Το καλύτερο Πικ Νικ της πόλης επιστρέφει -με ασφάλεια- στη Ρωμαϊκή Αγορά για 9η συνεχόμενη χρονιά
Τη ζωή δε μπορείς να την προβλέψεις, μπορείς όμως να «ετοιμάσεις» ένα όμορφο Πικ-Νικ. Σας περιμένουμε να το βιώσουμε μαζί!
Επί 9 χρόνια, στο τέλος του Αυγούστου, συναντιόμαστε σε ένα από το πιο όμορφα και σημαντικότερα σημεία της πόλης, στη Ρωμαϊκή Αγορά -λίγο πιο πάνω από την πλατεία Αριστοτέλους- για το καθιερωμένο μας Πικ Νικ Urban Festival*.
Αυτή την περίεργη για όλους μας χρονιά, ανανεώνουμε το ραντεβού μας με περισσότερη ασφάλεια και τηρώντας τα μέτρα κοινωνικής προστασίας. Για 4 ημέρες, συγκεκριμένα, από τις 27 έως και τις 30 Αυγούστου, ο αρχαιολογικός χώρος της Ρωμαϊκής Αγοράς θα γεμίσει μουσικές, ταινίες και μαγεία.
Το Πικ-Νικ Urban Festival αποτελεί ήδη ένα καθιερωμένο θεσμό στην πολιτιστική ζωή της Θεσσαλονίκης. Από το ξεκίνημά του μέχρι και σήμερα είχε ως στόχο και κατάφερε να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της σύγχρονης πόλης και των κατοίκων της, με τους αρχαιολογικούς χώρους. Φέτος, το Πικ Νικ επιστρέφει έχοντας θέσει δυο νέους στόχους, να ενισχύσει και να στηρίξει την εγχώρια καλλιτεχνική παραγωγή, που έχει πληγεί σε μέγιστο βαθμό από την πανδημία, αλλά και να προσφέρει τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια (χωροταξικές αποστάσεις, χρήση ηλεκτρονικού εισιτηρίου, κτλ.) στους θεατές και στους συνεργάτες του.
Επιπλέον, η πραγματοποίηση του από πλευράς της διοργάνωσης αποτελεί πολιτική κίνηση και τοποθέτηση καθώς πιστεύουμε πως οφείλουμε να συνεχίσουμε τις ζωές μας με υπευθυνότητα, επαγγελματισμό και ασφάλεια τηρώντας όλες τις οδηγίες που δίνονται από την πολιτεία.
Μαθημένοι πια στα δύσκολα επιλέγουμε, να πραγματοποιήσουμε και φέτος το Πικ Νικ Urban Festival. Ίσως φέτος να είναι λίγο διαφορετικό από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά παραμένει ο πιο γλυκός τρόπος για να αποχαιρετήσουμε αυτό το περίεργο ελληνικό καλοκαίρι, και να καλωσορίσουμε με αισιοδοξία το φθινόπωρο!
Το φετινό Πικ Νικ Urban Festival 2020 μας υπόσχεται τέσσερις ημέρες γεμάτες με σημαντικές ελληνικές ταινίες όπως την “Winona” σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy), τον “Απόστρατο” του Ζαχαρία Μαυροειδή, την “Ευτυχία” του Άγγελου Φραντζή και τα “Φτηνά Τσιγάρα” του Ρένου Χαραλαμπίδη. Επιπλέον, το μουσικό πρόγραμμα είναι πιο πολυσυλεκτικό από ποτέ. Στη σκηνή θα ανέβουν οι Φώτης Σιώτας και Ιουλία Καραπατάκη, Χειμερινοί Κολυμβητές, The Boy & Δεσποινίς Τρίχρωμη, Usurum, Transparent Man, Me Nash, Ελπίδα Παπακοσμά – Μάττα, Φάνης Ζαχόπουλος & Δημήτρης Τάσαινας και Ερμής. Τέλος, θα παρουσιαστούν και ταινίες μικρού μήκους όπως η “Fofo or Would you still love me”, σε σκηνοθεσία Χρήστου Γεωργουδάκη καθώς και ταινίες σπουδαστών του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 .
Για περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά τους καλλιτέχνες και το πρόγραμμα δείτε ΕΔΩ. Τα εισιτήριά σας μπορείτε να τα προμηθευτείτε αποκλειστικά μέσω της πλατφόρμας www.viva.gr και αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα σημεία θέσεων στην πλατεία της Ρωμαϊκής Αγοράς.
