Μια από τις βίλες της Αρετσούς χτισμένη στα τέλη της δεκαετίας του 20. Με έντονα τα αρχιτεκτονικά στοιχεία της εποχής. Ένα βίντεο σε ένα μυθικό σπίτι που ρημάζει. Η έπαυλη Κωνσταντουλάκη-Μελετίου.
Το εν λόγω ακίνητο είναι χαρακτηρισμένο ως έργο τέχνης με σχετική υπουργική απόφαση από το 1987. Το ακίνητο εμπίπτει και στις διατάξεις του Ν.1469/1950.
Επίσης βάσει του ισχύοντος ρυμοτομικού σχεδίου του Δ. Καλαμαριάς η επιτρεπόμενη χρήση είναι Χώρος Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων (Στέγαση Ιστορικού Αρχείου Προσφυγιάς), μια εντελώς δεσμευτική απόφαση.
Ειδικά οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης εμποδίζουν σήμερα την όποια ιδιωτική πρωτοβουλία για αποκατάσταση του διατηρητέου διότι δεν υπάρχει καμία αποσβέσιμη δαπάνη καθώς επίσης δεν υπάρχει και κανένα εμπορικό όφελος από την εν λόγω αποκατάσταση μέσω ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Τουλάχιστο αυτά συμπέρανα από μία μικρή έρευνα μου. Η απουσία κρατικής παρέμβασης για την αξιοποίηση του ακινήτου και η γενικότερη εικόνα της σημερινής αγοράς των ακινήτων, απαξιώνουν περισσότερο το κτήριο του οποίου οι δαπάνες αποκατάστασης είναι συγκριτικές ακόμη και με το να κατεδαφιστεί και να χτιστεί ένα όμοιό του στην ίδια θέση.
