Στη Θεσσαλονίκη ο έρωτας περνάει από τον τοίχο
Τα ερωτικά γκράφιτι που συναντάμε καθημερινά.
Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη του έρωτα. Τραγούδια, βιβλία και κάθε λογής καλλιτεχνικό έργο έχει γραφτεί για τους μεγάλους ανεκπλήρωτους έρωτες που γεννήθηκαν εδώ. «Στον Λευκό τον Πύργο πήρα τα φιλιά της», «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα», στίχοι που ακούμε ξανά και ξανά από μεγάλους ερμηνευτές.
Ο έρωτας δεν έχει μορφή και στερεότυπα κι έτσι ορισμένοι… ερωτοχτυπημένοι εκφράζουν τον έρωτα τους με γκράφιτι και συνθήματα στους τοίχους της Θεσσαλονίκης.
Η λέξη «γκράφιτι» προέρχεται από την λατινική «graffiare» δηλαδή χαράζω- γράφω. Ως γκράφιτι εννοούμε την αναγραφή κειμένου, συνθημάτων ή ζωγραφικής σε δημόσιους χώρους συνήθως σε τοίχους. Πρώτος καλλιτέχνης γκράφιτι θεωρείται ο TAKI 183, Ελληνοαμερικανός από την Ουάσινγκτον (δείτε ΕΔΩ: Οι “μαγικές” εγκαταστάσεις του Έλληνα εικαστικού Τάκι, στην Tate Modern).
Σε κάθε τοίχο της Θεσσαλονίκης, λοιπόν, μπορείς να βρεις ανάμεσα στα συνθήματα για τις ομάδες στιχάκια, μια καρδούλα με τα αρχικά του άλλου/άλλης, μία αφιέρωση. Κάποια ξεθωριασμένα, άλλα καινούργια. Γκράφιτι σε τοίχους να αποτυπώνουν έρωτες παλαιότερων γενιών. Στιχάκια που έχουν σβηστεί, ξαναγραφτεί, έχουν ξεπεραστεί, όλα βρίσκουν μία ζεστή αγκαλιά στην Θεσσαλονίκη.
Οι παρακάτω ερωτικές εξομολογήσεις έχουν εμπνευστεί από τραγούδια, ποιήματα, ταινίες ή γνωστές ατάκες, άλλα είναι αυθεντικές παρθενογενέσεις (;):
#1 «Νεράιδα της Αυγής» του Σωκράτη Μάλαμα
Στην είσοδο πολυκατοικίας στην οδό Μωρέας, στην Άνω Πόλη κάποιος έκανε ερωτική εξομολόγηση με στίχους τραγουδιού του Μάλαμα. Το κομμάτι κυκλοφόρησε το 2002 με το άλμπουμ του καλλιτέχνη «Ένα». Στιχουργός του τραγουδιού η Πηγή Καφετζοπούλου ενώ ο Μάλαμας Σωκράτης έγραψε τη μουσική.
#2 «Ποια θυσία» της Άντζελας Δημητρίου
Στην διασταύρωση της Κασσάνδρου με την Ιουλιανού κάποιος έγραψε τους παρακάτω στίχους από το γνωστό τραγούδι της Άντζελας Δημητρίου. Ήταν 1985 όταν ο ομώνυμος δίσκος με το τραγούδι «Ποια θυσία» κυκλοφόρησε. Η επιτυχία ήταν ανεπανάληπτη και ο δίσκος έγινε χρυσός/ πλατινένιος με 90.000 αντίτυπα. Τους στίχους υπέγραψε ο Μάνος Κουφιανάκης ενώ συνθέτης ήταν ο Χάρης Καλούδης.
#3 «Θα σε αγαπώ μέχρι το τέλος» του Πέτρου Μπουσουλόπουλου
Στην ίδια πολυκατοικία με την αφιέρωση του Μάλαμα βρίσκεται και άλλη μία. Αυτή την φορά το τραγούδι του Πέτρου Μπουσουλόπουλου «Θα σε αγαπώ μέχρι το τέλος». Το τραγούδι το ακούσαμε πρώτη φορά από το άλμπουμ «Ένα ξύπνημα μαζί σου». Την μουσική και τους στίχους επεξεργάστηκαν ο Μπουσουλόπουλος Πέτρος και η Ρίγγα Ρένα. Κάτω από τους στίχους αχνό φαίνεται το στιχάκι: «Είμαι ακόμα εδώ, εσύ;».
#4 «Αν δεν έχεις ψυχολογικά τι να σε κάνω;»
Στην Άνω πόλη γραμμένο στο μπαλκόνι υπάρχει αυτή ατάκα υπογεγραμμένη από τον καλλιτέχνη Zis.
#5 «Ποιο εγώ μου; έσβησε όταν έφυγες»
Το στενάχωρο γκράφιτι βρίσκεται με μικρά γράμματα στην οδό Ολύμπου. Δίπλα από το γκράφιτι κάποιος έχει «σχολιάσει»: «Εγώ να δεις…»
#6 «Δεν με έμαθαν να μην νοιάζομαι και υποφέρω»
Σε τοίχο πολυκατοικίας στην οδό Αγίας Σοφίας αν παραμερίσεις τα πολλά οπαδικά συνθήματα θα διαβάσεις άλλο ένα γκράφιτι υπογεγραμμένο από τον ίδιο καλλιτέχνη.
#7 «Τουλάχιστον χάρηκα που σε γνώρισα, μόνο για αυτό χάρηκα»
Έξω από ένα παλιό μαγαζί διασκέδασης στην οδό Κασσάνδρου θα συναντήσεις το συγκεκριμένο γκράφιτι για έναν έρωτα που δεν ήταν ρόδινος ..
#8 «Μα εγώ είμαι ακόμα εδώ, όπως σου είχα υποσχεθεί, μα εσύ πάλι ”λείπεις”, μωρό μου»
Σε είσοδο οικοδομής στην οδό Αγίας Σοφίας θα συναντήσεις την αφιέρωση άλλου ενός πληγωμένου κατοίκου της Θεσσαλονίκης.
#9 Ένας τοίχος γκράφιτι!
Σε πολυκατοικία απέναντι από την Ρωμαϊκή Αγορά θα συναντήσεις έναν ζωγραφισμένο τοίχο στα χρώματα του γκρι, μοβ, πράσινο και κίτρινο. Πάνω του έχουν γραφτεί αρκετές εξομολογήσεις μερικές εκ των οποίων προκαλούν γέλια. «Αλεπουδένια σε ψάχνω» «Ξέρεις πού θα με βρεις αρκούδε μου» «M Agapas ?» «I
#10 «XXXIV ακόμα στον παλμό σε θέλω»
Αν περπατήσεις στην οδό Σοφοκλέους σε ένα στενό ανάμεσα σε πολλά γκράφιτι θα διαβάσεις την εξομολόγηση ενός πληγωμένου Θεσσαλονικιού.