Τη ζωή δε μπορείς να την προβλέψεις, μπορείς όμως να «ετοιμάσεις» ένα όμορφο Πικ-Νικ. Σας περιμένουμε να το βιώσουμε μαζί!
*Το ΠΙΚ ΝΙΚ Urban Festival πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και στήριξη του ΥΠΠΟΑ και σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης.
Πρόγραμμα
Πέμπτη 27/ 8
- 18.30 Φάνης Ζαχόπουλος & Δημήτρης Τάσαινας
- 19.30 Ιουλία Καραπατάκη & Φώτης Σιώτας “Τα δεύτερα σε έκδοση τσέπης”
- 21.00 Ταινίες μικρού μήκους σπουδαστών του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360°
- 21.15 Ευτυχία
Παρασκευή 28/8
- 18.30 Transparent Man
- 19.30 Usurum
- 20.45 Ερμής
- 21.00 Fofo or Would you still love me
- 21.15 Απόστρατος
Σάββατο 29/8
- 18.30 Ελπίδα Παπακοσμά Μάττα
- 19.15 Me Nash
- 19.45 The Boy & Δεσποινίς Τρίχρωμη
- 21.15 Winona
Κυριακή 30/8
- 18.30 Eli & The Portraits
- 19.30 Χειμερινοί Κολυμβητές
- 21.00 Ταινίες μικρού μήκους σπουδαστών του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360°
- 21.15 Φτηνά Τσιγάρα
Αναλυτικότερα τα μουσικά σχήματα και οι ταινίες που θα παρουσιαστούν στο 9ο Urban Πικ Νικ Festival:
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020:
Φάνης Ζαχόπουλος-Δημήτρης Τάσαινας
∆ύο όργανα, δύο φωνές, δύο φαινοµενικά διαφορετικές µουσικές αφετηρίες, δύο φίλοι. Ο Φάνης Ζαχόπουλος στην κιθάρα και ο ∆ηµήτρης Τάσαινας στο κοντραµπάσο αναζητούν τί µπορεί τελικά να κρύβεται ανάµεσα στις δέκα συνολικά χορδές αυτών των δύο οργάνων. Οι δυο τους συναντήθηκαν πίσω από µικρόφωνα πάνω σε µια µικρή σκηνή για πρώτη φορά το 2006 στο κέντρο της Αθήνας, όντας µέλη του συγκροτήµατος «Πιάτα Ηµέρας» (2006-2010), διασκευάζοντας και προσαρµόζοντας τραγούδια που τους άρεσαν, δηµιουργώντας έτσι µεταξύ τους µια κοινή µουσική γλώσσα που έµελλε να τους ακολουθεί και να τους εµπνέει µέχρι και σήµερα. Παρότι δεν σταµάτησαν να παίζουν ποτέ εκτός σκηνής, τον Ιούνιο του 2019, ο Φάνης και ο ∆ηµήτρης, παρουσίασαν ένα πρόγραµµα µε τραγούδια για κιθάρα, κοντραµπάσο και φωνές, ολοκληρώνοντας πέντε µουσικές εµφανίσεις στην αυλή της «Μέλισσας» στο Μεταξουργείο. Κουβαλώντας αυτή τη µουσική σύνδεση µε το παρελθόν, τη νοσταλγία για το χρόνο που φεύγει και την προσµονή για τον καιρό που έρχεται, οι δύο µουσικοί προτείνουν ένα δροσερό, ακουστικό «δροµολόγιο» που κάνει παράξενα οµαλές στάσεις, τον Βαγγέλη Γερµανό, τον Μανώλη Χιώτη, τον Παναγιώτη Καλατζόπουλο, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη -µεταξύ άλλων- φτάνοντας µέχρι τους πρόποδες των παραδοσιακών τραγουδιών. Ένας µουσικός διάλογος που ξεδιπλώνεται σε όλο το φάσµα των συχνοτήτων του ήχου, µε δύο όργανα και δύο φωνές.
