Το μεγάλο κρυφτό στην Περαία

του Κωνσταντίνου Καλαμίδα

Πρέπει να ήταν Πάσχα του 1997 όταν πρωτοπαίξαμε κρυφτό στον αυλόγυρο της εκκλησίας μας…

Την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ μετά τα 12 Ευαγγέλια και το πέρας της Λειτουργίας ο παπά-Γιώργης έκλεινε ορισμένα φώτα της εκκλησίας μας και οι γυναίκες του χωριού (Οι Μητέρες μας και οι Αδερφές μας) με πρώτες τις κυρίες του Συλλόγου «Η Αγάπη» μοιρολογούσαν τον Κύριο και στόλιζαν τον επιτάφιο. Όλοι εμείς λοιπόν (τα αγόρια του χωριού) καθόμασταν έξω στον αυλόγυρο και τριγυρνούσαμε.. κάποια στιγμή κάποιος πέταξε την ιδέα να παίξουμε κρυφτό. Δημοφιλέστατο ομαδικό παιχνίδι για εμάς αφού τους θερινούς μήνες ξενυχτούσαμε στις γειτονιές μας με αυτό. Ο Άκης, ο Κωσταντής, ο Θοδωρής, Ο Γιάννης, ο Βασιλάκης, ο Στράτος, ο Πασχάλης και ο Σωτήρης ήταν οι πρωτεργάτες του παιχνιδιού! Κάθε χρόνο λοιπόν είχαμε ραντεβού στην εκκλησία μας έτσι ώστε να παίξουμε κρυφτό. Ναι. Κάθε Χρόνο.

Με το πέρασμα του χρόνου και μάλιστα σε εποχές που δεν κυριαρχούσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν χρειαζόταν να το επικοινωνήσουμε κάπως.Το ραντεβού ήταν δεδομένο. Ο Μεγάλος αδερφός έφερνε τον μικρό και αυτός τον φίλο και έτσι το «έθιμο» απλώθηκε, διαδόθηκε, καθιερώθηκε!

Χαρακτηριστικό ήταν πως όταν κάποιος ξεκινούσε να φυλάει και μπουλούκια τρέχαμε δεξιά και αριστέρα, φωνάζαμε δυνατά την πορεία σε κάποιον έτσι ώστε να τους κάνουμε τελευταία στιγμή να αλλάξουν κατεύθυνση. Αντιλαμβάνεστε τι γίνεται όταν 10-12 άτομα τρεχαν να κρυφτούν σε ένα συγκεκριμένο σημείο και κάποιος φώναζε «….εεε γιατί πάτε όλοι στο μπαλκονάκι του Πνευματικού!» Χαμός. Όλοι έτρεχαν από την άλλη με αποτέλεσμα πολλές φορές κάποιοι να μην προλάβαιναν να κρυφτούν!

Το περίφημο μπαλκόνι-κρυψώνα

Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν μία χρονιά είχαμε στριμωχτεί 8 άτομα σε ένα μπαλκόνι το οποίο είχε το εξής χαρακτηριστικό: Χάριζε πολύ καλή θέα σε αυτόν που κρυβόταν βλέποντας αυτόν που φυλούσε αλλά είχε μόνο μία είσοδο, άρα μόνο μια έξοδο! Έτσι λοιπόν ο Παύλος που μπήκε στο μπαλκόνι μας στρίμωξε όλους και εμείς προσπαθούσαμε να τον περάσουμε. Πανικός! Ο μόνος που τα κατάφερε ήταν ο αδερφός μου ο οποίος τόλμησε να βγει σε ένα πεζουλάκι και από εκεί πήδηξε περίπου 1,50 μέτρo ύψος στο γρασίδι και βγήκε μπροστά από τον Παύλο χωρίς όμως να κάνει ξελευθερία!

Μετά την έκταση του φετινού Μεγάλου μας Κρυφτού (στην εκδήλωση μας στο fb έχουν δηλώσει πως θα παραβρεθούν πάνω από 350 άτομα από 14 ετών μέχρι και 45) δεν σας κρύβουμε πως μας μπήκε το μικρόβιο να το κάνουμε και την θερινή περίοδο. Άλλωστε γιατί να το κρύψουμε το χωριό μας μπορεί πλέον να έγινε πόλη αλλά πάντα στις γειτονιές μας θα υπάρχουν παιδιά που θα θέλουν να παίξουν μήλα, τζαμί, κλέφτες και αστυνόμους, κρυφτό. Ευκαιρία λοιπόν να διατηρήσουμε τις γειτονιές μας «ζωντανές» με παιδικές φωνές!

Διαβούλευση για τους φετινούς κανόνες

Υ.Γ. Είμαι ο Κωνσταντίνος Καλαμίδας, 31 ετών, Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Περαίας και περήφανος που μεγάλωσα χωρίς smartphone αλλά με γδαρμένα γόνατα από το παιχνίδι στη γειτονιά.

*Την Μ.Πέμπτη, λίγο μετά τις 22:30 συναντιόμαστε στην εκκλησία της Άνω Περαίας ώστε να τηρηθεί το έθιμο του Μεγάλου Κρυφτού! Περισσότερες πληροφορίες εδώ