Το ελπιδοφόρο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τέτοια εποχή πέρυσι βρισκόμασταν στην τελική ευθεία για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Εντύπωση μου έκανε τότε ότι οι δεκάδες υποψήφιοι που διεκδικούσαν την ψήφο των πολιτών, δεν θέλησαν να δεσμευτούν προεκλογικά πάνω σε ένα σαφές πρόγραμμα για την πόλη, με μια συγκεκριμένη στοχοθεσία και επεξεργασία, δίνοντας αντίθετα περισσότερο το βάρος στο προσωπικό τους προφίλ και τις επικοινωνιακές τους σχέσεις.

Λόγω επαγγελματικής διαστροφής και μαθηματικών καταβολών, προτιμώ ωστόσο να κρίνω τα δημόσια πρόσωπα με βάση τους στόχους και τα αποτελέσματα. Η κατάστρωση του προβλήματος, η αξιολόγηση των δεδομένων, η μελέτη των εναλλακτικών λύσεων, η αποτίμηση του προϊόντος, η διόρθωση των σφαλμάτων, η εξαγωγή συμπερασμάτων: για μένα η διαδικασία λήψης αποφάσεων όσον αφορά την πόλη, από τη στιγμή που επηρεάζει την καθημερινότητα και το μέλλον της, πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω βήματα και να προκύπτει μέσα από διεξοδικό διάλογο και πραγματική λογοδοσία.

Πολλά σοβαρά θέματα περνάνε απαρατήρητα σ’ αυτή την πόλη ή γίνονται αποδεκτά χωρίς ουσιαστική συζήτηση. Συνηθίζονται οι παράλληλοι μονόλογοι, οι μονομερείς αποφάσεις, η αποφυγή του ελέγχου και της κριτικής. Συχνά οι συζητήσεις στα όργανα λήψης αποφάσεων (συμβούλια και επιτροπές) έχουν προσχηματικό χαρακτήρα, οι υπογραφές πέφτουν τυπικά ή υπό την πίεση των συνθηκών, η δημόσια διαβούλευση γίνεται εικονικά. Παράλληλα, η εξουσία των δημοτικών συμβουλίων έχει τραγικά αποψιλωθεί με τη νομοθεσία της τελευταίας δεκαετίας υπέρ ενός μονοπρόσωπου συστήματος διακυβέρνησης, χωρίς σοβαρή αντίδραση.

Το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ είναι μια θετική πρωτοβουλία που ξεκίνησε πριν λίγες μέρες ως δημόσια ομάδα στο facebook, για να διευκολύνει την κοινωνική επικοινωνία και να αποτελέσει ένα βήμα ανταλλαγής σκέψεων και προβληματισμών πάνω στα πάμπολλα ζητήματα αστικής ανάπτυξης του πολεοδομικού συγκροτήματος, που μένουν στάσιμα για δεκαετίες, γιατί κατά κανόνα οι τοπικοί άρχοντες προτιμούν να μην καταπιάνονται με αυτά, είτε γιατί δεν γνωρίζουν τη σημασία τους.

Το Παρατηρητήριο δεν φιλοδοξεί σε καμία περίπτωση να βρει τις κατάλληλες λύσεις, γιατί η λύση ενός σύνθετου προβλήματος προϋποθέτει μελέτη, εμβάθυνση και ειδίκευση, παρά να εντοπίσει και να αναδείξει ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος που πρέπει επιτέλους να συζητηθούν με ανοιχτά χαρτιά στην πόλη. Έχει ήδη ξεκινήσει με δημιουργική διάθεση ένας δημόσιος διάλογος που τόσο μας λείπει, γι’ αυτά που γίνονται (ενώ δεν θα έπρεπε να γίνουν), και για εκείνα που πρέπει να γίνουν (ενώ δεν γίνονται).

Τα μέλη της ομάδας, κάτοικοι αυτής της πόλης οι πιο πολλοί, εκφράζουν ελεύθερα «μετά λόγου γνώσεως» τους προβληματισμούς τους, ο καθένας από την επιστημονική του σκοπιά ή με βάση την επαγγελματική του διαδρομή. Διατυπώνουν τις απόψεις τους για ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, ανάγκες με υπερτοπικό χαρακτήρα, μεγάλη βαρύτητα, προοπτικές ανάπτυξης. Καταθέτουν την εμπειρία τους από υποδειγματικά αστικά κέντρα με επίκεντρο τον άνθρωπο που λειτουργούν ως διεθνή πρότυπα. Συνεισφέρουν έτσι με γόνιμο τρόπο στην αναζωογόνηση της μάλλον λιμνάζουσας ατζέντας της πόλης με τα θέματα που θα πρέπει να την απασχολήσουν και να ωριμάσουν παράγοντας αποτελέσματα.