Ιουλία Καραπατάκη – Φώτης Σιώτας
«Τα δεύτερα γιατί κουράστηκαν τα πρώτα» είναι ένας λαϊκός δίσκος, ο οποίος ενώ έχει ακολουθήσει τον παλαιό τρόπο ηχογράφησης με όλα τα όργανα και τον ερμηνευτή ταυτόχρονα στο στούντιο, είναι φορέας μιας νέας αντίληψης για το είδος, όπως την έχει διαμορφώσει και υλοποιήσει ο συνθέτης του Φώτης Σιώτας. Θραύσματα από παιδικές μνήμες των λαϊκών του ηρώων, ακούσματα από τους βιρτουόζους μουσικούς των πανηγυριών και η αγάπη του για τον ήχο των εγχόρδων διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα συνδυάζοντας αρμονικά δύο κόσμους, που φαίνεται να κινούνται παράλληλα, στην πραγματικότητα όμως συνδέονται με δεσμούς αίματος. Η άνεση του στιχουργού Θοδωρή Γκόνη δημιουργεί με απλά υλικά ιστορίες και ζωντανές εικόνες που ανασαίνουν τον αέρα της πραγματικής ζωής συμβάλλοντας καθοριστικά στη δημιουργία ενός λαϊκού δίσκου που «μιλά» στην καρδιά. Το τραγούδι «Τα λόγια είναι γράμματα» μιλά για τη δύναμη των λέξεων, για τα λόγια που ημερώνουν τους εγωισμούς και τους κάνουν να τρώνε από το χέρι τους. Ο έρωτας, η μέγιστη των ψευδαισθήσεων, τρέφεται από τα εφήμερα λόγια και παραδίδεται άνευ όρων στον δεξιοτέχνη που ξέρει την κατάλληλη στιγμή να τα μοιραστεί με το αντικείμενο του πόθου του.
Η Ιουλία Καραπατάκη μιλάει την ίδια γλώσσα με το μπουζούκι του Μανώλη Πάππου και η φωνή της, στολισμένη με τον δαντελένιο ήχο των εγχόρδων, γίνεται το τραγούδι μιας αληθινής λαϊκής ηρωίδας, που στέκεται στο περβάζι καλώντας τον αγαπημένο της.
Ο Φώτης Σιώτας, με τη φρέσκια ματιά του λάτρη του είδους, δημιουργεί ένα τραγούδι συγκινητικό και αληθινό, έτσι όπως πρέπει να είναι ένα λαϊκό τραγούδι οποιασδήποτε εποχής.
«Τα λόγια είναι γράμματα» κυκλοφορούν σε ψηφιακή μορφή από το Ogdoo Music Group σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Ο Δημήτρης Σίντος πρόσθεσε κι εδώ, όπως και σε όλο τον δίσκο, την πάντα ενδιαφέρουσα δημιουργική του άποψη στην καλλιτεχνική επιμέλεια που μοιράζεται με τον Φώτη Σιώτα, ενώ ο Γιάννης Μπαξεβάνης με την πλούσια εμπειρία του έφερε επιτυχημένα σε πέρας το πολύ απαιτητικό έργο της ταυτόχρονης ηχοληψίας και της μίξης.
Προβολή Ταινίας: “Ευτυχία” σε σκηνοθεσία Άγγελου Φραντζή
Βασισμένη στον ταραχώδη βίο και το σπουδαίο έργο που κληρονόμησε η ελληνική μουσική από τη μεγαλειώδη πένα της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, η ταινία, σε σενάριο της Κατερίνας Μπέη, αντλεί έμπνευση από τα πάθη και τις αδυναμίες αυτής της πληθωρικής, αντισυμβατικής και πρωτοπόρου γυναίκας, που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στο λαϊκό τραγούδι. Η μοναδική της προσωπικότητα αποτυπώθηκε στους στίχους της, που έγιναν μερικές από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες, όπως τα «Περασμένες μου αγάπες», «Όνειρο απατηλό», «Είμαι αϊτός χωρίς φτερά», «Ηλιοβασιλέματα», «Η φαντασία», «Είσαι η ζωή μου», «Μαντουμπάλα», «Στ΄ Αποστόλη το κουτούκι», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Μου σπάσανε τον μπαγλαμά», «Δύο πόρτες έχει η ζωή» («Το τελευταίο βράδυ μου»), «Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι». Ο ιδιοσυγκρασιακός σκηνοθέτης συναντά την ασυμβίβαστη Ευτυχία στο πρόσωπο της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη και της Κάτιας Γκουλιώνη, που υποδύονται τη στιχουργό σε δύο διαφορετικές ηλικίες. Στο πλάι αυτής της καθαρόαιμης καλλιτέχνιδας στέκονταν οι πιο κοντινοί της άνθρωποι χάρη στους οποίους κατόρθωνε να ισορροπεί το δημιουργικό της δαιμόνιο με την αιρετική -για την εποχή- προσωπικότητα και ζωή της.
