Θεία Λειτουργία σε δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης αποτράπηκε την ύστατη ώρα
Θα πήγαινε ιερέας για τη «μετάβαση» των παιδιών από την Έκτη στο Γυμνάσιο
Προκάλεσε αίσθηση η καταγγελία γονέων που τα παιδιά τους φοιτούν σε Δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης ότι με απόφαση της διεύθυνσης θα τελούνταν Θεία Λειτουργία και Θεία Κοινωνία, εντός του σχολικού συγκροτήματος.
Συγκεκριμένα, οι γονείς ενημερώθηκαν ότι συγκεκριμένη μέρα θα πήγαινε ιερέας στο σχολείο, θα μιλούσε στα παιδιά της ΣΤ’ τάξης εν όψει της μετάβασής τους στο Γυμνάσιο και εν συνεχεία θα τελούσε μέρος της Θείας Λειτουργίας. Μάλιστα στο email έγραφε ότι όσα παιδιά επιθυμούσαν, θα είχαν τη δυνατότητα να κοινωνήσουν.
Τελικά η επίσκεψη στο σχολείο δεν συνέβη και προτιμήθηκε κάποιοι γονείς να πάρουν τα παιδιά τους και να πάνε στην Εκκλησία, ώστε η διαδικασία να γίνει εκεί.
Μάλιστα, υπήρξε η πληροφορία ότι κάτι ανάλογο θα συνέβαινε και σε άλλα σχολεία της Θεσσαλονίκης.
Η Parallaxi έχει στη διάθεσή της τα στοιχεία που αποδεικνύουν τα γεγονότα.
Για το θέμα μάλιστα εξέδωσε ανακοίνωση η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου:
«Οι θρησκευτικές τελετές δεν έχουν θέση στις σχολικές αίθουσες
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕλΕΔΑ) πληροφορήθηκε με έκπληξη ότι σε σχολεία της Θεσσαλονίκης πρόκειται να τελεστεί Θεία Λειτουργία εντός σχολικών αιθουσών Δημοτικών Σχολείων.
Πρόκειται για μια σαφέστατη παραβίαση της συνταγματικά κατοχυρωμένης θρησκευτικής ελευθερίας, καθώς αφορά την τέλεση μιας θρησκευτικής τελετής εντός της αίθουσας, που δεν προβλέπεται από κανένα νομικό πλαίσιο. Οι μόνες θρησκευτικές δράσεις που προβλέπονται είναι ο αγιασμός κατά την έναρξη του σχολικού έτους, η πρωινή προσευχή και ο εκκλησιασμός. Θυμίζουμε δε ότι ένα άλλο θρησκευτικό μυστήριο, η εξομολόγηση, καταργήθηκε – ευτυχώς – το 2006.
Η ΕλΕΔΑ καταδικάζει απερίφραστα την εν λόγω πρωτοβουλία που αποτελεί μια σαφέστατα κατηχητική και προσηλυτιστική δράση εντός σχολικού περιβάλλοντος και αναρωτιέται ποιος φορέας έδωσε την άδεια και με ποιο ακριβώς σκεπτικό. Το ζητούμενο είναι η ενίσχυση της ουδετεροθρησκείας και του θρησκευτικού πλουραλισμού του ελληνικού σχολείου και όχι η πριμοδότηση μιας προνομιούχου θρησκείας και μάλιστα μέσω τελετουργιών, η συμμετοχή στις οποίες άπτεται της συνείδησης του καθενός και της καθεμιάς. Είναι προφανές ότι ορισμένοι εμπνεόμενοι από ποικίλες φονταμενταλιστικές αντιλήψεις και πρακτικές που διεκδικούν χώρο και εξουσία διεθνώς επιδιώκουν την επιστροφή σε σκοτεινές εποχές της ελληνικής κοινωνίας, αλλά οι εποχές αυτές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και δεν είμαστε διατεθειμένοι να διαπραγματευτούμε επ’ αυτού.
Η τέλεση θρησκευτικών τελετουργιών δεν έχει θέση στο σχολείο, αλλά αποκλειστικά στην εκκλησία».
*φωτογραφία αρχείου
