Το debate των υποψηφίων πρυτάνεων του ΑΠΘ

Απαντήσεις για τον τρόπο με τον οποίο επιθυμούν να διοικήσουν το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τα επόμενα τρία χρόνια και για το πώς σχεδιάζουν να αντιμετωπίσουν τα τρέχοντα και χρόνια προβλήματα που απασχολούν την πανεπιστημιακή κοινότητα έδωσαν οι δύο υποψήφιοι πρυτάνεις, καθηγητές του Τμήματος Φυσικής Θεόδωρος Λαόπουλος και του Τμήματος Κτηνιατρικής Νίκος Παπαϊωάννου, στις ερωτήσεις που τους έθεσαν οι διοικήσεις των συλλόγων εργαζομένων του Ιδρύματος.

Το debate των υποψήφιων πρυτάνεων -στην αίθουσα τελετών του ΑΠΘ- ακολούθησε αντίστοιχη συζήτηση με τους υποψηφίους αντιπρυτάνεις. Λίγο μετά την έναρξη της ενημερωτικής εκδήλωσης μέλη φοιτητικών συλλόγων, που τις προηγούμενες ημέρες κλιμάκωσαν τις παρεμβάσεις τους με κύριο αίτημα την παρουσία τους στις συνεδριάσεις της Συγκλήτου, ζήτησαν και έλαβαν τον λόγο, καλώντας τους κ.κ. Παπαϊωάννου και Λαόπουλο να τοποθετηθούν έναντι των αιτημάτων τους, ανάμεσα στα οποία και αυτό της αποπομπής του καθηγητή Κ.Τοκμακίδη, του οποίου τον ξυλοδαρμό κατήγγειλε η πρυτανεία –όπως και ο ίδιος στην αστυνομία, με τους φοιτητές να αντιτείνουν ότι εκείνος άσκησε σωματική βία σε βάρος φοιτητή.

Στην απάντησή του ο κ.Παπαϊωάννου ανέφερε: “Όλες οι απόψεις είναι σεβαστές. Όμως, οι νόμοι, είτε μας αρέσουν, είτε δε μας αρέσουν πρέπει να γίνονται σεβαστοί. Ο οποιοσδήποτε εντός ή εκτός πανεπιστημίου προσπαθεί να καταλύσει ή να δημιουργήσει πρόβλημα σε νόμιμα εκλεγμένα όργανα του πανεπιστημίου κατά τη γνώμη μου λειτουργεί αντιδημοκρατικά. Υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες και τρόποι να ανταλλάξουμε απόψεις και στο τέλος να δούμε αν συμφωνούμε ή όχι”. Σε ό,τι αφορά το περιστατικό με τον καθηγητή στο γραφείο του πρύτανη διευκρίνισε: “Η απάντηση είναι προφανής, καταδικάζω σε προσωπικό επίπεδο και σαν άνθρωπος και ως ακαδημαϊκός την άσκηση οποιασδήποτε βίας από όπου κι αν προέρχεται. Στα συγκεκριμένα γεγονότα, επειδή δεν ήμουν μπροστά, ή το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας δεν ήταν μπροστά κι επειδή γνωρίζω ότι -και πολύ ορθώς- ο συνάδελφος προσέφυγε στα όργανα της δικαιοσύνης, η δικαιοσύνη θα αποδείξει το αν φταίει ή δε φταίει. Εγώ δεν είμαι ούτε τιμωρός, ούτε μη τιμωρός. Βρίσκομαι εδώ για να προασπίσω την νόμιμη, τυπική και ουσιαστική δράση στη λειτουργία του Πανεπιστημίου λειτουργώντας ανοιχτά, ακαδημαϊκά, αλλά με πυγμή και όχι συρόμενοι πίσω από ιδεολογικές αγκυλώσεις και ιδεοληψίες”.

Από την πλευρά του ο κ.Λαόπουλος επισήμανε: “Πρέπει να λέμε την αλήθεια. Η αλήθεια εκφράζεται από αυτούς που ήταν εκεί –όχι μόνο μια φορά, αλλά πολλές φορές. Δεν ήμουν μπροστά σε αυτό που έζησαν όσοι ήταν στην πρυτανεία εκείνη τη μέρα, δεν ήμουν εκεί, όμως ήμουν εκεί τις δύο προηγούμενες φορές. Αυτό που ζούμε όλα τα μέλη της Συγκλήτου όταν συνεδριάζουμε και μία πολύ μικρή μειοψηφική ομάδα φοιτητών -δηλώνω ρητά ότι κατά την άποψή μου δεν εκφράζει το φοιτητικό κίνημα- έχει συμπεριφορά, που όχι απλά δεν είναι δημοκρατική, αλλά πέραν του παράνομου προσβάλλει κάθε έννοια αξιοπρέπειας και είναι και επικίνδυνη. Προφανώς, επειδή τα έχω ζήσει, καλύπτομαι από την ανακοίνωση της πρυτανείας, θεωρώ ότι η αλήθεια είναι όπως ακριβώς την παρουσιάζει η πρυτανεία και σε αυτό μπορούν να μαρτυρήσουν και τα μέλη της Συγκλήτου που δύο ημέρες πριν υπέστησαν το ίδιο πράγμα κάτω στο ισόγειο του κτιρίου διοίκησης. Η φοιτητική -όπως και η καθηγητική- ιδιότητα δεν δικαιολογεί ότι κάποιος, ενώ είναι φοιτητής μπορεί να λέει και ψέματα, ενώ είναι φοιτητής μπορεί και να δέρνει και αυτό το έχουν υποστεί και τα μέλη της Συγκλήτου επανειλημμένα και η πρυτανική αρχή”.

