Τι επεμβάσεις αντέχει η Θεσσαλονίκη και η θάλασσά της;
Τί επεμβάσεις αντέχει το τμήμα αυτό της πόλης χωρίς να αναιρεί την ταυτότητά του;
Λέξεις: Μόρφω Παπανικολάου
Η Θεσσαλονίκη και θάλασσά της ή ένας αστικός τόπος και φύση του, σε αναζήτηση μιας ισορροπημένης συνύπαρξης, μιας νέας μορφής αστικότητας.
Το όριο μεταξύ ξηράς και θάλασσας και ιδιαίτερα στο πιο εμβληματικό τμήμα της πόλης, την παλιά παραλία, έγιναν αντικείμενο διερεύνησης του workshop W4_on the edge, που υλοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2016 στο πλαίσιο του Ecoweek.
Ως επιμελητές του εργαστηρίου θέσαμε στους συμμετέχοντες φοιτητές και στους επισκέπτες ομιλητές, ερωτήματα σχετικά με τη φύση της επέμβασης και μαζί αναζητήσαμε εναλλακτικές απαντήσεις:
Τί επεμβάσεις αντέχει το τμήμα αυτό της πόλης χωρίς να αναιρεί την ταυτότητά του;
Τί δραστηρίοτητες θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε, πέρα από τη μονότονη γραμμική κίνηση, που να συμπληρώνουν και να ενώνουν το όριο με το εσωτερικό σώμα της πόλης;
Σκεφτήκαμε ότι οι προτάσεις μας θα πρέπει να έχουν τις ιδιότητες της κίνησης, της στάσης και της αλληλεπίδρασης. Της ευελιξίας και της ελαστικότητας. Να φιλοξενούν σημερινές ανάγκες των ανθρώπων για κοινωνικοποίηση ή απομόνωση, για χαλάρωση ή εργασία, για δράσεις ή ξεκούραση.
Στο πλαίσιο του εργαστηρίου δημιουργήσαμε προτάσεις που, άλλοτε αναδύουν απόλυτο ρεαλισμό, άλλοτε μας ταξιδεύουν σε εικόνες σχεδόν ουτοπικές, εικόνες που, σε κάθε περίπτωση, επιχειρούν να μιλήσουν για το σύνολο της πόλης και την αλληλεπίδραση των ανθρώπων με τη θάλασσά της.
