παιχνίδι!

Λέξεις: Μυρτώ Τούλα || Εικόνες: Δημήτρης Τσίπας

Πόσες ώρες έχεις περάσει γύρω από ένα τραπέζι, παίζοντας επιτραπέζια με την παρέα σου; Πόσα ήταν τα βράδια που προσπάθησες να τελειώσεις μία παρτίδα Monopoli; Πόσα σαββατοκύριακα “έλιωνες” με τα κολλητάρια σου για να κάνετε τον περίφημο μαραθώνιο Τίτσου;

Αυτές οι στιγμές που μόλις σου θύμισα έχουν φανερά χαθεί και όσο το κινητό γίνεται προέκταση του χεριού σου, άλλο τόσο θα παραμελείς την αξία των παραδοσιακών παιχνιδιών. Δυστυχώς τα real games έχουν πια αντικατασταθεί από video game apps και την εύκολη, αλλά και μοναχική διασκέδαση μέσω μίας μικρής οθόνης.

Εκεί κάπου στο «χάος» της τεχνολογικής καθημερινότητας βρήκα ένα δίδυμο γεμάτο ελπίδα που σχεδιάζει το δικό της επιτραπέζιο στην Θεσσαλονίκη, τον Γιώργο Ελευθεριάδη και τον Θεόφιλο Κουτρουμπή. Οι δυο τους ξόδευαν τον ελεύθερό τους χρόνο και τα βράδια τους, από τα παιδικά τους χρόνια μέχρι και σήμερα, πάνω από ένα ταμπλό ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού. Ψάχνοντας πιο ιδιαίτερα και δύσκολα παιχνίδια και αφήνοντας πίσω τα κλασικά, όπως το Taboo, πριν από λίγα χρόνια «σκαρφίστηκαν» τον δικό τους επιτραπέζιο κόσμο!

«Πάντοτε υπήρχε η σκέψη πως άλλο είναι το να παίζεις κι άλλο να σχεδιάζεις, και αυτό είναι που μας κρατούσε πίσω. Μέχρι που ένας φίλος μας έδωσε το έναυσμα για να σκεφτούμε πως ίσως και να μπορούμε να δημιουργήσουμε το δικό μας παιχνίδι.»

Πάνω, λοιπόν, σε μία από τις συναντήσεις τους, κι εκεί που σπάγαν πλάκα, τούς ήρθε η έμπνευση! Το πως δηλαδή να δημιούργησαν ένα δικό τους παιχνίδι. Συμπτωματικά εκείνη την περίοδο διεξαγόταν ένα event στο Hobby Games, όπου εκεί γνώρισαν τον Μπάμπη Γιαννιό. Ο Μπάμπης είχε σχεδιάσει ένα παιχνίδι με μία εταιρία από την Αθήνα και μέσω αυτού κατέβηκαν και αυτοί στον μοναδικό πανελλήνιο διαγωνισμό επιτραπέζιων («Επιτραπέζιο»), κατακτώντας την δεύτερη θέση. Την επόμενη χρονιά κατάφεραν να κατακτήσουν την πρωτιά!

Το θέμα του επιτραπέζιου είναι βασισμένο πάνω σε μάχη που διεξάγεται σε μία αρένα του μέλλοντος. Ωστόσο, το ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως οι παίκτες του “Fired Up” είναι το κοινό της μάχης και όχι οι μαχητές.

«Πώς δηλαδή ως θεατής μπορείς να περάσεις όσο καλύτερα παίζοντας, επηρεάζοντας τους μαχητές και κατευθύνοντας ένα e-sport παιχνίδι. Το προδίδει εξάλλου και ο τίτλος του παιχνιδιού “Fired Up”. Είσαι δηλαδή σε μία φωτιά, σε μία ένταση και πορώνεσαι ακόμα περισσότερο με τους χαρακτήρες.»

Όπως μου είπαν τα παιδιά, στην Ελλάδα, τα επιτραπέζια εξελίσσονται. Τα περισσότερα όμως παιχνίδια που σχεδιάζονται από Έλληνες βγαίνουν σε αγγλική έκδοση για να προωθούνται παγκοσμίως. Είναι αρκετά ελπιδοφόρα βιομηχανία, αφού τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί ιδιαίτερη ανάπτυξη ως αποτέλεσμα να υπάρχει και έντονος ανταγωνισμός και περισσότερες ευκαιρίες. Κάθε χρόνο κυκλοφορούν 3.500 χιλιάδες νέοι τίτλοι. Από την άλλη πλευρά αν είσαι freelancer δεν θα καταφέρεις να ζήσεις μόνο από την παραγωγή τέτοιων παιχνιδιών.