Μεταξύ άλλων οι υποψήφιοι πρυτάνεις κλήθηκαν να παρουσιάσουν τις θέσεις και προτάσεις για: -Καθημερινότητα, φαινόμενα βίας- παραβατικότητας Θ. Λαόπουλος: “Μας πήρε πάρα πολύ καιρό και είναι κατάκτηση του πανεπιστημίου να αποδεχθούμε ότι είτε με άσυλο, είτε χωρίς άσυλο το Πανεπιστήμιο δε θέλει τη διακίνηση ναρκωτικών. Ευτυχώς -πάλι με μια απειροελάχιστη μειοψηφία, η οποία δεν τολμάει καν να εκφράσει τη διαφωνία της- όλοι ομοφωνούμε ότι το θέμα διακίνησης ναρκωτικών μπορεί να το λύσει μόνο η αστυνομία. Πρέπει να φωνάζουμε όλοι μαζί γιατί όταν μιλάμε όλοι, οι πολλοί, οι θεσμικοί φορείς της ελληνικής κοινωνίας πρέπει να ευαισθητοποιηθούν. Η λύση για το πρόβλημα των ναρκωτικών πρέπει να έλθει και μπορεί να έλθει με τη συνεργασία της αστυνομίας, με τον δήμο, την εισαγγελία, τους τοπικούς φορείς. Αν είχαμε πολλά λεφτά και πολλούς φύλακες θα βγάζαμε έξω από τα κάγκελα τους διακινητές. Οι κάτοικοι της Ροτόντας πάλι θα γκρίνιαζαν και πάλι θα έρχονταν εδώ μέσα”.

Ν.Παπαϊωάννου: “Σε ένα άσυλο της ανομίας είμαι απέναντι. Ό,τι υπάρχει στην υπόλοιπη κοινωνία θα υπάρχει και στο πανεπιστήμιο. Υπάρχει η κατάστρωση σχεδίου, η έγκαιρη προειδοποίηση των Αρχών, όταν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί μία κατάσταση, ώστε να έχουμε ανάληψη που οδηγεί και στην καταγγελία. Για το θέμα των ναρκωτικών δεν είμαι της άποψης ότι βάζουμε τους φοιτητές μπροστά με επιχείρημα ότι εκείνοι θα λύσουν καλύτερα το πρόβλημα. Πρέπει από μόνοι μας να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Ως πανεπιστημιακοί να δούμε τη ρυθμιστική και πειθαρχική συμπεριφορά μας απέναντι σε τέτοιες διαδικασίες, πρέπει να λειτουργήσουμε χωρίς ιδεοληψίες και ιδεολογικές αγκυλώσεις. Στον βαθμό που θα συνεχίζεται η κατάσταση με αυτά τα φαινόμενα και κάποιοι συνάδελφοι θα φτάσουμε στο “αμήν”, έστω και ενδεικτικά για 2-5 μέρες μέρες θα συμφωνούσα να κλείσουμε το πανεπιστήμιο, για να αποδείξουμε στην κοινωνία ότι δεν παίζουμε”. -Τη χρηματοδότηση του Πανεπιστημίου

Ν.Παπαϊωάννου: “Η πρυτανική αρχή δεν πρέπει να βλέπει μοιρολατρικά τα πράγματα, ότι έτσι είναι και με βάση αυτό που υπάρχει θα δούμε πώς θα το κάνουμε καλύτερα. Είμαστε δημόσιο και θα παραμείνουμε δημόσιο πανεπιστήμιο, άρα για ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου η διαδικασία στη χρήση των οικονομικών πόρων είναι δαιδαλώδης. Επειδή οικονομικά σε σχέση με την κεντρική διοίκηση όλο και λιγότερα έρχονται από τον κρατικό κορβανά, πρέπει να βρούμε νέους τρόπους, όπως θα μπορούσε να είναι η ίδρυση ενός ΝΠΙΔ σύμφωνα με το άρθρο 58 του νόμου 4009 του 2011. Όσον αφορά τον ΕΛΚΕ θα μπορούσαν από την αρχή να είχαν γίνει από όλα τα πανεπιστήμια -και από το δικό μας- κεντρικά παρεμβάσεις οι οποίες να αποδεικνύουν ότι οι ΕΛΚΕ στο δημόσιο λογιστικό θα είναι πλέον βαρίδι και όχι αναπτυξιακός παράγοντας”.

