Η Θεσσαλονίκη αλλιώς

Βιτρίνα 1: Αταξία και Μαύρη Τρύπα, μια εντυπωσιακή performance σε μια εντυπωσιακή βιτρίνα

Φόβος κενού/Horror Vacui * «Η φύση απεχθάνεται τα κενά» (Αριστοτέλης) Στην εποχή της κρίσης που όλο και περισσότερα εμπορικά καταστήματα παύουν να λειτουργούν, μετατρέπουμε την αποστροφή μας για τους κενούς χώρους σε δημιουργία και αποφασίζουμε να τους κατακτήσουμε δημιουργικά. Με αυτό σαν μότο ξεκινήσαμε χθες βράδυ στη Βαλαωρίτου με Τανταλίδου, στο Βαρδάρη, τη μεταμόρφωση πέντε […]

Parallaxi
βιτρίνα-1-αταξία-και-μαύρη-τρύπα-μια-εν-7995
Parallaxi
fovos3b.jpg

Φόβος κενού/Horror Vacui * «Η φύση απεχθάνεται τα κενά» (Αριστοτέλης) Στην εποχή της κρίσης που όλο και περισσότερα εμπορικά καταστήματα παύουν να λειτουργούν, μετατρέπουμε την αποστροφή μας για τους κενούς χώρους σε δημιουργία και αποφασίζουμε να τους κατακτήσουμε δημιουργικά. Με αυτό σαν μότο ξεκινήσαμε χθες βράδυ στη Βαλαωρίτου με Τανταλίδου, στο Βαρδάρη, τη μεταμόρφωση πέντε συνολικά βιτρινών που θα αλλάξουν όψη στην πόλη για ένα μήνα. Η έναρξη έκρυβε μια εντυπωσιακή έκπληξη σχεδιασμένη από την ταλαντούχα Φωτεινή Καλλέ. Η Φωτεινή Καλλέ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας και Performance Design and Practice στο Central Saint Martins college of Art and Design του Λονδίνου.  Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έχει εργαστεί ως σκηνογράφος και performer σε παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εκθέσεις: η «Επίσκεψη», Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού, Αθήνα, 2010, «1001+1 ΠΡΑΞ(Ε)ΙΣ», 2η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, “Εικαστικό Πανόραμα”, Υπουργείο Πολιτισμού / Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, 2009 κ.ά. Performances: «Happy Birthday», Kanonhallen / Rom For Dans, Όσλο, 2009,  “Ευτυχισμένο το 2008” με την ομάδα Πlatformes, Φούρνος Κέντρο για τις Τέχνες και τις Νέες Τεχνολογίες, 2008 , «A funeral for Don Quixote», AREA 10 project space, Λονδίνο, 2007 κ.ά. Έχει επίσης συμμετάσχει σε σεμινάρια στην Ευρώπη και την Αμερική που διαπραγματεύονται το σώμα ως φορέα πολιτισμού, την έννοια της ουτοπίας, την σημασία του χώρου και του αντικειμένου στην ζωντανή τέχνη. Σήμερα είναι υποψήφια διδακτορικής διατριβής με θέμα την performance art στην Ελλάδα στην δεκαετία του ’70 και τη σχέση της με το «πολιτικό».

Η βιτρίνα που επιμελήθηκε έχει θέμα ‘Αταξία. Πράξη #0

Video-Installation διάρκεια 13 Απριλίου – 15 Μαϊου

Τρεις διαφορετικοί χρόνοι εμφανίζονται στο έργο  αυτό προσδιορίζοντας τον πραγματικό χρόνο (ωρολογιακός τρόπος καταγραφής του χρόνου), τον φανταστικό χρόνο (συναισθηματικός τρόπος καταγραφής του χρόνου) και τον κενό χρόνο ( ακινητοποιημένος χρόνος ). Εξισορροπούνται γύρω από το ίδιο γεγονός που επαναλαμβάνεται μέσω της βίντεο-προβολής και το οποίο εμφανίζεται υπαίτιο γι’ αυτή την μορφή χρονικής αταξίας.