Παρασκευή 28 Αυγούστου 2020
Trasnparent Μan
O Transparent Man είναι το solo project του Σταύρου Παπαδόπουλου, μουσικού με βάση την Θεσσαλονίκη.Ένα βαθιά προσωπικό project που το χαρακτηρίζει ο συνδυασμός ατμοσφαιρικών και ηλεκτρονικών ηχοτοπίων, κιθαριστικών μελωδιών και ευρηματικών ρυθμικών.
O δημιουργός βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση εκείνων των ήχων, που θα τον βοηθήσουν να δημιουργήσει ένα μουσικό πλέγμα, για να ντύσει και να αγκαλιάσει κάθε μορφής συναίσθημα.
Αναμνήσεις, εμπειρίες πόνου, μοναξιάς, χαράς και συντροφικότητας, παράγουν ένα σύνολο μουσικών αντιθέσεων που αποτυπώνεται στη δουλειά του.
Τον Απρίλιο του 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο του single με τίτλο ‘’So’’ με τη συμμετοχή της Μαρίας Ζλατάνη στα φωνητικά, ενώ παράλληλα παρουσίασε και το πρώτο του ολοκληρωμένο ΕP άλμπουμ με τίτλο ‘’Shame’’. Το ‘’Shame’’ επαινέθηκε από δημοφιλείς εγχώριες ιστοσελίδες πολιτισμού και αναπάραχθηκε από μερικούς από τους μεγαλύτερους ραδιοφωνικούς σταθμούς της χώρας.
Τον καιρό αυτό, ο Transparent Man βρίσκεται στο στούντιο και ετοιμάζει μία νέα σειρά κομματιών που θα δομήσουν το επόμενο άλμπουμ του που αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες.
Το πρώτο δείγμα δόθηκε στις 21/8 με την κυκλοφορία του single ‘’Can I Call You Summer?’’, μία νοσταλγική ιστορία για ένα φανταστικό και ονειρικό απόγευμα του καλοκαιριού.
Social Media/Music Stream
Usurum
Οι Usurum δημιουργήθηκαν το 2008 από μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αλίμου.
Από τότε έχουν κυκλοφορήσει 3 δίσκους (Usurum 2013, Το δίκαιο του πειρασμού 2018, Μη & Δεν 2019). Έχουν παίξει σε πολλές μουσικές σκηνές στην Αθήνα (Σταυρός του Νότου, Six Dogs, Ίλιον Plus, Baumstrasse κ.α.) και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Επίσης έχουν συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ. Έχουν συνεργαστεί τόσο δισκογραφικά όσο και επί σκηνής με πολλούς καλλιτέχνες (Μάρθα Φριντζήλα, Φοίβος Δεληβοριάς, Μαρία Παπαγεωργίου, Ματούλα Ζαμάνη κ.α.). Γράφουν τραγούδια με ελληνικό στίχο επηρεασμένοι από την τη σύγχρονη ελληνική τραγουδοποιία (Γ. Αγγελάκας, Π. Παυλίδης, Θ. Παπακωνσταντίνου) και τους Έλληνες συνθέτες (Μ. Χατζιδάκις, Λ. Πλάτωνος), την ξένη εναλλακτική σκηνή και την παράδοση.
Μέλη:
Σταύρος Ρουμελιώτης: Κιθάρα, φωνή
Γιώργος Σταυρίδης: Κρουστά
Γιάννης Παπαδούλης: Κρουστά
Κοσμάς Λαμπίδης: Φωνή, νέι
Νίκος Αντωνόπουλος: Κλ. κιθάρα, πλήκτρα, φωνή
Κωνσταντίνος Σαπούνης: Τρομπέτα
Στέλιος Μίχας Εγγλέζος: Τρομπόνι
Ερμής
Ο Ερμής, αυτοδίδακτος συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής, έχοντας γεννηθεί στη Μαλαισία και ταξιδέψει τον κόσμο, κατασταλάζει στο παραθαλάσσιο studio του στη Βούλα (Αθήνα) κι εκεί δημιουργεί μουσική για να καρφιτσώνει στιγμές στις αναμνήσεις του.
