Τι σημαίνει για εσένα parallaxi;

Η Parallaxi συμπλήρωσε 35 χρόνια ζωής. Εκατοντάδες έντυπα, χιλιάδες σελίδες στο χαρτί, εκατοντάδες χιλιάδες άρθρα στο site, μια στρατιά ανθρώπων που πέρασαν ως συντάκτες και συνεργάτες, εκατοντάδες δράσεις στην πόλη.

Μια ιστορία σε διαρκή εξέλιξη που δεν έπαψε να εξελίσσεται και να υπηρετεί τη Θεσσαλονίκη με πάθος.

Δείτε ορισμένα από τα πιο ιστορικά εξώφυλλα στην 35χρονη ιστορία της Parallaxi

Και στιγμιότυπα από ιστορικά πάρτι και προβολές της εποχής…

Ζητήσαμε από πρόσωπα της πόλης να μας πουν τι είναι για αυτούς η Parallaxi.

– Αθηναγόρας Θ. Λουκατάρης

Αγαπώ αυτούς που τσαλακώνονται, για αυτό αγαπώ την Parallaxi

Ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Θ. Λουκατάρης, η ψυχή του «Φάρου του Κόσμου» λέει για την Parallaxi: «Αγαπώ αυτούς που τους αρέσει να τσαλακώνονται, αγαπώ αυτούς που δεν φοβούνται να τσαλαπατούν στις λάσπες και τάχα αδέξια να πιτσιλούν και να λερώνουν λίγο τους άλλους. Αυτούς που δεν θέλουν να βλέπουν… Γι’ αυτό αγαπώ την Parallaxi… Ακόμα την αγαπώ γιατί στρέφει τον προβολέα της “εκεί που η πόλη έχει επιλέξει να αποθέτει τα ανθρώπινα απορρίμματά της” (Μητροπολίτης Βαρνάβας). Για να μη χαλάσει η ομοιομορφία της, για να κρύψει όσα δεν θέλει να βλέπει νομίζοντας ότι δεν υπάρχουν… Στην ιστορία το φως της Parallaxi συνάντησε το φως του Φάρου και σίγουρα δύο φώτα γίνονται ένα πιο δυνατό…».

– Σπύρος Βούγιας

Parallaxi – Η συνεκδοχή μιας «άλλης» Θεσσαλονίκης

Ο Σπύρος Βούγιας, Συγκοινωνιολόγος Καθηγητής του ΑΠΘ και πρώην βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζει την Parallaxi ως τη συνεκδοχή μιας «άλλης» Θεσσαλονίκης και συμπληρώνει: «Αυτό που πρόσφερε και συνεχίζει να προσφέρει η «Parallaxi» εδώ και 35 χρόνια, είναι η επίμονη συγκρότηση μιας πολύτιμης συνεκδοχής για τη Θεσσαλονίκη, που αποκάλυψε μια πόλη δημιουργική, πολύχρωμη, ανοιχτή και αισιόδοξη, κρυμμένη βαθιά κάτω από στρώματα σοβαροφάνειας, υποκρισίας, συντηρητισμού και εσωστρέφειας. Μας σύστησε νέους ταλαντούχους ανθρώπους, φρέσκιες ιδέες, απολαυστικούς χώρους τέχνης και διασκέδασης και φώτισε άγνωστα ή κρυφά σημεία για γνήσια επικοινωνία και επαφή.

Μίλησε τολμηρά για την αθέατη πλευρά της πόλης και της ιστορίας της, κατέθεσε σύγχρονες απόψεις και προτάσεις για τον δημόσιο χώρο και την δύσκολη καθημερινότητα και βοήθησε την αυτογνωσία και την κατανόηση του νοήματος και της σημασίας του να ζει κάποιος σ’ αυτήν. Χρωστάμε πολλά στον Γιώργο Τούλα, τους δικούς του ανθρώπους, τους στενούς του συνεργάτες και τους πολυάριθμους φίλους και εθελοντές, που προσφέρουν, εκδίδοντας την «Parallaxi», τη δυνατότητα της συλλογικής θέσπισης μιας «άλλης» Θεσσαλονίκης».

