Τι θα γίνει με το πάρκινγκ της Πλατείας Ελευθερίας;

της Κύας Τζήμου

Η πλατεία Ελευθερίας λειτουργεί ως  πάρκινγκ από τη δεκαετία του 1960, αλλά από την εποχή της Πολιτιστικής, to 1997, συζητείται η κατάργησή του, η ανάπλαση της Πλατείας και η δημιουργία υπόγειου χώρου στάθμευσης, με εναλλακτική (λόγω του τεράστιου κόστους κατασκευής ενός υπόγειου πάρκινγκ που γειτνιάζει μάλιστα με τη θάλασσα) τη μεταφορά του πάρκινγκ εντός του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, κάτι το οποίο πρέπει να βιαστεί ο δήμος να διεκδικήσει πριν την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού.

Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου μάθαμε ότι το πάρκινγκ θα συνεχίσει να λειτουργεί έως τα τέλη του 2016 οπότε και το ζήτημα θα εξετασθεί εκ νέου. Αναμένοντας την επίσημη απόφαση του ΣτΕ για το θέμα και την ένταξη του έργου της ανάπλασης της ιστορικής πλατείας στο ΕΣΠΑ ή σε κάποιο άλλο πρόγραμμα ώστε να προχωρήσει σύμφωνα με τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό που έχει γίνει.

Η parallaxi παρακολουθεί τις εμπλοκές στην υπόθεση χρόνια τώρα.

Σε επικοινωνία μας παλαιότερα με το γραφείο του κ. Κουράκη, τότε αντιδημάρχου Αρχιτεκτονικού ενημερωθήκαμε ότι το σχέδιο της ανάπλασης, για την οποία υπάρχει το σχέδιο που επιλέχθηκε μέσω αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, δεν πρόκειται να ξεκινήσει εργασίες τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2014. Αυτό σημαίνει ότι ο δήμος θα εξακολουθήσει, τουλάχιστον μέχρι τότε, να διαχειρίζεται τον χώρο στο καθεστώς που λειτουργούσε μέχρι σήμερα.

Παλαιότερα η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας – Θράκης με απόφασή της  είχε ακυρώσει το σχέδιο του Δήμου Θεσσαλονίκης για την εκ νέου εκμίσθωσή της σε ιδιώτη, προκειμένου να συνεχίσει να είναι πάρκινγκ. Η σχετική απόφαση επικαλείται το άρθρο 966 του Αστικού Κώδικα σύμφωνα με το οποίο η στάθμευση στους κοινόχρηστους χώρους επιτρέπεται «εφόσον δεν αναιρεί εξ ολοκλήρου την ιδιότητα του κοινόχρηστου χώρου ή εφόσον πρόκειται για υπόγειους χώρους στάθμευσης κάτω από αυτούς».

Μια απόφαση που κήρυττε ως παράνομη την ενοικίαση της πλατείας ως πάρκινγκ μετά από 50 χρόνια. Σωστά θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι οφείλεται γενικότερα στην τάση της πόλης να αποδώσει τον δημόσιο χώρο στους πολίτες. Και ο νόμος άλλωστε σωστά “μιλά” και η Πλατεία ως δημόσιος χώρος δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση να ενοικιάζεται ως χώρος στάθμευσης. Τα λεφτά όμως είναι πολλά και ο δήμος «σιωπούσε» μπροστά σ΄αυτό το μεγάλο έσοδο που εισερχόταν στα ταμεία. Βλέπετε το τρέχον ενοίκιο από τον προηγούμενο μισθωτή ανέρχεται στο ένα εκατομμύριο ευρώ ετησίως. Και πριν πούμε την γνωστή κινηματογραφική ατάκα  «είναι πολλά τα λεφτά Άρη», ας δούμε τι άλλο τρέχει με την απόφαση αυτή που φέρνει τον δήμο σε δύσκολη θέση εν καιρούς κρίσης στερώντας του ένα σημαντικό έσοδο.

Σε πρώτη επικοινωνία μας τότε με το τμήμα διαχείρισης της περιουσίας του δήμου, αμέσως μετά την ακυρωτική απόφαση, η ενημερωσή ήταν ότι θα γίνει άμεση έξωση στον μισθωτή και το πάρκινγκ θα αδειάσει. Πράγμα που βέβαια ποτέ δεν έγινε. Σε δεύτερη επικοινωνία μας, η ενημέρωση ήταν ότι κατατέθηκε προσφυγή από το δήμο στην απόφαση της Αποκεντρωμένης διοίκησης και αναμένεται η έκβασή της.

Η θέση του κ. Καπόν, αντιδημάρχου τότε Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης, ήταν ότι ναι μεν ο Δήμος Θεσσαλονίκης σκοπεύει να προχωρήσει στην ανάπλαση της πλατείας αλλά θέλει να συνεχίσει να  μισθώνεται ως πάρκινγκ έως ότου αρχίσουν τα έργα, για να μην απολέσει έσοδα, τα οποία χρειάζεται απαραιτήτως.  Για τον κ. Καπόν, τα επιχειρήματα του δήμου στην προσφυγή ήταν ουσιαστικά, αφού ο χώρος λειτουργεί ως πάρκινγκ εδώ και δεκαετίες.

Όχι, πάντως, σύμφωνα με το γράμμα του νόμου και την θεμιτή γενικότερη τάση απόδοσης του δημόσιου χώρου στους πολίτες, αλλά βασιζόμενο στην αδυναμία του δήμου να στερηθεί ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό σε καιρούς εξαιρετικών οικονομικών δυσχερειών.

Τώρα μοιάζει πάλι το θέμα να οδεύει προς το τέλος του αφού στο τέλος του έτους καλείται ο ανάδοχος να αφήσει την πλατεία. Ανάδοχος που μέχρι σήμερα είναι απολύτως συνεπής ως προς τις υποχρεώσεις του προς το δήμο Θεσσαλονίκης.

Διαβάστε εδώ την ιστορία της Πλατείας