Η performance της έναρξης ήταν η Μαύρη Τρύπα

Ο κενός χρόνος, ο χρόνος που δεν μπορεί να υπολογιστεί με συσκευές μέτρησης, εμφανίζεται συνήθως απροειδοποίητα και εγκλωβίζει τη σκέψη σε μια στιγμή του παρελθόντος χρόνου. Μέσα σε αυτόν τον κενό χρόνο υπάρχει πάντα ο μάρτυρας που βιώνει την απώλεια του χρόνου και ο θεατής που την παρατηρεί. Ο σύγχρονος τρόπος πληροφόρησης με την παγκόσμια ευρύτητα που διαθέτει και τον καταιγισμό των πληροφοριών έχει επιτύχει την αύξηση του αριθμού των θεατών και την μείωση του χαμένου χρόνου σε κλάσματα του δευτερολέπτου.  Στο έργο αυτό συνειδητά επιλέγεται η επιστροφή στον κενό χρόνο και στην σημασία της μαρτυρίας ως δημιουργικό τρόπο επαναπροσδιορισμού γεγονότων και σχέσεων.

Χθες βράδυ στη Βαλαωρίτου οι περαστικοί έμειναν άφωνοι μπροστά στην ιδέα ενός κενού χώρου που γέμισε ανθρώπους που υποκρίθηκαν τους θεατές ενώ παρακολουθούν την προβολή μιας σκηνής αγάπης στο απέναντι νεοκλασικό. Ένα σκηνικό μαγείας, μια performance από αυτές που ζηλεύουμε συχνά σε πόλεις του εξωτερικού σε μια από τις παλιές αστικές γειτονιές της πόλης. Σαράντα λεπτά ονείρου που έπαιζαν με την ιδέα του κενού χρόνου και μάγεψαν κοινό και περαστικούς. Η βιτρίνα θα μείνει με την εγκατάσταση για δέκα ακόμα μέρες, συνεπώς προγραμματίστε μια επίσκεψη εκεί.

Και οι απαραίτητες ευχαριστίες σε όσους βοήθησαν:

Συμμετέχοντες στην performance Μαύρη Τρύπα

Léa Puissant Ματίνα Καμβισίου Αγγελική Ακρίβου Ευγενία Ακρίβου Ελένη Τσιμίδη Τάνια Καμίδου Έφη Παπαργυρίου Κλεοπάτρα Μπισίλκα Ντιάνα Κατσάρεβιτς Θεοδώρ Λαμπριανίδου Γιώργος Πολυχρονίου Κωνσταντίνα Μαΐτη Μαρία Γαλαζούλα Ελεάνα Στόικου Γιάννης Χαλάς Βασιλική Σπαθοπούλου Όλγα Κατσαβέλη Αναστασία Νόττα Αγγελική Ακριβού Η Φωτεινή ευχαριστεί για την βοήθεια και την υποστήριξη στην υλοποίηση του έργου το: ΙΕΚ ΟΑΕΔ Θεσσαλονίκης και τους μαθητές του Αρλόντη Παπαδόπουλο, Κωνσταντίνα Μαΐτη, Αγγελική Ακριβού, Κλεοπάτρα Μπισίλκα, Γιώργο Πολυχρονίου.

Η δράση Φόβος Κενού/Horror Vacui για το “Made in Thessaloniki#2- Eπεμβαίνοντας στο δημόσιο χώρο” υποστηρίζεται από τον Εμπορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και το Ινστιτούτο Ανάπτυξης Εμπορίου

Ευχαριστούμε ακόμα την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης για την παραχώρηση της βιτρίνας.

Βαλαωρίτου 7 και Τανταλίδου, Βαρδάρη Μέχρι τις 15 Μαιου

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα