Θεσσαλονίκη: «Πάγωσε» η επένδυση στο ξενοδοχείο Βιέννη – Γιατί βγαίνει προς μίσθωση

«Πάγωσε» προσωρινά η πολυσυζητημένη επένδυση του ισραηλινού ομίλου «Brown Ηotels» στο διατηρητέο πρώην ξενοδοχείο «Βιέννη», στην οδό Εγνατία 2-4, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου επρόκειτο να δημιουργηθεί πεντάστερη μονάδα.

Όπως εξήγησε ο ιδρυτής και συνιδιοκτήτης του ομίλου, Λεόν Αβιγκάντ (Leon Avigad), με την ευκαιρία της παρουσίας του στη Θεσσαλονίκη ως ομιλητής στο 7ο συνέδριο Prodexpo North, ο λόγος που η επένδυση προς το παρόν παραμένει αδρανής είναι ότι οι γραφειοκρατικές καθυστερήσεις που συνόδεψαν τη μετατροπή του ακινήτου εκ νέου σε ξενοδοχειακή μονάδα, είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί στο μεταξύ το momentum στην αγορά νέων αστικών ξενοδοχείων στην πόλη.

Ο όμιλος σχεδιάζει τώρα να προχωρήσει στην προσωρινή αξιοποίηση του ακινήτου διά της μίσθωσής του, πιθανώς για τη στέγαση κολλεγίου, μέχρις ότου επανέλθει στα σχέδια της αξιοποίησής του.

Πάντως, αν η επένδυση στο «Βιέννη» πάγωσε, δεν ισχύει το ίδιο για το ακίνητο της καπναποθήκης «Σακκά-Μιχαηλίδη» στη συμβολή των οδών Δωδεκανήσου και Ναυμαχίας Λήμνου. Κατά τον κ. Αβιγκάντ, η συγκεκριμένη επένδυση αφορά τη δημιουργία ξενοδοχείου «μπουτίκ» τεσσάρων αστέρων. Η νέα μονάδα εκτιμάται ότι θα χρειαστεί περί τη διετία για να ολοκληρωθεί, ενώ θα απαιτήσει επένδυση άνω των 20 εκατ. ευρώ.

Δύο ξενοδοχεία στη Χαλκιδική και ακαδημία

Ταυτόχρονα, ο όμιλος -που σχεδιάζει έξι νέα ξενοδοχεία μέσα στο 2024 στην Ελλάδα και αναζητά ενεργά ενδιαφέρουσες ιδιοκτησίες- εξακολουθεί να ψάχνει για μονάδες τύπου semi-resort στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, ενώ δραστηριοποιείται πλέον και στη Χαλκιδική: όπως γνωστοποίησε ο κ. Αβιγκάντ, η Brown Hotels έχει εξαγοράσει τα κόκκινα δάνεια δύο πεντάστερων ξενοδοχείων στην περιοχή, τα οποία συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά υπό την ομπρέλα του ομίλου. Από το βήμα του συνεδρίου, ο κ. Αβιγκάντ έκανε ακόμα γνωστό ότι ο όμιλος, με έδρα το Τελ Αβίβ, σχεδιάζει τη δημιουργία -στην Ελλάδα- ακαδημίας για την εκπαίδευση εργαζομένων στα ξενοδοχεία του, χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει πού θα εδρεύει αυτή.

Αναφερόμενος στις συγκρίσεις που συνήθως γίνονται μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, επισήμανε ότι χρειάζεται να σταματήσουν. «Η Θεσσαλονίκη έχει τη δική της αξία και χαρακτηριστικά (…) Η Λυών, για παράδειγμα, μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας, δεν προσπαθεί να είναι κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο από το Παρίσι» σημείωσε και πρόσθεσε ότι η Θεσσαλονίκη απολαμβάνει μια σειρά από θετικά χαρακτηριστικά, όπως η ιστορία, η γαστρονομία, η συνδεσιμότητα, η εγγύτητα στη Χαλκιδική και η δυνατότητα οδικού τουρισμού από διάφορες χώρες, οπότε ίσως η καλύτερη διεθνής προβολή της να είναι θέμα branding.

Πρόσθεσε ότι ίσως η Θεσσαλονίκη χρειάζεται να επενδύσει στη σύνδεση της παραλίας με το αστικό περιβάλλον, όπως εδώ και χρόνια κάνει η Αθήνα με την Αθηναϊκή Ριβιέρα μέσω κατάλληλων ενεργειών branding. Επισήμανε, ωστόσο, ότι ένα από τα μείζονα θέματα για την περιοχή είναι η έλλειψη one-stop-shop (σημείου μιας επαφής).

«Είμαστε ακόμα πολύ πεινασμένοι και εξακολουθούμε να μεγαλώνουμε πολύ. Προσπαθούμε τώρα να αναπτυχθούμε περισσότερο “προς τα μέσα”, ώστε να αναπτύξουμε την αξία που προσφέρουμε στους πελάτες μας, και στους ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων» κατέληξε ο κ. Αβιγκάντ.

Κτίριο Βιέννη – Η ιστορία του

Το κτίριο ανήκε στον Κωνσταντίνο Μανώλα και χτίστηκε σε σχέδια του Γιάννη Καμπανέλλου, το 1925. Βρίσκεται στη θέση όπου παλιότερα υπήρχε ο ναός της Αγίας Κυριακής. Η αρχική μελέτη αφορούσε σε διώροφη οικοδομή, αλλά τελικά ολοκληρώθηκε το 1931 με τρεις ορόφους. Περιλάμβανε 55 δωμάτια.

Στη διάρκεια της κατοχής στέγασε τα τάγματα ασφαλείας του περιβόητου Δάγκουλα και τα υπόγειά του μετατράπηκαν σε χώρο βασανιστηρίων. Την πρώτη ημέρα της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, στις 30 Οκτωβρίου του 1944, καταλήφθηκε από τον Εθνικό Λαϊκό Στρατό (ΕΛΑΣ) ο οποίος στέγασε σε αυτό για λίγους μήνες το αρχηγείο του. Μετά το ξενοδοχείο επαναλειτούργησε.

Στα δωμάτιά του έμειναν, μετά την Κατοχή, ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Γιώργος Μπάτης. UnmuteRemaining Time -0:00   Fullscreen Από το 1965 το κτίριο εγκαταλείπεται και λειτουργούν μόνο καταστήματα στο ισόγειό του.

Οι κληρονόμοι –ιδιοκτήτες του, περίπου 20 τον αριθμό επιθυμούσαν να αγοραστεί το διατηρητέο κτίριο από το δημόσιο, αλλά τελικά το 1994 αγοράστηκε από τον κ. Αθανάσιο Μαντά. Την ίδια χρονιά εκπονείται μελέτη αποκατάστασης, η οποία προβλέπει τη λειτουργία γραφείων. Προστίθεται 4ος όροφος σε εσοχή και το κτίριο αναπαλαιώνεται στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 1997.

Στο κτίριο φιλοξενήθηκαν για πολλά χρόνια τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων και το Σύμφωνο Σταθερότητος. Από το 2012 στους χώρους του κτιρίου βρίσκεται το Mediterranean College Thessaloniki.