«Το ενδιαφέρον του κόσμου έφερε αυτή την γιγάντωση του κλάδου. Πλέον πωλούνται άπειρα επιτραπέζια κάθε χρόνο και εκδίδονται άλλα τόσα. Επειδή υπάρχει η τεχνολογία αυτό που πραγματικά σου λείπει είναι το social aspect, εξάλλου τα φυσικά παιχνίδια θα σου φέρουν την ξεχωριστή επικοινωνία που δεν θα την είχες με άλλον τρόπο.»

Το “Fired Up” θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο του 2020, σε συνεργασία με την αθηναϊκή εταιρία Drawlab Entertainment. Το “Fired Up” είναι καθαρά παιχνίδι στρατηγικής και απευθύνεται σε άτομα άνω των 14 ετών. Το δίδυμο άσχετα με το όριο ηλικίας θεωρεί πως τα παιχνίδια δεν πρέπει να έχουν περιορισμούς, αλλά να χαρίζουν στον καθένα την ευκαιρία του να ψυχαγωγηθεί ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που έχουμε περάσει στις περιόδους των Υπερηρώων, τα  παιχνίδια με τέρατα και μάχες, χαρακτηριστικά που συνήθως σηματοδοτούν αγορίστικα γούστα, έχουν αρχίσει να αφομοιώνονται και από τα κορίτσια.

Υπάρχουν πάρα πολλά κλασικά και διαχρονικά παιχνίδια που ο κόσμος ακόμα και σήμερα παίζει με μανία. Για παράδειγμα το “Catan” ένα από τα παιχνίδια που έχει γεφυρώσει το παλιό με το σύγχρονο, έχει κυκλοφορήσει εδώ και περίπου 20 χρόνια και ακόμα παίζεται, σημειώνοντας εκατομμύρια πωλήσεις. Άλλα κλασικά παιχνίδια είναι το “Carcassonne”, τα “Κάστρα του Μιστρά” και η ”Monopoli”. Ένα από τα πιο καινούρια που πλέον θεωρείται διαχρονικό είναι το “Dixit”.

«Αυτός που ασχολείται και παίζει τακτικά επιτραπέζια, δεν παίζει Monopoli. Το 2020 η Monopoli άσχετα με τις πωλήσεις έχει ξεπεραστεί, έκανε όντως τεράστια επιτυχία γιατί εκείνη την εποχή το community των επιτραπέζιων δεν είχε εξελιχθεί τόσο όσο σήμερα.»

Οι εντάσεις σε μία παρτίδα παιχνιδιού είναι πολλές και συχνές, ενώ οι αφορμές πάντα είναι οι κανόνες. Υπάρχουν ακόμα και επιτραπέζια που οι παίκτες παίζουν εναντίον του παιχνιδιού (εναντίον του κατασκευαστή θεωρητικά) ένα από αυτά είναι το ”Time Stories” και η ”Πανδημία”, τα οποία όπως μου περιέγραψαν σου διεγείρουν την φαντασία και σε μεταφέρουν σε έναν άλλο κόσμο.

«Μία μοναδική εμπειρία. Το αγοράζεις παίζεις μία φορά και τελειώνει.»

Επίσης, υπάρχουν παιχνίδια με ημερομηνία λήξης, δηλαδή αγοράζεις το παιχνίδι το παίζεις μία φορά και τελειώνει. Μία τέτοια μορφή είναι και τα legacy επιτραπέζια που μπορεί να χρειαστεί να “σκίσεις” ένα κομμάτι του παιχνιδιού, δημιουργώντας έτσι το δικό σου κόσμο και προσαρμόζοντας την συνέχεια του. Η πιο πρόσφατη μορφή που καταρρίπτει τα κλασικά επιτραπέζια είναι αυτά των escape room games όπως το ”Unlock”.

«Δεν υπάρχουν standar στοιχεία που κάνουν ένα επιτραπέζιο να είναι εθιστικό. Άλλοι επιλέγουν τα παιχνίδια για την εικονογράφηση, άλλοι για τους μηχανισμούς και τις φιγούρες. Ο εθισμός στα επιτραπέζια ταιριάζει απόλυτα με την καλοπέραση. Δηλαδή ο παίκτης πρέπει να περάσει καλά και να νευριάζει με το παιχνίδι ώστε να θέλει να ξαναγυρίσει και να προσπαθήσει για άλλη μία παρτίδα.»