Το μαρτύριο της επιστροφής από τη δυτική είσοδο

Σε καθημερινή «κόλαση» μετατρέπεται για τους οδηγούς η μεσημεριανή – απογευματινή επιστροφή από τη δυτική είσοδο της πόλης.

Εργάζεσαι στη Σίνδο, το Καλοχώρι, την Κατερίνη, τη Βέροια και χρησιμοποιείς το αυτοκίνητό σου για την μετακίνησή σου; Ατύχησες.

Στην πόλη που βρίσκεται στο 2022 (παραμονές του 2023), αλλά νομίζει ότι ζει στο 2030 που έγινε… καραμέλα το τελευταίο διάστημα, το κυκλοφοριακό εξακολουθεί να αποτελεί εντός και εκτός αστικού ιστού, νούμερο ένα πρόβλημα για όλους.

Χαμένα λεπτά, χαμένες στιγμές από τη ζωή μας, την καθημερινότητα μας, στις ουρές των δρόμων, στα σημεία που οι ταχύτητες θυμίζουν την έξοδο του Επιταφίου.

Ψάχνεις στο ραδιόφωνο να ακούσεις εάν έχει συμβεί κάποιο ατύχημα παρακάτω και γι’ αυτό το λόγο υπάρχει ουρά.

Κοιτάζεις στο ρολόι την ώρα να περνάει. Αναπροσαρμόζεις το πρόγραμμα σου, θέλοντας και μη. Θα αφήσω για αύριο το σούπερ μάρκετ, για να προλάβω να πάω τη μικρή στο φροντιστήριο.

Ανοίγεις στα κλεφτά τους χάρτες στο κινητό σου. Βλέπεις μια κόκκινη λωρίδα να «σκεπάζει» τη διαδρομή σου.

Ο εκτιμώμενος χρόνος άφιξης όλο και μεγαλώνει.

Κανείς δεν αντιλέγει ότι το Μετρό θα δώσει ανάσα στο κέντρο της πόλης. Αλλά η ζωή δεν τελειώνει και αρχίζει στο κέντρο.

Όταν ο «πυρήνας» των βιομηχανιών βρίσκονται στη Σίνδο, όταν πολλές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στη Χαλάστρα, το Καλοχώρι, όταν πολλοί Θεσσαλονικείς εργάζονται σε όμορους νομούς.

Πώς θα φτάσεις όμως από εκεί έως το κέντρο της πόλης; Προαστιακός; Λέξη άγνωστη για τους περισσότερους. Εάν τους πεις να πάνε με τρένο στη δουλειά τους, θα σου απαντήσουν “τρελός είσαι; Αυτά συνέχεια κολλάνε και έχουν καθυστερήσεις; Είναι τώρα καιρός να χάσω τη δουλειά μου;”

Η Σίνδος είναι ο πρώτος σταθμός που κάνει ο προαστιακός μετά την αναχώρηση του από τη Θεσσαλονίκη. Αλλά τι κίνητρο να δώσεις σε κάποιον να το χρησιμοποιήσει όταν μόλις κατέβει από το βαγόνι δεν θα έχει μέσο να μετακινηθεί στο χώρο εργασίας του;

Γιατί ένας εργαζόμενος που θα ήξερε ότι θα βρει θέση πάρκινγκ στο Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό για να αφήσει το αμάξι του, θα μπει στο προαστιακό, θα πάρει το τοπικό λεωφορείο και θα είναι στη δουλειά του πολύ πιο γρήγορα να μην το κάνει;

Και όμως στα δυτικά της πόλης που είναι γεμάτες με σιδηροδρομικές γραμμές, το τρένο θα αργήσει να σφυρίξει.

Ο προαστιακός σιδηρόδρομος, όπως και άλλα έργα, συζητιέται εδώ και μια δεκαετία, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορούμε να τον περιμένουμε σε πέντε χρόνια.

