Πρόσωπα αλλιώς: Γκοντοσίδου Φένια
Απαντά στο ερωτηματολόγιο Στανισλάφσκι.
Εικόνες – συνέντευξη – σύλληψη ιδέας: Νόπη Ράντη
Κονσταντίν Στανισλάβσκι (1863-1938) | Σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεωρητικός του θεάτρου.
(Σύμφωνα με τη μέθοδο Στανισλάβσκι, τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει ο κάθε χαρακτήρας να μπορεί να απαντήσει ώστε να θεωρείται ολοκληρωμένος και αληθινός, είναι: Ποιος είμαι, πού είμαι, τι κάνω, τι θέλω και το μαγικό Εάν που ορίζει μια φανταστική συνθήκη).
-Ποιος είσαι;
Είμαι ένα συνοθύλευμα στιγμών, καταστάσεων και επιρροών. Μου αρέσει αυτή η συνεχής μεταμόρφωση. Μετά από λίγο όλα γίνονται επαναλαμβανόμενα και βαρετά. Η αλλαγή είναι ο μόνος τρόπος να προχωρήσεις και να εξελιχθείς. Νομίζω αυτή την περίοδο είμαι περισσότερο ο εαυτός μου από ποτέ.
-Που είσαι;
Θα με βρεις στην Αχειροποίητου 5 όπου φτιάχνω το εργαστήριο μου. Η περιοχή της Αχειροποίητου είναι κατά τη γνώμη μου, μία από τις πιο όμορφες γειτονιές στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μία περίοδο έψαχνα σπίτι εκεί και τελικά βρήκα κάτι καλύτερο, τον χώρο μου. Όταν μπήκα μέσα ένιωσα μια τρομερή ενέργεια. Έτσι φρόντισα να τη διατηρήσω κρατώντας το μωσαϊκό, τα παλιά στόρια και την απότομη σκάλα που πάει στο πατάρι. Εκεί θα γίνεται όλη η δουλειά. Με αγάπη και πολύ μεράκι θα γεννηθούν νέες στιγμές και εμπειρίες.
-Τι κάνεις;
Μετά από συνεχή καλλιτεχνική αναζήτηση έχω καταπιαστεί με το χειροποίητο κόσμημα. Έχω δημιουργήσει το δικό μου brand EXERCITATIO FEN’AE το οποίο είναι εμπνευσμένο από ένα ποίημα που μου έχουν αφιερώσει στο παρελθόν και κυριολεκτικά είναι η “άσκηση Φένια” στα λατινικά. Σκοπός μου είναι να πάρει μια μορφή όλο αυτό και στη συνέχεια να συνεργαστώ με πολλά νέα ταλέντα ώστε ν αναδείξουμε ότι η γενιά μας μπορεί, επιμένει και τελικά τα καταφέρνει. Αυτή την περίοδο , δουλεύω την πρώτη μου ολοκληρωμένη συλλογή ασημένιων κοσμημάτων, την 25:25. Είναι η επόμενη ώρα, αυτή που δεν υπάρχει πραγματικά, αυτή που δε πρέπει να περιμένουμε άπραγοι και ν αρπάζουμε τώρα. Νομίζω είναι κάτι που θα μου κρατήσει για καιρό. Fingers crossed.
-Τι θέλεις;
Να ορίζω τη ζωή μου όπως θέλω εγώ,
να γιορτάζω τις αποτυχίες μου,
να ζω τις χάρες μου,
ν αγαπάω χωρίς αναστολές,
να ζω με ζαβολιές,
να πονάνε τα μάγουλά μου από τα χαμόγελα,
να γιορτάζω Κυριακή ξημερώματα,
να χορεύω,
ν αλητεύω,
να βγαίνω απ’ το σπίτι μου στις 12:00,
να περπατάω ξυπόλητη σε ένα νησί,
να κοιμάμαι σε παραλίες,
να ιδρώνω σε συναυλίες,
να τρέχω με τα σκυλιά μου στη βροχή,
να μη σταματήσω να είμαι επίκαιρη.
Πάνω απ’ όλα θα ήθελα να ζούμε σε μία εποχή που όλοι να μπορούν να αγαπήσουν αυτόν που θέλουν, να μη καίγεται μια ολόκληρη ήπειρος κι εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα ως προς την κλιματική αλλαγή, να μη συμβαίνουν γυναικοκτονίες, να μη πεθαίνουν παιδιά στη θάλασσα και να μην πεινάνε στην άλλη άκρη του κόσμου για να τρώμε εμείς κρέας. Ο σεβασμός στ’ ανθρώπινα δικαιώματα να είναι η μόνη λογική.
–Εαν θα…
Εαν ήμουν λιγότερο μετρημένη ως άνθρωπος (ευχή και κατάρα) θα γυρνούσα όλο τον κόσμο μ ενα σακίδιο ή θα έμενα για πάντα σ ένα ελληνικό νησί ή θα μετακόμιζα επιτέλους στο Λονδίνο, δεν ξέρω.
Selfie:
Φένια Γκοντοσίδου. Τα δύο τελευταία χρόνια του λυκείου σπούδασα στο πρόγραμμα IB, σπούδασα στο city college business & marketing και τώρα σπουδάζω αργυροχρυσοχοΐα στη mokume art studies, πράγμα που θεωρώ πως είναι οτι καλύτερο έχω κάνει για τον εαυτό μου. Ζω πεισματικά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, γιατί καθε δρόμος έχει να σου πει τη δική του ιστορία που θα αποτελέσει την έμπνευση της στιγμής που θα πυρωθεί τελικά σε ένα κόσμημα. Προσπαθώ να ταξιδεύω πολύ, να διαβάζω πολύ και να ανακαλύπτω συνεχώς νέα πράγματα. Αγαπώ τη συναναστροφή με τους ανθρώπους. Ακόμη κι αυτούς που δεν τους ξερεις και απλώς θα διασταυρωθούν τα βλέμματα σε μια διαδρομή για τα δουλειά, πάντα έχουν κάτι να σου πουν. Ονειροπόλα, οραματίστρια, αυτό είμαι.
Σχετικά Αρθρα