– Αναστάσιος Τζήκας

Η Parallaxi έφερε έναν άλλο αέρα στη Θεσσαλονίκη

Ο Πρόεδρος ΔΕΘ – HELEXPO AE, Αναστάσιος Τζήκας δηλώνει πως «Η Parallaxi, τις προηγούμενες τέσσερις δεκαετίες ,έφερε έναν άλλο αέρα στη Θεσσαλονίκη. Ήταν 35 χρόνια πριν όταν ξεκίνησε ως free press, το πρώτο στη χώρα, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο βλέπαμε έως τότε την πολιτική, τον πολιτισμό, τις τέχνες, τη ζωή στην πόλη και τα πρόσωπά της. Μια… παράλλαξη δημιουργική, αντισυμβατική, κοντά στον παλμό της Θεσσαλονίκης, με φρέσκια ματιά που σε αναγκάζει να κοιτάξεις κι εσύ διαφορετικά. Συνεχίζουμε να πορευόμαστε μαζί της και να οραματιζόμαστε ένα καλύτερο μέλλον για την πόλη και τους πολίτες της και κυρίως για τους νέους. Χρόνια πολλά Parallaxi».

– Ελένη (Έλλη) Χρυσίδου

Δεν είναι περιοδικό, είναι μια κίνηση

Η Έλλη Χρυσίδου, δημοτικός σύμβουλος του Δ. Θεσσαλονίκης και εικαστικός μιλά για την περιοδικό και τονίζει: «35 χρόνια Parallaxi φέτος. Ένα περιοδικό θα λέγαμε, αλλά δεν είναι περιοδικό, είναι μια κίνηση και μια σειρά άνθρωποι οι οποίοι δουλέψανε για να μπορέσουν να αναδείξουν μια σειρά πράγματα από την πόλη της Θεσσαλονίκης και τους ανθρώπους της Θεσσαλονίκης. Για μένα, στον χώρο του πολιτισμού αλλά και στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, θεωρώ ότι έχουμε ανάγκη από τέτοιου είδους περιοδικά, έχουμε ανάγκη από την ύπαρξη της Parallaxi και νομίζω ότι είναι ένας χώρος για να μπορέσουν όλοι οι άνθρωποι να ακουστούν, να καταθέσουν τις απόψεις τους κλπ. Δυνατά για τη συνέχεια, εύχομαι τα καλύτερα και ακόμα περισσότερο το άνοιγμα στην πόλη και τον πολιτισμό για τα επόμενα 35 χρόνια».

– Πολυξένη (Τζένη) Αδάμ – Βελένη

Το φως μέσα στο σκοτάδι της Θεσσαλονίκης

Η Αρχαιολόγος, θεατρολόγος και επιτ. Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Πολυξένη Αδάμ – Βελένη εκφράζει την δική της εκδοχή για το τι είναι Parallaxi: «Είναι το φως μέσα στο σκοτάδι της Θεσσαλονίκης, οι ανάσες ανάνηψης στον αργόσυρτο θάνατό της, είναι η ελπίδα μιας ματαιωμένης καθημερινότητας, είναι οι καινοτόμες ιδέες αναζωογόνησης των παροπλισμένων, λοβοτομημένων, κυττάρων μας, είναι η φρεσκάδα της ανοιξιάτικης ζωής που δεν έρχεται ποτέ στην πόλη, είναι η πεμπτουσία της επικαιρότητας, είναι η πραγμάτωση του ανήσυχου φαντασιακού μας, είναι ο γειωμένος ρεαλισμός μιας υπερβατικής ουτοπίας, είναι οι επίμονοι κηπουροί-άνθρωποί του που συνεχίζουν παρά τις άπειρες αντιξοότητες και τα εμπόδια, είναι η απωλεσθείσα υγιής δημοσιογραφία-πρότυπο, είναι ο αποχρών λόγος για να διαβάσεις ένα free press που εδώ και δεκαετίες έχει ξεπεράσει τα προς τα πάνω όριά του. Σε ευχαριστούμε Parallaximag! Σε ευγνωμονούμε που υπάρχεις».