Περισσότερα links
Προβολή της ταινίας μικρού μήκους: “Fofo or Would you still love me”, σε σκηνοθεσία Χρήστου Γεωργουδάκη
Στην Βέροια, μια πόλη της ελληνικής επαρχίας, ο 25χρονος Χρήστος παίρνει συνέντευξη από την 87χρονη γιαγιά του, Φωφώ. Αν και της είπε ότι ήθελε να φτιάξει απλά μια ταινία για τη ζωή της, στην πραγματικότητα ο Χρήστος βλέπει την συνέντευξη ως την τέλεια αφορμή για να ρωτήσει την γιαγιά του όσο πιο διακριτικά μπορεί τη γνώμη της για κάτι που θα μπορούσε να διαταράξει την τέλεια σχέση τους.
O Χρήστος Γεωργουδάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βέροια. Η πρώτη του επαφή με τον κόσμο του σινεμά συνέβη όταν, παιδί ακόμα, ανακάλυψε την VHS βιντεοκάμερα του πατέρα του καταχωνιασμένη σε μια ντουλάπα. Όμως, παρ’ όλο τον αρχικό ενθουσιασμό του εν τέλει έκλεισε το ντουλάπι επιλέγοντας αντ’ αυτού να προσηλωθεί στους ήχους που έβγαζαν τα πλήκτρα του πιάνου στο σαλόνι. Ως αποτέλεσμα, αφιερώθηκε στη μουσική και στο πιάνο μέχρι και το 2017 που ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, όταν και αποφάσισε να εξερευνήσει εκ νέου το περιεχόμενο της κλειστής ντουλάπας του πατρικού του.
Το 2019 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στις Σπουδές Κινηματογράφου στο UCL στο Λονδίνο αλλά και την πρώτη του ταινία μικρού μήκους με τίτλο ‘Fofo or Would you still love me’, ένα μικρό ντοκιμαντέρ αυτοβιογραφικού χαρακτήρα με πρωταγωνίστρια τη γιαγιά του. Το 2020 επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και ασχολείται με την ολοκλήρωση της νέας του ταινίας «Symbiosis».
Προβολή της ταινίας: “Απόστρατος”, σε σκηνοθεσία Ζαχαρία Μαυροειδή.
Με την εταιρία εισαγωγών μηχανών εσπρέσο που διευθύνει σε αδιέξοδο, ο Γλυφαδιώτης εργένης Άρης Νικολόπουλος «αποστρατεύεται» στο σπίτι του ένδοξου παππού Αριστείδη στον υποτονικό Παπάγου. Το στοκ των μηχανών εσπρέσο στοιβάζεται στο αραχνιασμένο γραφείο του απόστρατου αξιωματικού καθώς ο εγγονός ξανασμίγει με παιδικούς φίλους κολλημένους εσαεί στο προάστιο των αξιωματικών, αλλά και μ’ έναν πρώην συναγωνιστή του παππού του, παραδόξως κομμουνιστή. Αντιμέτωπος με ηρωικά φαντάσματα του παρελθόντος ο απολιτίκ εγγονός θα νιώσει την ανάγκη να φανεί αντάξιος του ονόματός του. Όμως, όσο πλησιάζει τον θρύλο του παππού Αριστείδη, τόσο αυτός αλλάζει όψη.
Σημείωμα σκηνοθέτη:
Ο “Απόστρατος” γεννήθηκε μέσα από ένα φαινόμενο αρκετά διαδεδομένο στα πρώτα χρόνια της κρίσης: πολλοί τριαντάρηδες, λόγω οικονομικής δυσχέρειας, μετακόμιζαν στα σπίτια των παππούδων και των γιαγιάδων τους. Σπίτια τα οποία είχαν μείνει κλειστά για χρόνια, όπως τα είχαν αφήσει οι εκλιπόντες. Αυτή η παράταιρη «συγκατοίκηση» των ατυχήσαντων εγγονών με τους απόντες παππούδες αποτελεί την καρδιά της ιστορίας.
Η γενιά του Β’ΠΠ ήρθε στην επικαιρότητα στα χρόνια της κρίσης μέσα από ρητορικές που αναλύανε το τι μας συνέβαινε με αναγωγές στην γενιά του Πολέμου, στην Κατοχή και τον Εμφύλιο. Τα θύματα της κρίσης, οι γενιές που «ανδρώθηκαν» στην ευμάρεια της Μεταπολίτευσης, βρέθηκαν να αναμετρούνται με την τεράστια παρακαταθήκη ηρωισμού που κληρονόμησαν από τους παππούδες τους.
