Πώς η Θεσσαλονίκη γοήτευσε τους Times
Οι μεζέδες, οι παραδοσιακές αγορές και όλα όσα κάνουν την πόλη γαστριμαργικό παράδεισο
«Στη γαστρονομική έρημο της δεκαετίας του 1970, το εστιατόριο «Όλυμπος Νάουσα» μάγευε με το κοσμοπολίτικο μενού του. Η γαστρονομική ιστορία της πόλης είναι μια ιστορία πολλών συνυφασμένων πολιτισμών: Ορθοδόξων Ελλήνων, Οθωμανών Τούρκων, Σεφαραδιτών Εβραίων, Βαλκανίων μεταναστών, Αιγύπτιων εμπόρων, προσφύγων από τη Μικρά Ασία».
Έτσι ξεκινά το εκτενές αφιέρωμα των Times στη Θεσσαλονίκη, ως παγκόσμιο πλέον γαστρονομικό προορισμό.
«Καμία άλλη πόλη στην Ελλάδα δεν έχει τόσο πολυπολιτισμική ταυτότητα ή τόσο συναρπαστική σκηνή φαγητού — ακόμα κι αν αυτός ο μαγευτικός τόπος έχει υποστεί επίσης πολλές εισβολές, πογκρόμ και φυσικές καταστροφές.
Όταν άνοιξε το Όλυμπος Νάουσα το 1927, η Θεσσαλονίκη είχε μόλις ξαναχτιστεί μετά από την πυρκαγιά που κατέστρεψε μεγάλο μέρος της μια δεκαετία νωρίτερα. Ο Γάλλος πολεοδόμος Ernest Hébrard επιστρατεύτηκε για να επανασχεδιάσει τη «Salonica» ως μια σύγχρονη ευρωπαϊκή μητρόπολη, με μεγάλες λεωφόρους, στοές και πλατείες που περιβάλλουν τα πολυάριθμα βυζαντινά μνημεία.
Το «Όλυμπος Νάουσα» ήταν ένα έμβλημα της αναγέννησης της πόλης — ένα κλασικό εστιατόριο όπου οι σερβιτόροι με τα λευκά σακάκια και τα παπιγιόν γνώριζαν κάθε πελάτη με το όνομά του. «Ερχόμουν για μεσημεριανό γεύμα την Κυριακή με τον πατέρα μου», θυμάται η Λένα Κουλούρη-Τορνιβούκα. Δεν ήταν το πιο κομψό ή το πιο ακριβό εστιατόριο στην πόλη, αλλά ήταν το εστιατόριο στο οποίο οι άνθρωποι θα επέστρεφαν ξανά και ξανά».
Η Λένα Κουλούρη-Τορνιβούκα και ο σύζυγός της είναι ιδιοκτήτες του Eagles Palace, θερέτρου πέντε αστέρων στη Χαλκιδική, και δύο ξενοδοχείων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Όταν το εγκαταλελειμμένο κτίριο Όλυμπος Νάουσα βγήκε σε δημοπρασία, η οικογένεια βρήκε την ευκαιρία να ανοίξει ξανά το εστιατόριο και να προσθέσει ένα ξενοδοχείο 60 κλειδιών, το ON Residence. Η μεταμόρφωση κράτησε τρία χρόνια.
«Η αποκατάσταση του κτιρίου ήταν ένας τρόπος διατήρησης των αναμνήσεων των ανθρώπων», λέει η κ. Κουλούρη-Τορνιβούκα. «Καταφέραμε ακόμη και να πάρουμε τον ίδιο αριθμό τηλεφώνου για τον Όλυμπο Νάουσα, οπότε οι θαμώνες που τον είχαν απομνημονεύσει δεν θα δυσκολευτούν να κλείσουν τραπέζι». Ο executive chef Δημήτρης Τασιούλας έχει ξανασκεφτεί τα πιο δημοφιλή πιάτα με εξυπνάδα και φινέτσα, ώστε να αντιπροσωπεύουν τον ιστορικά ποικιλόμορφο πληθυσμό της Θεσσαλονίκης.
Η αγορά Μοδιάνο αποτελούσε το κατεξοχήν μέρος για να δοκιμάσει κανείς τους δελεαστικούς μεζέδες της Θεσσαλονίκης. Ένα πολύχρωμο παζάρι με πάγκους και ντελικατέσεν, που παρείχε τα υλικά στα παλιομοδίτικα ουζερί, όπου περιπλανώμενοι μουσικοί έβγαζαν τις μελωδίες του.
«Η κοινωνική μας ζωή είναι να μοιραζόμαστε και να γευόμαστε, να μαζευόμαστε και να “καθυστερούμε”. Το φαγητό είναι το επίκεντρο», λέει η Σμαράγδα Μακρή, που διοργανώνει περιηγήσεις Eat and Walk στη Θεσσαλονίκη.
Σουτζουκάκια, κεφτεδάκια και κεμπάπ με ένα πασπάλισμα καπνιστού τσίλι, σερβιρισμένα σε λαδόχαρτο, βασισμένα σε συνταγή που μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη από πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία στις αρχές του 20ου αιώνα, όπως και το άλλο αγαπημένο σνακ της πόλης, η μπουγάτσα.
Η Θεσσαλονίκη έχει ένα εκπληκτικά σύγχρονο πλεονέκτημα για μια πόλη με τόση ιστορία, που αντηχεί από την ηχώ του Βοσπόρου, των Βαλκανίων και του Βυζαντίου. Η “δημιουργική” συνοικία του κέντρου περιστρέφεται γύρω από την οδό Βαλαωρίτου, την καρδιά της hipster σκηνής, όπου οι οι ελεύθεροι επαγγελματίες απολαμβάνουν τα εδέσματα των καταστημάτων εστίασης στο διάλειμμά τους.
Στα καλύτερά της, η ακμάζουσα γαστρονομική σκηνή της Θεσσαλονίκης είναι ένας συνδυασμός παραδοσιακού και καινοτόμου, με τις γεύσεις της να συνδυάζονται επιδέξια με τα υπέροχα ελληνικά κρασιά. Πρόκειται για ένα τολμηρό αλλά ανεπιτήδευτο είδος μαγειρέματος που αντικατοπτρίζει το περιβάλλον: μπαρ ανάμεσα σε βυζαντινές εκκλησίες, τραπεζάκια με καφέ σκαρφαλωμένα στην περίμετρο ενός ρωμαϊκού φόρουμ ή ενός χαμάμ του 15ου αιώνα.
Για μια πόλη με περισσότερους από ένα εκατομμύριο κατοίκους, η Θεσσαλονίκη έχει έναν χααλρό ρυθμό. Μπορείς να την περπατήσεις και είναι αρκετά ζωντανή, ώστε να τη νιώθεις σαν μια μητρόπολη στα πρόθυρα κάτι νέου, ακόμα κι όταν αυτό το κάτι είναι τουλάχιστον ενός αιώνα παλιό».
Δείτε το αφιέρωμα των Times στη Θεσσαλονίκη εδώ