– Νίκος Καλογήρου

Je t’aime, moi non plus!

Ο Ομότιμος Καθηγητής του ΑΠΘ, Νίκος Καλογήρου ξεκινά με τον στίχο του ομώνυμου τραγουδιού του Σερζ Γκενσμπούρ και προσθέτει πως: Πρωτοσυνάντησα την «Parallaxi» το μακρινό 1989 ως οδηγό για εκλεκτικές και ενίοτε ακόρεστες κινηματογραφικές αναζητήσεις. Με το πέρασμα του χρόνου, η οπτική της, παραπέμποντας και στην πρωταρχική σημασία της λέξης, διευρύνθηκε με την αλλαγή της σημειολογικής της θέσης που οφειλόταν στις κινήσεις των αναγνωστών/παρατηρητών. Η συμπερίληψη ήταν αξιοσημείωτα θετική, παρόλο που συνεπαγόταν και κάποιες αναπόφευκτες υποχωρήσεις σε εμπορικά/lifestyle θέματα.

Σήμερα, συνιστά ένα, μοναδικό για τη Θεσσαλονίκη, οπτικά άρτιο και σύνθετο ηλεκτρονικό —και ευτυχώς, παράλληλα, και έντυπο— περιοδικό. Φιλοξενεί πρόθυμα τον κριτικό σχολιασμό, ο οποίος αλλού αποθαρρύνεται και καθίσταται άμεσα ή έμμεσα ελεγχόμενος. Δυστυχώς, ο ανοιχτός διάλογος δεν είναι αυτονόητος σε μια ατελή αστική δημοκρατία, ιδιαίτερα όταν δεν υπακούει σε μια προφανή κομματική και άμεση πολιτική σκοπιμότητα. Ειδικότερα, αναφέρομαι σε θέματα πόλης και αρχιτεκτονικής, τα οποία με προβληματίζουν και προσωπικά. Ως ακαδημαϊκός, δάσκαλος και συνθέτης, εκτιμώ ότι η παιδευτική διαδικασία δεν πρέπει να περιορίζεται στους επίσημους φορείς, όπως το πανεπιστήμιο, αλλά αφορά στο ευρύτερο κοινό. Είναι ένας ρόλος, τον οποίο, δυστυχώς, δεν έχουμε αναπτύξει αρκετά στα θέματα του χωρικού σχεδιασμού (αρχιτεκτονική, αστικός σχεδιασμός, design).

Η «Parallaxi» όχι μόνο ενθαρρύνει τον σχετικό διάλογο, αλλά αναλαμβάνει και ενεργό ρόλο με πειραματικές και ακτιβιστικές δράσεις που προωθούν εναλλακτικές αντιλήψεις για τη διαχείριση του αστικού χώρου. Εύχομαι καλή συνέχεια».

Σε αναρτήσεις στα social media, ζητήσαμε και την δική σας συμβολή. Ρωτήσαμε, τι σημαίνει για εσάς η Parallaxi, θέλαμε να δούμε ποιο είναι τελικά το αποτύπωμα που έχουν αφήσει 35 χρόνια κόπων και δημιουργικών ανησυχιών.

Οι χρήστες στα social media έγραψαν:

Αντώνης Γιαννόπουλος

Θα δανειστώ την αστρονομική χρήση του όρου, “γωνία παρατήρησης αστέρων από την γη”, οπότε η parallaxi είναι: μια σταθερή γωνιά παρατήρησης της Θεσσαλονίκης και της κοινωνίας μέσα στον χωροχρόνο με καθαρή οπτική και αναλυτική δεινότητα και που δεν αλλοιώνει την πραγματικότητα που παρατηρεί και παρουσιάζει, ανεξάρτητα από τα διάφορα νεφελώματα που συχνά επηρεάζουν την ορατότητα των άλλων.

