Το ΦΚΘ και η Mastercard ενισχύουν τη συνεργασία τους

Η Mastercard θα υποστηρίξει το βραβείο Mermaid για την καλύτερη ταινία ΛΟΑΤΚΙ+ θεματικής του επίσημου προγράμματος

Parallaxi
το-φκθ-και-η-mastercard-ενισχύουν-τη-συνεργασία-930387
Parallaxi

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η Mastercard ενώνουν τις δυνάμεις τους για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, με την εταιρεία να αποτελεί και φέτος την επίσημη κάρτα πληρωμών του σημαντικότερου κινηματογραφικού θεσμού της χώρας. 

Η Mastercard, στο πλαίσιο της συνεργασίας της με το Φεστιβάλ, δίνει την ευκαιρία σε όσους σινεφίλ αγοράσουν το εισιτήριό τους με τη Mastercard® κάρτα τους από τις 01/11 έως τις 12/11, να διεκδικήσουν μια από τις 200 διπλές προσκλήσεις για επόμενες προβολές ταινιών.

Η σταθερή τους συνεργασία, φέτος διευρύνεται ακόμα περισσότερο και αποκτά έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, καθώς για πρώτη φορά η Mastercard θα υποστηρίξει το βραβείο Mermaid για την καλύτερη ταινία ΛΟΑΤΚΙ+ θεματικής του επίσημου προγράμματος με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ. Παράλληλα, στο πλαίσιο της 63ης διοργάνωσης, θα παρουσιάσει στο κοινό του Φεστιβάλ ένα Masterclass που θα εξετάσει το θέμα της αποτύπωσης της queer κοινότητας στην ελληνική μεγάλη και μικρή οθόνη και, άρα, στην ελληνική συνείδηση.

Στο Masterclass powered by Mastercard, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια σχετική συζήτηση μεταξύ του ηθοποιού, σεναριογράφου και Ambassador της Αγοράς του φετινού Φεστιβάλ, Γιώργου Καπουτζίδη, και του Κωνσταντίνου Κυριακού, Καθηγητή Ιστορίας Θεάτρου και Ελληνικού Κινηματογράφου του Πανεπιστημίου Πατρών, με τίτλο «Η αναπαράσταση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στον ελληνικό κινηματογράφο και την τηλεόραση». Το Masterclass θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 Νοεμβρίου, 10.30 έως 12.30 στην αίθουσα Παύλος Ζάννας και θα είναι ανοιχτό στο κοινό του Φεστιβάλ.

Αναφορικά με τις ταινίες που θα είναι φέτος υποψήφιες για το βραβείο Mermaid, αυτές είναι οι εξής: Λύκοι και Σκυλιά της Κλαούντια Βαρεζάου, μια μαγευτική ωδή στην queer κοινότητα ενός νησιού που βρίσκεται στον Ατλαντικό Ωκεανό, Blue Jean της Τζώρτζια Όκλι, ένα συναρπαστικό δράμα για την πολιτική και τη σεξουαλικότητα, κατά την ομοφοβική περίοδο του θατσερισμού, Ευσυνείδητος πολίτης του Ιντάν Χαγκουέλ, μια διερεύνηση των ορίων της «λευκής» ενοχής, σε μια σατιρική παραβολή που υπογραμμίζει τις άδηλες προκαταλήψεις, Εγώ και το κενό μου του Αντριάν Σιλβέστρε, όπου ο σκηνοθέτης παραδίδει μια τρυφερή ταινία υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης, αναδιατυπώνοντας με χάρη τα διαχρονικά ζητήματα της «πολιτικής της ταυτότητας» και της ενσωμάτωσης, Η θέση ενός ανθρώπου του Άντερς Έμπλεμ, μια περίτεχνη, πλην δωρικής (σκανδιναβικής) αυστηρότητας ιστορία, για μία δημοσιογράφο που επιχειρεί να ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από την ανακάλυψη ενός ατόμου αιτούντος ασύλου, Πρότζεκτ-φάντασμα του Ρομπέρτο Ντοβέρις, μια ιδιόρρυθμη κωμωδία με στιγμές δράματος και αγνού τρόμου να εναλλάσσονται με σκηνές αμιγούς μιλένιαλ ενδοσκόπησης.

 Η ανατρεπτική ταινία Υπολοχαγός Εϊσμέγιερ του Ντέιβιντ Βάγκνερ μιλά με τόλμη για τη δύναμη δυο γυμνών σωμάτων κάτω από τη στολή να μπλοκάρουν κάθε μηχανισμό εξουσίας, ενώ η Χίμαιρα του Ζοάο Πέντρο Ροντρίγκες είναι μία φρέσκια και ευφυής ταινία που αναβλύζει αγάπη, μουσική και θέατρο. Στην ταινία Η Φάλαινα του Ντάρεν Αρονόφσκι ένας ερημίτης καθηγητής Αγγλικών που πάσχει από σοβαρή παχυσαρκία, θα προσπαθήσει να ξαναβρεί την αποξενωμένη κόρη του, ώστε να εξιλεωθεί, ενώ η ταινία Τη νύχτα οι γάτες γίνονται λεοπαρδάλεις του Βάλεντιν Μερτς είναι ξέφρενη, παιχνιδιάρικη, αισθησιακή και μάς συστήνει το ταλέντο ενός αληθινού νέου οραματιστή. 

Η ταινία Πορνομελαγχολία του Μανουέλ Αμπράμοβιτς παίρνει την πορνογραφία ως αφετηρία ενός προβληματισμού σχετικά με τη σχέση σεξουαλικότητας και εργασίας, της δημόσιας παρουσίας με το αίσθημα της μοναξιάς. Στο Peter von Kant, ο Φρανσουά Οζόν φιλοτεχνεί μια ωδή στα καταστροφικά πάθη, την εξουσιαστική διάσταση του έρωτα και την επιθυμία κατοχής που ποθητού Άλλου, με απαράμιλλο στυλ και αποχαλινωμένη σινεφιλία, ενώ το Λυκειόπαιδο του Κριστόφ Ονορέ είναι μία συγκινητική και ταυτόχρονα σκληρή ιστορία αυτοανακάλυψης και εφηβικών ανησυχιών. Στην ταινία Ο άρχοντας των μυρμηγκιών, ο σκηνοθέτης Τζιάνι Αμέλιο επικεντρώνεται στην πραγματική ιστορία του ιταλού ποιητή, θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Άλντο Μπραϊμπάντι που καταδικάστηκε σε φυλάκιση για την ερωτική του σχέση με έναν πολύ νεότερό του άνδρα. Στα ΜΠΑΣΤΑΡΔΑ ο Νίκος Πάστρας αφηγείται την ιστορία πέντε κοριτσιών και πέντε αγοριών που ζούνε εδώ και τώρα για το τώρα.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα