Να ανησυχούμε για τα πολιτιστικά της Θεσσαλονίκης;
Αλήθεια πως θα τιμήσει η πόλη το Βυζάντιο όταν ετοιμάζεται να τεμαχίσει τους θησαυρούς του;
Η Ελλάδα ζει αυτή την εποχή μια επιστροφή στην αισθητική του πενήντα. Το βλέπει κανείς στις ”πρωτοβουλίες” Υπουργών (βλ Κεραμέως), το αντιλαμβάνεται στο δημόσιο λόγο που γίνεται ξαφνικά απίστευτα συντηρητικός και επικίνδυνος.
Τη γενικότερη αυτή τάση αντιλαμβάνεται πια κανείς δυστυχώς και σε όποιον παρακολουθεί τα δρώμενα της Θεσσαλονίκης. Η νέα δημοτική αρχή της πόλης αρθρώνει κατά πόδας με την κυβέρνηση έναν λόγο που θυμίζει μέρες του παρελθόντος σε μια σειρά ζητήματα. Από την απόλυτη ταύτιση στον τεμαχισμό και την απόσπαση των αρχαιοτήτων της Βενιζέλου μέχρι την άποψη ότι το Europride, ένα από τα μεγαλύτερα event της Ευρώπης που θα συμβεί φέτος στην Θεσσαλονίκη θα είναι μια ”καλή οργάνωση και σεβασμό σε παραδόσεις, θεσμούς και ευαισθησίες, που έχει η πόλη μας. Θα φέρει εξωστρέφεια στην πόλη και δε θα ενοχλήσει κάποιους, που θεωρούν, ότι από τέτοιες δράσεις ενοχλούνται”. Εμφανής δάχτυλος της Μητρόπολης και φόβος του Μητροπολίτη Άνθιμου και της οργής του, που πάντα αντιδρούσε σε τέτοιες διοργανώσεις, όμως έβρισκε πάντα την ισχυρή αντίδραση του Γιάννη Μπουτάρη.
Στο δημοτικό συμβούλιο της προσεχούς Δευτέρας περνά το πολιτιστικό πρόγραμμα του δήμου για τη νέα χρονιά. Εκτός από τις πετυχημένες διοργανώσεις που ευτυχώς συνεχίζονται και φέτος (Reworks, In Edit κλπ), ένα άγνωστο τοπίο στα Δημήτρια που θα περιοριστούν όπως έχει ειπωθεί σε δέκα εκδηλώσεις, με μια καλλιτεχνική επιτροπή αξιόλογων ανθρώπων που ανακοινώθηκε και στην οποία ελπίζουμε για ένα ανοιχτόμυαλο σχεδιασμό, στο πρόγραμμα που φέρνει στο δημοτικό συμβούλιο η νέα αντιδήμαρχος Πολιτισμού Στεφανία Τανιμανίδου, υπάρχουν και δυο ενότητες που σηκώνουν κουβέντα και προκαλούν ανησυχία.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑ∆ΟΣΗ (Σεπτέμβριος)
Πρόκειται για ένα φεστιβάλ αφιερωμένο στην ελληνική παράδοση, στον παραδοσιακό πολιτισμό, στις ρίζες που μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο, τις επιρροές της και την εξέλιξή της. Ανάμεσα στη παράδοση και τη νεοτερικότητα αναπτύσσεται μια δυναμική που εκφράζεται με θέση-αντίθεση και τελικά σύνθεση. Το φεστιβάλ θα περιλαμβάνει σχήματα μουσικά εμπνευσμένα από τις πλούσιες παραδοσιακές πολιτισμικές πηγές, εθιμικά και θεατρικά δρώμενα, παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια, (πολυφωνικά τραγούδια από διάφορα μουσικά σύνολα της πόλης, βραδιές όπου το ροκ συναντά τη παράδοση κ.α.), έκθεση παραδοσιακών οργάνων και φορεσιών κ.α. Το αφιέρωμα στην παράδοση θα υλοποιηθεί σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς φορείς και θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Κήπου το α’ 15θημερο του Σεπτεμβρίου.
ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ (Οκτώβριος)
Η Θεσσαλονίκη διαθέτει τα τεκμήρια της πολιτιστικής κληρονομιάς του παρελθόντος περισσότερο από πολλές άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Με τις Βυζαντινές Γιορτές συσχετίζουμε τα τεκμήρια αυτά με την καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία μέσα από τις σύγχρονες τέχνες. Σχεδιάζουμε τη διοργάνωση ημερίδα βυζαντινής μουσικής σημειογραφίας, 3 συναυλίες από συλλόγους – σχολές ιεροψαλτών, έκθεση βυζαντινών κειμηλίων, δράσεις βυζαντινής γαστρονομίας, συναυλία συμφωνικής μουσικής με θέμα την κοσμική βυζαντινή μουσική, και εικαστικές δράσεις και παιχνίδια για παιδιά με θέμα τα χρώματα και την ιστορία του Βυζαντίου Οι δράσεις θα υλοποιηθούν σε συνεργασία με την Αγιορείτικη Εστία και το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού.
Διαβάζοντας αυτές τις δυο γενικόλογες παραγράφους, που υπήρχαν ως εξαγγελίες στο πρόγραμμα του Κωνσταντίνου Ζέρβα, για να είμαστε δίκαιοι, γεννιούνται ανησυχίες για το τι πολιτισμός πρόκειται να παραχθεί από τη νέα διοίκηση. Γιατί το ζήτημα είναι πώς πλησιάζει κανείς την παράδοση και ποιων τα αυτιά θέλει να χαϊδέψει;
Μια σειρά χειρισμοί (απομακρύνσεις άξιων στελεχών από τον Πολιτισμό, άγνοια σε κάθε συζήτηση που αφορά πρωτοποριακούς καλλιτέχνες, διαρκείς συγκρούσεις με στελέχη που γνωρίζουν καλά τον τομέα πολιτισμός και θα μπορούσαν να βοηθήσουν αλλά έχουν τεθεί στο ψυγείο, αρμοδιότητες σε πρόσωπα που βαρύνονται με αισθητικές που ανήκουν σε εποχές που θέλουμε να ξεχάσουμε και έχουν την ίδια θεματολογία που υποβάλλεται από συλλόγους δεκαετίες), εξαγγελίες για τιμή σε σωματεία που εξυπηρετούν άλλου είδους ατζέντες, άρνηση συνεργασίας με μεγάλους θεσμικούς φορείς που γνωρίζουν για παράδειγμα τα συγκεκριμένα θέματα καλά, αλλά δεν είναι αρεστοί στο περιβάλλον του δημάρχου.
Ελπίζουμε όλα αυτά να αποδειχθούν το επόμενο διάστημα απλές εικασίες γιατί αν αντιληφθούμε ότι πριν τρία χρόνια είδαμε στα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης την Χίλντουρ Γκούντναντότιρ, που πάει σφαίρα για το Όσκαρ μουσικής και σαρώνει όλα τα βραβεία και φέτος ονειρευόμαστε στην παραλία καραγκούνες και τοπικές ενδυμασίες τότε κάτι δεν πάει καλά. Και μια τελευταία ερώτηση:
Αλήθεια πως θα τιμήσει η πόλη το Βυζάντιο όταν ετοιμάζεται να τεμαχίσει τους θησαυρούς του;