Ένας ηρωισμός εξίσου πραγματικός όσο και μυθοπλαστικός.
Ο “Απόστρατος” καταγράφει με αυτοσαρκασμό μια τέτοια αναμέτρηση ακολουθώντας έναν σύγχρονο τριαντάρη στην άρρητη επαναδιαπραγμάτευση αυτής της παρακαταθήκης.
Σαββατο 29 Αυγούστου 2020
Me Nash
Ο Μηνάς Βασιλείου μας σύστησε το προσωπικό του project Me Nash, στις 11 Ιουλίου με το πρώτο του κομμάτι “Ολο Ξεχνάμε”.
Ο Μηνάς ασχολείται με μία πολυδιάστατη προσέγγιση γύρω από τη μουσική. Οι πρώτες του εμφανίσεις με μουσικά σχήματα έρχονται κάπου στο Λύκειο. Το 2012 ξεκινάει τις σπουδές του στο τμήμα Μουσικών Σπουδών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ωστόσο, το κομμάτι της ηχοληψίας είναι κάτι που τον κερδίζει άμεσα.
Έτσι η ταυτότητα του ηχολήπτη στις αρχές του 2013, είναι υπεύθυνη για πολλές συνεργασίες με μουσικούς της πόλης, της χώρας και του εξωτερικού που ακολούθησαν και συνεχίζουν έως σήμερα.
Έχοντας βρεθεί για αρκετά χρόνια κάτω από το stage όντας υπεύθυνος για την ρύθμιση του ήχου, αποφασίζει το 2020 να επαναφέρει την ταυτότητα του μουσικού και να ανέβει ξανά στο πατάρι.
Το project Me Nash είναι ένα κράμα από πολλές μουσικές, εγχώριες και μη.
Ελληνικός στίχος, εμπνευσμένες παράγωγες από καλλιτέχνες την Ελλάδα και το εξωτερικό σε indie pop και ταυτόχρονα minimal προσέγγιση.
Μέσα στον χρόνο αναμένεται το πρώτο του EP, γεύση του οποίου πρόκειται να απολαύσουμε στο φετινό Πικ Νικ Urban Festival.
Social Media
Ελπίδα Παπακοσμά
Η Ελπίδα Παπακοσμά – Μάττα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.Η μουσική μπήκε στη ζωή της σε πολύ μικρή ηλικία και συνδέθηκε με τις πρώτες παιδικές της αναμνήσεις. Το τραγούδι της γιαγιάς της και η εκμυστήρευση της ίδιας πως κάποτε ήθελε να γίνει τραγουδίστρια ήταν αρκετά για την Ελπίδα, ώστε αργότερα στην εφηβεία να πάρει την πρώτη της κιθάρα και να ξεκινήσει το μουσικό της ταξίδι.
Η ανάγκη να γράψει και να συνθέσει τις δικές της μουσικές ιστορίες δεν άργησε να έρθει.
Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει πολλές συνεργασίες και εμφανίσεις σε μικρούς και μεγάλους συναυλιακούς χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ωστόσο μεγάλο κομμάτι της παρουσίας της συναντάνται και σε εμφανίσεις της στο δρόμο.
Έτσι μια κιθάρα μια φωνή και πολλές ιστορίες σε μια acoustic indie pop αισθητική συνθέτουν το προφίλ της.
Social Media:
The Boy & Δεσποινίς Τρίχρωμη
Ο The Boy και η Δεσποινίς Τρίχρωμη στο τελείωμα του καλοκαιριού θα παίξουν ένα μικρό απογευματινό λάιβ, χωριστά και μαζί, σε όμορφη τοποθεσία. Θα ακουστούν τραγούδια τους αλλά και μουσική από την Winona, μέχρι να πέσει το φώς.
Social media:
The boy
Δεσποινίς Τρίχρωμη:
Προβολή της ταινίας: “Winona” σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy)
Μοιάζει με μία απλή εκδρομή σε μία όμορφη παραλία. Τέσσερις γυναίκες – καμία τους η Winona – απολαμβάνουν τη ζεστασιά του ήλιου και τη δροσιά της θάλασσας. Τι μυστικό κρύβεται πίσω από τα παιχνίδια και τις φανταστικές τους ιστορίες; Η ταινία γυρίστηκε σε φιλμ KODAK 16mm τον Μάιο του 2018 σε μια παραλία της Άνδρου.
