Το εντυπωσιακό στοιχείο που συναντάς έξω από τις Εργατικές της Ξηροκρήνης
Εντυπωσιακό στην συχνότητά του.
Η Ξηροκρήνη είναι από τις περιοχές της Θεσσαλονίκης που οι περισσότεροι περιγράφουν ως υποβαθμισμένη και καθόλου ελκυστική. Οι πρώτοι κάτοικοί της εγκαταστάθηκαν εκεί το 1922, πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη. Εκεί βρήκαν κάποια μικρά σπιτάκια, τα οποία άφησαν όπως περιγράφουν οι Εβραίοι που ζούσαν στην περιοχή. Σε έναν δρόμο του οικισμού έβρισκες Ρομά οργανοπαίκτες. Αν κάποιος έψαχνε ορχήστρα και μουσικούς, εκεί τους αναζητούσε. Εδώ και μερικές δεκαετίες χτίστηκαν εργατικές κατοικίες με όμορφα πάρκα και παγκάκια που κάνουν την περιοχή μοναδική και τις συνθήκες ζωής να θυμίζουν περισσότερο γειτονιά επαρχίας, όπου οι ρυθμοί είναι χαλαροί, οι σχέσεις πιο στενές και η γειτονιά έχει διαφορετικό νόημα και αξία.
Το εντυπωσιακό είναι πως σχεδόν σε κάθε μια από αυτές τις εργατικές κατοικίες υπάρχουν μικρές εκκλησίες στις εισόδους, τα λεγόμενα προσκυνητάρια.
Τα προσκυνητάρια έχουν μεγάλη ιστορία στην Ελλάδα. Συναντάμε πολλά καταμεσής των επαρχιακών δρόμων. Είναι τάματα, μια δέηση, μια προσευχή και μια ανάμνηση που συνδέει τον άνθρωπο με το θείο και το ανώτερο. Στέκουν άλλοτε παρατημένα στην φθορά του χρόνου, άλλοτε με το καντηλάκι και τα κεριά να ανάβουν, έχοντας το καθένα την δική του ιστορία να διηγηθεί. Τα προσκυνητάρια είναι ανεξάρτητες, μικρές κατασκευές, είτε χτιστές, είτε μεταλλικές, και περιέχουν συνήθως μια εικόνα και ένα καντήλι. Ο σκοπός της κατασκευής τους είναι είτε η ανάμνηση θυμάτων ατυχημάτων, είτε ως ευχαριστήριο εάν επέζησαν. Είναι αφιερωμένες σε έναν άγιο, στο όνομα του οποίο έγινε το τάμα.
Ενώ δεν αποτελούν εικόνα σπάνια για τους Έλληνες, η παρουσία τους έξω από σπίτια, και μάλιστα σε τέτοια ποσότητα, σε δύο οικοδομικά τετράγωνα, είναι εντυπωσιακή.
Όπως περιγράφουν οι άνθρωποι της γειτονιάς: «Ο κάθε ένας που προσδοκούσε ένα θαύμα ή έκανε ένα τάμα έφτιαχνε μετά ένα μικρό εκκλησάκι».
Στην Ξηροκρήνη συναντάμε 10 με 15 προσκυνητάρια, μικρά και μεγάλα, λιγότερο και περισσότερο εντυπωσιακά, που κάνουν τις αυλές και τις εισόδους να μοιάζουν απόκοσμες και εξωπραγματικές.