Ντέμυ Μωραΐτου

Όπως και στην Αστρονομία, ο όρος παράλλαξη αφορά τη γωνία υπό την οποία προβάλλεται από ένα ουράνιο σώμα , η ακτίνα της Γης. Αρχίζει από το κέντρο της Γης και τελειώνει στο επίγειο σημείο που βρίσκεται ο παρατηρητής. Η γωνία που η Parallaxi μας δείχνει τα γεγονότα στο επίγειο σημείο της Θεσσαλονίκης, μέσα στον κόσμο μας… Η φιλόξενη αγκαλιά και το βήμα για άποψη. Αυτά είναι για μένα η Parallaxi…

Κατερίνα Μπαντόλα

Η Παράλλαξη “ακούει, σκέφτεται, μιλάει…” Ό, τι δηλαδή θα έπρεπε να κάνει κάθε σοβαρό μέσο ενημέρωσης… Ό, τι δυστυχώς έχει χαθεί από την πλειονότητα των μέσων…

Ρενάτα Πατσάκα

Τις ημέρες της κυκλοφορίας, στο Stretto Caffe Bar υπήρχαν θαμώνες που περνούσαν μόνο εκείνη την ημέρα, για να πάρουν το τεύχος! Συνέχισε, σχεδόν έφτασες!

Ρούλα Δελήμπαση

Στάση στη Ζώγια για να πάρουμε το έντυπο που μας άνοιγε το παράθυρο ,στην επικαιρότητα στον πολιτισμό, στην ενημέρωση για την πόλη μας ,και όχι μόνο, με υπογραφή.

Χριστίνα Κελεσίδου

Ένα παράθυρο στον “κόσμο”, χωρίς παρωπίδες!

Αντυ Παν

Φάρος πολιτισμού και δημιουργικότητας!!!

Νίκος Παπαδόπουλος

…για έναν μετανάστη εσωτερικού, εικοσιτέσσερα χρόνια πια μόνιμο κάτοικο Αθήνας, η Παράλλαξη είναι τα μάτια κι η καρδιά μου, το νήμα που μ’ ενώνει ,σκέψη, λόγος, γνώση, θυμός, σχέση κι αίσθημα, αιτία κι άποψη τής Πατρίδας μου – καλούς καινούργιους δρόμους, φίλε!

Δήμητρα Θωμά

Μυρωδιά εκτυπωμένου περιοδικού στην Ζώγια ή στο Θερμαϊκόν , πολιτιστικά νέα της πόλης ,κοινωνική θεματολογία , προτάσεις για μαγαζάκια της πόλης , κριτική σε κακώς κείμενα , όραμα ,ελπίδα ,φωτεινοί άνθρωποι , τέχνη ,πλακόστρωτο στην Άθωνος

Γιώργος Τσιτιρίδης

30 από τα χρόνια της ζωής μου. Η ζωή μου όλη… Χιλιόχρονη

Βίκυ Μερτζιανίδου

Ανάσα… πολιτισμου,αξιοπρεπειας,δημοσιογραφιας,ερευνας,πρωτοποριας..keep going (σε άπταιστα ελληνικά)

Μαίρη Μαλαμίδου

Αλήθεια.. εμπιστοσύνη.. ευαισθησία.. νοιάξιμο.. σεβασμός.. ποιότητα.. πολιτισμός.. Ευχαριστούμε πολύ.. γιατί με σας, δεν νιώθουμε μόνοι, μέσα σε αυτό το σκοτάδι. Υπάρχει ένα παράθυρο στο φως

Κωστής Δημολιός

Σε μια εποχή απανωτών δημοσιογραφικών, πολιτιστικών, πολιτικών κρίσεων και αβεβαιότητας, η parallaxi μοιάζει η ελπίδα της δημοσιογραφίας, της ενημέρωσης, του τύπου και του πολιτισμού στην πόλη μας.

Σοφία Γκρέτση

Καλαισθησία σ όλο της το εγχείρημα ..αυθεντικότητα στο στήσιμο …ενημέρωση χωρίς φανφάρες !!

Ελένη Παπαστεργιάδου

Ξυπνήματα, αλληλεγγύη, μοίρασμα, αποδοχή, αγκαλιά και φυσικά ενημέρωση

Σωτηρία Γεωργίου

Φως, χαμόγελο και ξάφνιασμα!