Η βασική ιδέα για τον δυτικό προαστιακό είναι να χρησιμοποιηθούν ανενεργές γραμμές στη δυτική Θεσσαλονίκη και δημιουργηθούν κάποιες νέες, επεκτείνοντας μερικώς το υφιστάμενο σιδηροδρομικό δίκτυο προς περιοχές κατοικίας και πόλους μετακινήσεων, με στόχο τη δημιουργία Προαστιακών γραμμών που θα εξυπηρετούν την δυτική πλευρά της πόλης.

Η ακτινογραφία του έργου

Ο Δυτικός Προαστιακός Θεσσαλονίκης θα διαθέτει 3 γραμμές και θα καλύπτει σημαντικό τμήμα της πόλης αξιοποιώντας και παλιές εγκαταλελειμμένες γραμμές. Μαζί με το Μετρό φιλοδοξούν να αποτελέσουν τη ραχοκοκκαλιά του μελλοντικού συστήματος μεταφορώων της Θεσσαλονίκης.

Η προμελέτη προτείνει την αξιοποίηση του υφιστάμενου δικτύου του ΟΣΕ, τμήματα του οποίου είναι μη ενεργά, αλλά και σε επόμενη φάση, δημιουργία νέων γραμμών και στάσεων.

Τα έργα χωρίζονται σε δύο φάσεις με γραμμές, σταθμούς, ηλεκτροκίνηση-σηματοδότηση και 16 σταθμούς. Η πρώτη φάση θα περιλαμβάνει 12 σταθμούς ενώ η δεύτερη τέσσερις.

Γραμμή 1: Ν.Σ.Σταθμός-Σίνδος και Γραμμή 2: Λιμάνι Θεσσαλονίκης-Διαβατά. Οι Σταθμοί είναι οι : Ν.Σ.Σταθμός, Μηχανοστάσιο, Μενεμένη, Επτανήσου, Ελ.Κορδελιό, Διαβατά, Καλοχώρι και Σίνδο και ο δεύτερος κλάδος Λιμάνι Θεσσαλονίκης, Παλιός Σταθμός, Κωλέττη, ΚΤΕΛ. Οι δύο γραμμές θα έχουν ως κοινούς σταθμούς τους: Επτανήσου, Ελ.Κορδελιό, Διαβατά.

Η δεύτερη φάση αφορά σταθμούς στους πολυπληθείς δήμους της δυτικής Θεσσαλονίκης. Είναι μία νέα γραμμή σχεδόν στο σύνολο της και περιλαμβάνει τη Γραμμή Λαγκαδά-Επτανήσου με 4 νέους σταθμούς. Λαγκαδά (στο συμμαχικό κοιμητήριο Ζειτενλίκ, Γήπεδο (επί της 28ης Οκτωβρίου και κοντά στην Δενδροποτάμου), Αμπελόκηποιμ (στην οδό Φιλίππου) και Εύοσμος (στην Καραολή και Δημητρίου).

Υπάρχουν μέρες που από τα ΚΤΕΛ Μακεδονία έως το κέντρο της Θεσσαλονίκης χρειάζεται να κάνεις ακόμα και 1 ώρα. Ίσως και παραπάνω θα μου πουν κάποιοι που κάνουν καθημερινά αυτό το δρομολόγιο.

Επιστρέφεις από το κέντρο προς τα δυτικά λίγο μετά τις 16:00 και βλέπεις μια σειρά από λευκά φώτα να κινούνται ή να προσπαθούν να κινηθούν από το αντίθετο ρεύμα.

Βγάζεις φλας για να στρίψεις προς τα ΚΤΕΛ και να ανέβεις τη γέφυρα της Μοναστηρίου. Τώρα τα φώτα που βλέπεις μπροστά σου είναι κόκκινα από τα σταματημένα αμάξια μπροστά σου.

Πρώτη, νεκρά, ξανά πρώτη.

Κοιτάζεις το ρολόι.

Θα προλάβω;