«Η ‘Winona’ είναι µια ταινία -παιχνίδι. Δεν ξέρεις πότε σου λέει αλήθεια και πότε ψέµατα. Σε διασκεδάζει επειδή δε θέλει να σε στεναχωρήσει. Άλλοτε είναι τρελή κωµωδία, άλλοτε µιούζικαλ ή ταινία µυστηρίου ή µελόδραµα. Οι ηρωίδες οδηγούν προσεκτικά τους θεατές σε µία κρυφή και αποκαλυπτική στιγµή.
Πριν µοιραστούν το µυστικό τους θέλουν να τις έχουµε αγαπήσει, να τις έχουµε καταλάβει και να µην είµαστε αυστηροί. Έτσι κι αλλιώς ότι και αν έχει συµβεί, δεν παύει αυτή η παραλία να είναι πανέµορφη και αυτή η µέρα να είναι η πιο όµορφη µέρα.» – The Boy.
Κυριακή 30 Αυγούστου
Eli & THE Portraits
Οι Eli & the Portraits είναι ένα μουσικό project του Χρήστου Παπαδόπουλου, με την κατά καιρούς συμμετοχή και στήριξη φίλων και συνεργατών, οι οποίοι επιτρέπουν το project να ανθίσει μέσα από σχέσεις αλληλεγγύης και συνδημιουργίας –που άλλωστε είναι οι κύριοι στόχοι του.
Παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό της Θεσσαλονίκης τον Μάιο του 2017 στο θέατρο εΦ. Το project ξεκίνησε ως ένα σύνολο alternative country/dark folk τραγουδιών του ίδιου και αργότερα απέκτησε ένα επιπλέον στοιχείο, τις αφηγήσεις γύρω από τη ζωή του Reverend Eli, ενός ήρωα βασισμένου στον ομώνυμο χαρακτήρα που επινόησε ο Ντύλαν Τόμας. Έτσι, σε κάθε εμφάνιση οι Eli & the Portraits αφηγούνται μια ξεχωριστή κι αυθεντική ιστορία του Ελάι, μεταπηδώντας μπρος και πίσω στο χρόνο, συνδυάζοντας μουσική και αφήγηση, ποίηση και σκηνική δράση, σε μια απόπειρα να διανύσουν μαζί με τον ήρωα τις προσωπικές του διαδρομές.
Μέχρι στιγμής οι Eli & the Portraits έχουν παρουσιάσει τις ιστορίες “Reverend Eli : An Origin Story” (θέατρο εΦ, 2017), “Reverend Eli & the Ten-Foot Journey” (The Residents Bar, 2018), “Reverend Eli’s Overnight Sonata” (θέατρο εΦ, 2018) και «Reverend Eli’s A Matter of Height, Part I: A Map to Follow”(Μπενσουσάν Χαν, 2019). Στο “Reverend Eli and The Jungle Within” ο ήρωάς μας, άυπνος για μέρες, βρίσκει καταφύγιο στο πιο περίεργο όνειρο της ζωής του.
Ξυπνά μέσα στη ζούγκλα, στο Κυκλικό Συμβούλιο των Ζώων, όπου για πρώτη φορά τίθεται ένα θέμα που βάζει σε ταραχώδεις σκέψεις μέχρι και το Βασιλιά, το Μεγάλο Λιοντάρι. Τα ζώα αντιμετωπίζουν μια κρίση ταυτότητας, μια πρωτοφανή διαταραχή που εξαπλώνεται σαν αρρώστια στο σύστημα, ένα βασίλειο που όλα μέχρι πρότινος πήγαιναν ρολόι. Ή τουλάχιστον έτσι έμοιαζε.
Πρόκειται για μια ιστορία που αφορά την ψυχική ασθένεια, τη σεξουαλικότητα και την πολιτική θέση του καθενός στην εξελικτική πορεία ενός τόπου, μελετώντας την έννοια της ταυτότητας ως μεταβλητή και ως διάνυσμα ταυτόχρονα, με κατεύθυνση την ελεύθερη έκφραση. Χρήστος Παπαδόπουλος : Κιθάρα, Φωνή, Αφήγηση + κρυφοί συνεργάτες μέσα στο πλήθος!