Θ. Λαόπουλος: “Το Αριστοτέλειο ως δημόσιο πανεπιστήμιο πρέπει να υποστηρίζεται στο μεγαλύτερο κομμάτι του από το κράτος . Είμαστε εδώ ως καθηγητές δημόσιου πανεπιστημίου που λειτουργεί για τις ανάγκες της κοινωνίας. Προφανώς πρέπει να επιδιώκουμε να έχουμε και ίδιους πόρους, είτε λέγονται κληροδοτήματα, είτε λέγονται χορηγίες, είτε λέγονται ερευνητικά προγράμματα που ευτυχώς και στη διάρκεια της κρίσης καταφέραμε να έχουμε μια εξαιρετική επίδοση και να συνεχίσει να γίνεται η έρευνα και να υποστηρίζεται η διοίκηση. Η δυνατότητα εναλλακτικών λύσεων μέσα στο δημόσιο πανεπιστήμιο πρέπει να εξετάζεται στο πλαίσιο των νόμων με βάση τις αποφάσεις της Ελληνικής βουλής. Το πανεπιστήμιο δεν είναι αυτόνομο είναι αυτοδιοίκητο και επιδιώκουμε να είναι αυτοδιοίκητο”.

-Υποστελέχωση Θ. Λαόπουλος: “Το πανεπιστήμιο είναι σοβαρά υποστελεχωμένο και η κατηγορία υπαλλήλων όπου υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα της υποστελέχωσης είναι η τεχνική υποστήριξη σε όλα τα τμήματα, ο κλάδος των ΕΤΕΠ, μας λείπει πιο πολύ από όλα. Μα λείπουν καθηγητές, διοικητικό προσωπικό, καθαριότητας, φύλαξης, συντήρησης. Στα ΔΕΠ, με τη διαδικασία που τώρα έχει ψηφιστεί και λέει πως όποιος συνταξιοδοτείται θα αναπληρώνεται θα μπορέσουμε να μείνουμε εδώ που είμαστε, δε φτάνει όμως. Σε αυτό το κομμάτι πρέπει να διεκδικούμε πολύ δραστικά, γιατί πια δεν είμαστε ένα από τα δυο μεγάλα πανεπιστήμια της χώρας, άλλα πανεπιστήμια που έγιναν μεγάλα με τις συνενώσεις έχουν μεγάλες ανάγκες και άρα θα πρέπει να φωνάζουμε για να πάρουμε και το μερίδιο που παίρναμε και αυτό που μας αντιστοιχεί και είναι πολύ μεγαλύτερο . Το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει περίπου διπλάσιους και παραπάνω διοικητικούς υπαλλήλους. Αυτό δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι”.

Ν.Παπαιωάννου: “Να γίνει καταγραφή, ώστε να ξέρουμε σαν μέλη ΔΕΠ, σαν διοικήσεις τμημάτων για παράδειγμα πόσοι είναι στις εργολαβίες, πόσοι πραγματικά και δεν είναι σε γραφεία; Τι ανάγκες έχουμε, τι δεν έχουμε; Θα το βρούμε μπροστά μας και όταν θα έλθουμε να διαπιστεύσουμε ή να πιστοποιήσουμε τα προγράμματα σπουδών μας, γιατί η πιστοποίηση δεν περνάει μόνο από επιστημονικά κριτήρια αλλά και από το αν μπορεί κάθε πρόγραμμα να λειτουργήσει σωστά. Είναι προφανές ότι πρέπει να πιέσεις την κεντρική εξουσία, αλλά πιέζεις καλύτερα όταν μπορείς και από μόνος σου ως αυτάρκης σε κάποια πράγματα να ζητάς. Όσον αφορά τους εργολαβικούς υπαλλήλους των οποίων η ομηρεία όλα αυτά τα χρόνια είναι γεγονός, θα πρέπει να βρεθεί μία λύση γι’ αυτούς αλλά και επ ωφελεία του πανεπιστημίου και δεσμεύομαι ότι την όποια λύση θα τη βρούμε μαζί».

Η θητεία των νέων πρυτανικών αρχών ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου 2019 και ολοκληρώνεται την 31η Αυγούστου 2022. Η ψηφοφορία για την ανάδειξή τους θα διεξαχθεί με κάλπη -ταυτόχρονα για τους υποψήφιους πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις- την Τρίτη 11 Ιουνίου 2019, από τις 8 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα. Οι έντεκα καθηγητές, που θέτουν υποψηφιότητα για το αξίωμα του αντιπρύτανη, είναι οι εξής: Αλμπάνη Μαρία- καθηγήτρια του Τμήματος Ιατρικής, Ανδρέας Γιαννακουδάκης- καθηγητής του Τμήματος Χημείας, Αγγελική Κοιλιάρη -καθηγήτρια του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, Δημήτρης Κωβαίος- καθηγητής του Τμήματος Γεωπονίας, Νίκος Μαγγιώρος αν. καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας, Αιμίλιος Μαυρουδής- καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας, Παναγιώτης Πρίνος- καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, Δημοσθένης Σαρηγιάννης- καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών, Στράτος Στυλιανίδης- αν. καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης, Χαράλαμπος Φείδας- καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας και Κωνσταντίνος Χρυσάφης- καθηγητής του Τμήματος Φυσικής.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