Η Θεσσαλονίκη δεν φοβάται

Εικόνες: Σοφία Λαμπρινοπούλου, Νόπη Ράντη

Χθές, Σάββατο 23 Ιουνίου, η  Θεσσαλονίκη πήρε και πάλι τα χρώματα του ουράνιου τόξου, όπως κάθε καλοκαίρι εδώ και 7 χρόνια. Ο λόγος φυσικά, για το 7ο Thessaloniki Pride που φέτος ήταν “Άκρως Οικογενειακόν”.

Διαβάστε σχετικά: Επίθεση δέχτηκαν δύο άνδρες στο Thessaloniki Pride – Τους έριξαν στον Θερμαϊκό

Μετά από ενημερωτικές δράσεις, υπαίθρια πάρτι, προβολές ντοκιμαντέρ και διάφορες παράλληλες εκδηλώσεις, ήρθε η μέρα της πολυαναμενόμενης παρέλασης. Όλοι-ες μαζί, τουρίστες-ιες, ντόπιοι-ιες, μαζευτήκαμε στον Λευκό Πύργο και γίναμε ένα πλήθος που διεκδικεί τα αυτονόητα: σεβασμό, ισονομία και αποδοχή, μέσα από μια μεγάλη γιορτή.

Σε μία ημέρα μνήμης, όλη η πόλη μαζεμένη και γεμάτη θετική ενέργεια να διεκδικεί αυτό που θα έπρεπε ήδη εδώ και πολλά χρόνια να είχε: το δικαίωμα της ελευθερίας να ζει ο καθένας την προσωπική ζωή που θέλει. Συγκεκριμένα, φέτος το Thessaloniki Pride ήταν αφιερωμένο τόσο στη σχέση των ΛΟΑΤΙ προσώπων με την ήδη υπάρχουσα οικογένεια τους, όσο και σε αυτή που επιθυμούν να δημιουργήσουν.

Και φέτος, το σημαντικό αυτό γεγονός πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, παλμό και ζωντάνια. Παντού χαρά, χρώματα, χαμόγελα, γέλια, θετική ενέργεια, ενώ ο περίεργος και απειλητικός προς βροχή καιρός δεν πτόησε κανέναν.

Όπως κάθε χρόνο, ο αριθμός της νεολαίας που έδωσε το παρών ήταν ευχάριστα και ελπιδοφόρα μεγάλος και ήταν υπέροχο το γεγονός πως ήταν πρόθυμα όλα τα παιδιά να μοιραστούν τις σκέψεις και τον ενθουσιασμό τους που βρίσκονταν στο χώρο του Thessaloniki Pride.

“Είναι πολύ τέλεια όλα αυτά σήμερα!” αναφωνούσαν, ενώ για το γεγονός πως έχουμε φτάσει 2018 και ακόμη κάποια άτομα παλεύουν για τα αυτονόητα δικαιώματα τους, δήλωναν πως “Είναι τραγικό που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να είναι χαρούμενοι.”

«Θέλουμε την αποδοχή, την αγάπη και πολιτική εκπροσώπηση», σημείωσαν οι εθελοντές του Thessaloniki Pride, που όλη μέρα βρίσκονταν χαρούμενοι-ες στο πόστο τους, στο περίπτερο της «Υποδοχής» της διοργάνωσης μπροστά από το Λευκό Πύργο. “Γεμίζει σιγά σιγά και χαιρόμαστε πάρα πολύ για αυτό!”, έλεγαν καθώς πλησίαζε η ώρα της μεγάλης, πολύχρωμης παρέλασης. Aπό τα περίπτερα δεν έλειψαν ούτε οι καλλιτέχνες που, όπως κάθε Ιούνιο, μας ζωγράφιζαν με τα χρώματα του ουράνιου τόξου (μπήκα και εγώ στον πειρασμό αλλά είχε μεγάλη ουρά!).

Με κοινό παρονομαστή από τους ευχαριστήριους λόγους το «Ο καθένας-ια έχει το δικαίωμα να κάνει οικογένεια», ήρθε λίγο μετά τις 19:00 η ώρα της υπερήφανης παρέλασης και τα πολύχρωμα μπαλόνια αλλά και τα γεμάτα χαμόγελα, πολύχρωμα ανθρώπινα πρόσωπα, πλημμύρισαν τους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης. Μαζί τους και τα πλακάτ με τα ευφάνταστα και πετυχημένα συνθήματα και οι πολύχρωμες σημαίες.

Ο ασταμάτητος χορός και η υπερήφανη, πολύχρωμη ένταση των αρμάτων συνοδεύτηκε από τα ασταμάτητα κρουστά των PARANAUE που έφτασαν με τον ρυθμό τους στα ύψη τον ξεσηκωμό του κόσμου. Ένα τεράστιο μπράβο για το κουράγιο όλων αυτών που με τον χορό τους, το ρυθμό τους, την ενέργεια τους, μας πρόσφεραν απλόχερα διασκέδαση. Ένα μεγάλο μπράβο και στα παιδιά που κρατούσαν την τεράστια σημαία κατά τη διάρκεια ολόκληρης της παρέλασης!

Κλείνοντας, καλό είναι να θυμηθούμε από πού και γιατί ξεκίνησε η σημαντική ιστορία του Gay Pride, που σε δύο χρόνια θα κλείσει 50 χρόνια ύπαρξης.

28 Ιουνίου 1969,  Ν.Υόρκη, γκέι μπαρ “Stonewall Inn“. Εκείνο το πρωί, αστυνομικοί εισβάλουν στο μπαρ με αποτέλεσμα συλλήψεις και βίαια επεισόδια – κάτι που δεν συνέβαινε για πρώτη φορά σε γκέι μπαρ. Αμέσως μετά από αυτό, το τότε ομοφυλοφιλικό κίνημα καθιέρωσε παρελάσεις που σήμαναν την αρχή της διεκδίκησης ίσων δικαιωμάτων για όλους-ες.

Το Gay Pride που συμβαίνει κάθε χρόνο σε πάρα πολλές περιοχές στον πλανήτη, αποτελεί κυρίως μία ημέρα μνήμης για τα απάνθρωπα επεισόδια εκείνης της ημέρας ενώ παράλληλα προσπαθεί να διεκδικήσει τα αυτονόητα: σεβασμό στη διαφορετικότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Εν ολίγοις, το ποιον-ια θα αγαπήσει κάποιος-ια δεν είναι λόγος προς χλευασμό και ρατσιστικά σχόλια, ούτε για βίαιη αντιμετώπιση από κανέναν και καμία. Ισότητα και ελευθερία αξίζουμε όλοι-ες.

Ακόμη ένα Thessaloniki Pride που κατάφερε να κάνει την πόλη μας μία ομάδα.

Η φετινή διοργάνωση πραγματοποιήθηκε από την ομώνυμη οργάνωση με τη σύμπραξη πολλών εθελοντικών οργανώσεων καθώς και δημόσιων και ιδιωτικών φορέων της πόλης και τίθεται υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, ενώ ιδιαίτερα σημαντική ήταν και η παρουσία του EuroPride.

Υ.Γ. Δυστυχώς δεν έλειψαν ούτε φέτος οι τραμπουκισμοί και οι ντροπιαστικές συμπεριφορές. Δύο άντρες, ενώ περπατούσαν ειρηνικά όπως όλοι-ες μας που παρευρεθήκαμε στο Pride, δέχτηκαν επίθεση (τους έριξαν στον Θερμαΐκό).

Τα σχόλια περισσεύουν.

Εικόνες: Νόπη Ράντη