Θλίψη για τον Τάσο Γλαντζή στη Θεσσαλονίκη – Τα μηνύματα στα social media

Θλίψη σκόρπισε στη Θεσσαλονίκη η είδηση του θανάτου του Τάσου Γλαντζή τα ξημερώματα μετά από πολυετή σκληρή μάχη με τον καρκίνο. 

Δείτε Σχετικά: Έφυγε από την ζωή ο Τάσος Γλαντζής

Συνεργάτες, φορείς, άνθρωποι που μεγάλωσαν μαζί του και φίλοι αποχαιρετούν με τον τρόπο τους ο ένας μετά τον άλλον τον σπουδαίο Θεσσαλονικιό εκπαιδευτικό και ενεργό, βαθιά ευαισθητοποιημένο πολίτη.

Η ανακοίνωση του ΚΟΠΕΡΤΙ: 

“Έφυγε, σήμερα τα ξημερώματα από τη ζωή μετά από χρόνια μάχη με την επάρατη νόσο, ο Τάσος Γλαντζής. Συνιδρυτής και Διευθυντής του Κοπερτί, αγαπημένος δάσκαλος, που ενέπνευσε γενεές και γενεές μαθητών και συνεργατών με τον μοναδικό του τρόπο. Θα είναι πάντα στην καρδιά μας και στο μυαλό μας… Καλό ταξίδι Τάσο.”

Η ανακοίνωση της παράταξης “Θεσσαλονίκη Μαζί”:

“Πληροφορηθήκαμε με θλίψη το θάνατο του Τάσου Γλαντζή. Αδύναμη λέξη για να περιγράψει κάποιος το τέλος της πολυετούς μάχης με τον καρκίνο, την οποία ο Τάσος έδωσε με τιτάνια δύναμη καθώς επέλεξε εξαρχής αυτό που έκανε σε όλη τη ζωή του. Να παλέψει. Ο Τάσος Γλαντζής ήταν ένας εμπνευσμένος εκπαιδευτικός που αγάπησε τα παιδιά και έθεσε στόχο της ζωής του να τα ενδυναμώσει ώστε να «ανακαλύψουν τη μοναδικότητά τους, τις ικανότητες και τις κλίσεις τους, τις δυνατότητες έκφρασης και επικοινωνίας, τη χαρά της δημιουργικότητας…».” 

Το μήνυμα της Σχεδίας στην Πόλη: 

“Καλό ταξίδι Τάσο μου… Ήσουν έμπνευση και παράδειγμα δασκάλου για όλους μας… Οι φωνές των παιδιών θα σε συντροφεύουν…”

To μήνυμα της Ελένης Χοντολίδου:

“Γνώρισα τον Τάσο Tasos Glantzis τις πρώτες μέρες του προσφυγικού στη Θεσσαλονίκη. Ερχόταν στα Διαβατά κάθε μέρα μέχρι που αποκαταστάθηκε η κατάσταση με άλλους εθελοντές και άλλες ομάδες. Και μετά στο λιμάνι. Η αγάπη του για τα παιδιά, η γνώση και η ευρηματικότητά του είναι λίγα για να περιγράψουν τον επαγγελματία Τάσο. Όταν αρρώστησε ο Τάσος οι φίλοι του τον στήριξαν με το ίδιο πάθος που ο ίδιος είχε για τη ζωή. Αυτός ξέρει πόσο το ήθελε και πόσο το πάλεψε. Τάσο, θα θυμάμαι πάντα το τελευταίο μας τσάι και το κίτρινο τροχοφόρο που μου χάρισες, τόσο κατάλληλο για την ηλικία μου, είπες. So long!”