Φωτεινή Ταβλίκου

Σύνδεση της μικρής μας ύπαρξης με μια καλαίσθητη αστικότητα….

Ζάχος Σαμολαδάς

Είναι τόσα πολλά που δεν χωρούν εδώ. Το στήσιμο της σχολής, το μικρό τηλεοπτικό πλατό που δεύτερο δεν υπήρχε σε σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης, τους ανθρώπους που δίδαξαν, από όλους τους χώρους, με αγάπη και φροντίδα σε μια εποχή που δεν υπήρχε καμία κινηματογραφική σχολή στην πόλη, τα παιδιά της Παράλλαξης που σήμερα είναι παντού στην πόλη κι όχι μόνο, εξαιρετικοί επαγγελματίες, με ταλέντο και αγάπη για ότι κάνουν. Έχω πολλά που θυμάμαι, και όσοι έζησαν από μέσα την υπόθεση της σχολής έχουν να πουν πολλά, από ευτράπελα μέχρι ξεχωριστές στιγμές που ζήσαμε στο διάστημα που η σχολή λειτούργησε.

Τσιπ Βον Τομ

είναι ένα κομμάτι της Θεσσαλονίκης που καρδιοχτυπάει δυνατά…

Μπάμπης Χειμάριος

Νησίδα ποιότητας…

Ερασμία Παπαδοπούλου

Σκεπτόμενη Θεσσαλονίκη!

Φωτεινή Γιαννίτση

Πολιτιστικό βαρόμετρο!

Γιάννα Αρβανίτη

Πολιτισμός!!!!!

Ejay Spirit

Για μένα *parallaxi σημαίνει μια υπέροχη Θεσσαλονικιώτικη παρέα που με μεράκι κι αγάπη για την πόλη εκφράζουν δυνατά το “εχθρός του καλού, το καλύτερο”!!

Μέλπω Χριστολιάκου

Αλήθειες.

Δήμητρα Σακελλαρίου

ενημέρωση όπως μας αξίζει πηγή έμπνευσης για τον άνυδρο τόπο μας και αισιοδοξίας

Άλεξ Παντελάκης

Είναι μαζί με την πόλη. Είναι η ίδια η πόλη! Δεν μπορώ να φανταστώ την πόλη μας χωρίς Parallaxi.

Μαρία Πουλουκτσή

Η καθημερινή μου συνήθεια ..

Έλενα Σίγμα

Μια χαραμάδα σε έναν κόσμο που έφυγε και πήρε μαζί του την ελπίδα και τα όνειρα μας.

Χρήστος Κατσικογιώργος

Parallaximag είναι ανάσα σε μια πόλη που πολλές φορές δυσκολεύεται να αναπνεύσει…

Αμαλία Βράντση

Σωστή ενημέρωση και εμπιστοσύνη! Ποτέ δεν ντρέπομαι να κοινοποιήσω κάτι που διαβάζω στην parallaxi

Ρία Φελεκίδου

Ένα παράθυρο στην αληθινή δημοσιογραφία και στην αλήθεια γενικότερα. Στάλες από τη χαμένη τρυφερότητα και ανθρωπιά. Μια αναζωογονητική ανάσα πολιτισμού. Τα “μυστικά” της πόλης.

Αντονία Γεωργιάδου

Μια υπέροχη περίοδος της ζωής μου, που αυτό που έμεινε είναι σχέσεις και φιλίες ζωής

Θανάσης Μπούκλας

Η νεότητα μου σε ένα έντυπο που έφερε την ποιο προοδευτική ενημέρωση μέσα σε μια συντηρητική πόλη

Φωτεινή Παπαδοπούλου

Παράθυρο πολιτισμού, η “Άλλη” Θεσσαλονίκη που μας αξίζει.

Ρένα Τσαλιγοπούλου

Αλήθεια. Κάτι που σπανίζει… Πολιτισμός. Κάτι που δυστυχώς χάνεται. Θεσσαλονίκη.

Τζένη Αλεξοπούλου

Νοιάξιμο για τον απλό άνθρωπο!