Χειμερινοί κολυμβητές
Οι Χειμερινοί Κολυμβητές θα παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα εφ’ όλης της ύλης, τραγούδια από την 40χρονη παρουσία τους στη μουσική σκηνή με οκτώ δίσκους και άλλα ανέκδοτα.
Όπως γίνεται εδώ και πολλά χρόνια, διαμορφώνουν το πρόγραμμά τους ανάλογα με το ακροατήριο, τη διάθεσή τους αλλά και επηρεαζόμενοι προφανώς από την ιδιαίτερη πολιτική και γενικότερα πολιτιστική συγκυρία. Έτσι, κάθε συναυλία τους είναι διαφορετική γιατί δημιουργείται «επί τόπου» με τη συμμετοχή του κοινού και κάθε παράστασή τους διακρίνεται όχι μόνο για τη μουσική τους πρόταση που συνδυάζει παραδοσιακά και σύγχρονα στοιχεία, εφαρμοσμένα από δεξιοτέχνες μουσικούς, αλλά και για την ευδιάθετη και ζεστή ατμόσφαιρα που δημιουργούν με το κοινό τους.
Θα εμφανιστούν με την παρακάτω σύνθεση:
Aργύρης Μπακιρτζής: Φωνή
Κώστας Βόμβολος: Ακορντεόν
Μπάμπης Παπαδόπουλος: Κιθάρα
Χάρης Παπαδόπουλος: Μπουζούκι
Μιχάλης Σιγανίδης: Κοντραμπάσο, φωνή
Κώστας Σιδέρης: Μεσομπούζουκο, φωνή
Προβολή της ταινίας: “Φτηνά Τσιγάρα” σε σκηνοθεσία Ρένου Χαραλαμπίδη
Το “Φτηνά Τσιγάρα” είναι ελληνική ρομαντική κωμική ταινία του 2000 σε σκηνοθεσία Ρένου Χαραλαμπίδη. Το σενάριο γράφτηκε από τον ίδιο και τον Γιώργο Μπακόλα. Πρωταγωνιστούν ο Ρένος Χαραλαμπίδης και η Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους.
Ο Νίκος είναι ένας τριαντάχρονος άνεργος που ζει μόνος δίχως φιλενάδα, από πεποίθηση. Τον περιβάλλουν διάφοροι τύποι ανθρώπων: ο ιδιοκτήτης του καφενείου όπου συχνάζει, ο Τέλης – μόνιμος θαμώνας και πολυλογάς που θεωρητικολογεί υπέρ του αχαλίνωτου σεξ – ο φίλος του, ένας κυνικός που παροτρύνει τον Τέλη στο κυνήγι της γυναίκας. Ο Μανώλης είναι τυχοδιώκτης, πρόθυμος να εμπλακεί στις πιο απρόσμενες καταστάσεις. Τελικά, ο Νίκος γνωρίζει σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο τη Σοφία, μια όμορφη νεαρή κοπέλα γεμάτη αυτοπεποίθηση, από το χώρο της μόδας.
Περιπλανώνται μια νύχτα μαζί στην πόλη και χωρίζουν. Θα την αναζητήσει εκ νέου, καθώς πλέον ο περίγυρος του δεν τον εμπνέει.
ΠΙΚ-ΝΙΚ 2020
27-30 Αυγούστου
Ρωμαϊκή Αγορά Θεσσαλονίκης
Facebook Event: https://www.facebook.com/events/205559934083764/
Facebook:https://www.facebook.com/PicNicUrbanFestival/
Instagram: picnicurban
Youtube: www.youtube.com/user/PicNicUrbanFestival
Η Parenthesis μετράει ήδη μια δεκαετή πορεία στον χώρο του πολιτισμού και της επικοινωνίας πραγματοποιώντας το “IN EDIT Festival Greece” το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Μουσικού Ντοκιμαντέρ, το “Πικ Νικ Urban Festival” ένα αστικό Πικ Νικ στη Ρωμαϊκή Αγορά Θεσσαλονίκης, το “Offside Festival” ένα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ με ιστορίες του ποδοσφαίρου, το “Yedi Kule Project” ένα φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης στα κάστρα της Θεσσαλονίκη και πολλές ακόμα δράσεις στον χώρο του πολιτισμού σε όλη την Ελλάδα.
