Θεσσαλονίκη:«Τα πρόσωπα της έμφυλης βίας» θέμα εκδήλωσης στο ΑΠΘ
«Ο σύγχρονος δράστης ασκεί βία που είναι λιγότερο ορατή και έχει μορφές εξίσου επικίνδυνες αλλά δυσκολότερα εντοπίζεται» τόνισε μεταξύ άλλων η κα. Κακανά
Την παρατήρηση «έχουμε περισσότερη ορατότητα, όχι περισσότερη έμφυλη βία» διατύπωσε η κα Δόμνα Κακανά, πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας των Φύλων και Καταπολέμησης των Διακρίσεων του ΑΠΘ μιλώντας σε εκδήλωση με θέμα «Τα πρόσωπα της έμφυλης βίας» που διοργάνωσαν η Επιτροπή Ισότητας και το Κέντρο Υποστήριξης Γυναικών iasis|Hypatia, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών (25 Νοεμβρίου).
«Η έμφυλη βία αλλάζει μορφές και διαστάσεις με μορφές ψυχολογικού ελέγχου. Εχουμε περισσότερη ορατότητα, όχι περισσότερη βία. Τα στερεότυπα είναι βαθιά ριζωμένα, με εμφανή την κοινωνική κριτική και την έλλειψη δικτύων υποστήριξης. Ο σύγχρονος δράστης ασκεί βία που είναι λιγότερο ορατή και έχει μορφές εξίσου επικίνδυνες αλλά δυσκολότερα εντοπίζεται» ανέφερε η κ.Κακανά.
Εξέφρασε δε την άποψη ότι η σιωπή στα θύματα και στα περιστατικά έμφυλης βίας παραμένει αλλά, «όχι η σιωπή του παρελθόντος, σήμερα είναι η σιωπή του ηλεκτρονικού διασυρμού».
Στον χαιρετισμό του ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής {ολιτικής, αλληλεγγύης και Πρόνοιας του δήμου Θεσσαλονίκης Μάκης Χατζηθεόκλητος ζήτησε να «σπάσει η σιωπή» και τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας να μη διστάζουν να απευθύνονται σε αρμόδιες υπηρεσίες.
Τέτοια υπηρεσία είναι το Κέντρο Υποστήριξης Γυναικών iasis|Hypatia που λειτουργεί στην οδό Πέτρου Συνδίκα 24 στοχεύοντας στην ενδυνάμωση των γυναικών σε προσωπικό, κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο, λαμβάνοντας όλους τους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινή τους ζωή. Απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας, κοινωνικής τάξης ή μορφωτικού επιπέδου που ανήκουν τόσο στον γενικό πληθυσμό όσο και σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Μιλώντας στην εκδήλωση η Μίνα Φιλιοπούλου, δικηγόρος εξειδικευμένη στην ενδοοικογενειακή βία, πρόεδρος Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου του δήμου Θεσσαλονίκης τόνισε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε βίαιο περιβάλλον, αναπαράγουν πρότυπα, βιώνουν ανασφάλεια, φόβο και εξοικείωση με τη βία ενώ είναι σημαντικός ο ρόλος της σιωπής ως μηχανισμού συνέχισης.
Η κ.Φιλιοπούλου έκανε λόγο για ανησυχητικές διαστάσεις της έμφυλης βίας κυρίως μετά πανδημία, αυξητική τάση των γυναικοκτονιών την τελευταία δεκαετία, υψηλά ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας και ελλείψεις σε δομές φιλοξενίας και υποστήριξης.
«Απαιτείται στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών, διασύνδεση και θεσμική στήριξη. Η φράση «το παιδί δεν είδε ή δεν άκουσε τίποτα, πρέπει να πάψει να αποτελεί άλλοθι γιατί ακόμη και αν δεν άκουσε, ζει σε ένα περιβάλλον βίας» κατέληξε.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ / Να. Κ.
