Θεσσαλονίκη: Τhink big!

Λέξεις: Γρηγόρης Ζαρωτιάδης

Εικόνα: Κώστας Αργύρης

Κάθισε αναπαυτικά το σούρουπο στο Καραμπουρνάκι. Δες τα φώτα που αρχίζουν να τρεμοπαίζουν στην Παλιά Παραλία στο λυκόφως ίσως του πιο όμορφου αστικού ηλιοβασιλέματος. Νιώσε την κόκκινη γραμμή που ενώνει την Εγνατία και τη Ρωμαϊκή Αγορά, την Πλατεία Ιπποδρομίου, τη Ροτόντα, το Ναβαρίνο και την Αγία Σοφία, τα Κάστρα ως τον Λευκό Πύργο, το Μπέη Χαμάμ και το Μπεζεστένι, έως την πάλαι ποτέ Συνοικία των Εξοχών.

Και διερωτήσου: τι είναι αυτό που κάνει τη Θεσσαλονίκη ικανή να αντιστέκεται τόσο αποτελεσματικά στην ασχήμια μας; Κυρίως δε, για πόσο ακόμη;

Η βαθιά ριζωμένη υπόστασή της για ένα συνεχές 2,5 χιλιάδων ετών περίπου στο επίκεντρο της ιστορίας;

Ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας απόρροια της συνύπαρξης (και όχι της συγχώνευσης) όλων των λαών της λεκάνης της Μεσογείου κι ευρύτερα;

Το ότι είναι η «φτωχομάνα» πού διασφαλίζει το «ουδείς άπολις»;

Μήπως η ιδιαίτερη γεωγραφική θέση της, το ιστορικοπολιτικό και οικονομικό της αποτύπωμα;

Μετά αφέσου στις σχεδόν μόνιμα μποτιλιαρισμένες αρτηρίες της, ανέβα στο Γεντί Κουλέ, κάτσε νοητά στην ψαροταβέρνα «Μπιρ Αλλάχ» της Τούμπας, πέρνα από τα κόκκινα Λαδάδικα, στάσου μπροστά από τον Προβλήτα 1 ενός Λιμανιού που επιβιώνει ατενίζοντας απέναντι την Περαία και think big!

Η Θεσσαλονίκη έχει μια ευκαιρία, μια αποστολή: να καταστεί η Μητρόπολη της σύγχρονης, βιώσιμης, αστικής ανάπτυξης στην Ανατολική Μεσόγειο. Φιλόξενη, δημιουργική, πράσινη (ναι, η Θεσσαλονίκη πράσινη…), ακμάζουσα υπό τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της περιβαλλοντικής ισορροπίας.

Σκέψου τις δυνατότητες ενός πράσινου πετάλου που την πνίγει στην αναζωογονητική αγκαλιά του, την αναπτυξιακή δυναμική από τη δημιουργία ενός πραγματικού μητροπολιτικού πάρκου στον σημερινό χώρο της Έκθεσης. Φαντάσου να ανεβαίνεις πεζοπορώντας στη σκιά μεγάλων δέντρων από τη ΧΑΝΘ, στα σύγχρονα αρχιτεκτονικά μνημεία της βόρεια πλευράς της ΔΕΘ, στην ανοικτή Πανεπιστημιούπολη, έως τους Κήπους του Πασά και τις παρυφές του Σέιχ Σου. Να σφύζει η καρδιά της Πόλης έως και τα δικαστήρια από ζωντανές μικρομεσαίες, αστικές παραγωγικές μονάδες του τομέα της δημιουργικής οικονομίας και έκφρασης, κατασκευαστές, σχεδιάστριες, γκαλερί, μικροβιβλιοθήκες, από καταστήματα που προάγουν κι εξελίσσουν τη μακραίωνη γραστρονομική παράδοση, όλα αυτά μπλεγμένα αρμονικά με τον διατηρούμενο οικιστικό χαρακτήρα του Κέντρου.

Σκέψου την προοπτική ενός πολύβουου κέντρου χρηματοπιστωτικών, διαμετακομιστικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών, αναπτυσσόμενου γύρω από το Λιμάνι που θα συνδεθεί με την Via Carpatia ως την Klaipėda στη Βαλτική και από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό που θα ξαναγίνει Πύλη προς τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη. Αναλογίσου τις δυνατότητες εξέλιξης του ημιθανόντος Χρηματιστηριακού Κέντρου της Θεσσαλονίκης σε μια Χρηματαγορά εμβέλειας ανατολικής Μεσογείου, επικεντρωμένη στις επενδύσεις στον τομέα της Γαλάζιας Οικονομίας.

Φαντάσου την προοπτική του τομέα έρευνας και καινοτομίας αναπτυσσόμενου στην ανατολική πλευρά της Πόλης, αξιοποιώντας τα τρία πανεπιστήμιά της, τα ερευνητικά της κέντρα και ινστιτούτα, προσελκύοντας φοιτητές, ερευνήτριες, επενδυτές, αναπτύσσοντας υποδομές που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν την περιφερειακή έστω έδρα διεθνών οργανισμών και εκδηλώσεις διεθνούς εμβέλειας.

Σκέψου τις δυνατότητες ενός νέου εκθεσιακού κέντρου στα δυτικά, εκτός του αστικού κέντρου αλλά και τόσο κοντά σε αυτό, που θα αποτελέσει χώρο ανάδειξης της τοπικής αγροτικής και μεταποιητικής δραστηριότητας της Μακεδονίας και διασύνδεσής της με τη διεθνή παραγωγική και εμπορική κοινότητα.

Κι όλα αυτά, αναλογίσου τα σε συνάρτηση με τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, σε όλες τις εποχιακές και θεματικές προεκτάσεις της, αλλά και με την αστική τουριστική προοπτική της Θεσσαλονίκης, με ένα ενιαίο παραλιακό μέτωπο, ανοικτό, προσβάσιμο, αναπνέον.

Και μετά, κάτσε ήσυχα πιες έναν καφέ στην Άνω Πόλη, φαντάσου όλα αυτά να υπήρχαν σήμερα, αν το έργο του Μετρό υλοποιούνταν στην ώρα του, αν κόστιζε για παράδειγμα ένα δις, όσο αρχικά προϋπολογίστηκε, και το άλλο από τα δύο δις του τελικού λογαριασμού πήγαινε στην πολλαπλασιαστική υλοποίηση ενός γειωμένου στη σύγχρονη πραγματικότητα, βιώσιμου, αστικού σχεδιασμού, αν, αν… Φαντάσου, σκέψου και θύμωσε!

Η Θεσσαλονίκη όμως συνεχίζει να έχει μια ευκαιρία, μια αποστολή κι εμείς μια ευθύνη:

Να ανταποκριθούμε σε αυτήν.

*Ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης είναι Καθηγητής του Τμ. Οικονομικών Επιστημών στο ΑΠΘ Μέλος Συμβουλίου Διοίκησης ΑΠΘ, Πρόεδρος Σοσιαλιστικής Προοπτικής και Υπ. Ευρωβουλευτής στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.

**το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στο επετειακό τεύχος για τα 35 χρόνια της parallaxi