Το μέλλον της πόλης και τι θα πρέπει να γίνει ή να αλλάξει από δω και στο εξής

*Άρθρο του Προέδρου της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας & Δημάρχου Πυλαίας-Χορτιάτη Ιγνάτιου Καϊτεζίδη

Θα ξεκινήσω με δύο παραδοχές για τη Θεσσαλονίκη. Πρώτον ότι η «νύφη του Θερμαϊκού» βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα στρατηγική θέση στην καρδιά της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ότι έχει μεγάλες δυνατότητες και ένα ικανότατο ανθρώπινο δυναμικό. Δεύτερον ότι δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες ο ρόλος της πόλης στο ευρύτερο επιχειρείν και στην παραγωγή είχε υποχωρήσεις. Την ίδια στιγμή μάλιστα η Θεσσαλονίκη κατέγραφε σε αντίθεση με την Αθήνα ελλείματα σε σημαντικές υποδομές της.

Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια είδαμε μια βελτίωση. Στην πόλη ήρθαν επενδύσεις, όπως αυτές της Pfizer, της Cisco και της Delloitte, που δημιούργησαν θέσεις εργασίας. Είδαμε και βλέπουμε τις κινήσεις της σημερινής κυβέρνησης που «θέλει να κάνει τη δουλειά και να έχει αποτελέσματα», όπως λένε οι Αμερικάνοι. Είδαμε εκκινήσεις πραγματικών έργων, όπως το Παιδιατρικό Νοσοκομείο στο Φίλυρο, που χάρις στη γενναιόδωρη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος θα το χαρούμε στα τέλη του 2026 ή το Μητροπολητικό Πάρκο στο πρώην στρατόπεδο του Παύλου Μελά, όπου μπήκαν μπουλντόζες και οι εργασίες του ξεκίνησαν. Και πάνω από όλα διαπιστώνουμε ότι το μετρό -επιτέλους- θα λειτουργήσει τον Νοέμβριο.

Τι μέλει γενέσθαι; Το ξεκίνημα του 2025 μόνο εύκολο δε θα είναι. Έχουμε πίσω μας 10 χρόνια μνημονίων που δοκίμασαν κάθε γωνιά της ελληνικής κοινωνίας. Στη συνέχεια επακολούθησαν 2,5 χρόνια πανδημίας που προφανώς και επιβάρυναν -κοινωνικά, ψυχολογικά και οικονομικά- όλο τον κόσμο και φυσικά και την πατρίδα μας. Σήμερα η ύφεση στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και οι αβεβαιότητες σε όλο τον πλανήτη συνεχίζονται, ενώ η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί πια κάτι το αφηρημένο, αλλά απειλεί την καθημερινότητα κάθε χώρας, κάθε δήμου και κάθε πολίτη.

Έρχομαι τώρα στα στοιχήματα της Θεσσαλονίκης.

Στοίχημα 1ο: το μεγαλόπνοο έργο της ανάπλασης του ενιαίου παραλιακού μετώπου της Θεσσαλονίκης. Αφορά στο μέλλον, γιατί ακουμπά την ανάπτυξη της πόλης, την ποιότητα ζωής των κατοίκων της αλλά και τις επόμενες γενιές. Προσωπικά πιστεύω ότι το παραλιακό μέτωπο μπορεί να αποτελέσει το μεγάλο asset της Θεσσαλονίκης. Όπως ακριβώς συνέβη στη Βαρκελώνη πριν την Ολυμπιάδα του 1992, όταν η πόλη αποφάσισε αντί να κοιτάζει προς την ενδοχώρα να απλώσει το βλέμμα προς τη θάλασσα.

Στον Δήμο μας από την άλλη θέλουμε να κάνουμε το μεγάλο άλμα, έχοντας κάνει μια πολύχρονη και σοβαρή δουλειά. Δημοσιεύσαμε ήδη στο ΦΕΚ τη μαρίνα σκαφών της Πυλαίας που θα αποτελέσει για τον δήμο, αλλά και για όλη τη Θεσσαλονίκη το κερασάκι στην τούρτα του παραλιακού μετώπου. Ταυτόχρονα προχωρούμε τις νέες επεκτάσεις με τις εντάξεις στο σχέδιο δεκάδων αγροτεμαχίων αλλά και τις τακτοποιήσεις των χρήσεων γης σε περιοχές του δήμου μας.

Στοίχημα 2ο: Η λειτουργία του μετρό. Ένα έργο που κόντεψε να στοιχειώσει και να αποτελέσει ένα δεύτερο γεφύρι της Άρτας, όμως σύντομα θα το χαρούν οι πολίτες. Αυτό που πρέπει να επακολουθήσει είναι οι επεκτάσεις του δυτικά και προς το αεροδρόμιο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».

Στοίχημα 3ο: Η ανάπλαση της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης που μπαίνει πλέον σε τροχιά υλοποίησης. Μια αλλαγή που θα φέρει υπερδιπλάσιο κύκλο εργασιών για τη ΔΕΘ-Helexpo, που θα ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια ευρώ. Το πρότζεκτ θα αποφέρει πάνω από 1.500 θέσεις εργασίας ετησίως, ενώ θα συμβάλλει στην ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης με τη διατήρηση και ανάδειξη κτιρίων όπως του “Momus” και του “Παλέ Ντε Σπορ”, που είναι συνδεδεμένα με τη ζωή της πόλης. Πέραν των οικονομικών ωφελειών, η ανάπλαση αυτού του πνεύμονα στην καρδιά της Θεσσαλονίκης είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει τη φυσιογνωμία της πόλης, θα τη βελτιώσει και θα της προσδώσει χαρακτηριστικά ευρωπαϊκού αστικού τοπίου.

Τι πρέπει να αλλάξει; Να βελτιώσουμε ως χώρα αλλά και ως πόλη την κουλτούρα συνεννόησης. Να υπάρχει συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, διάλογος και συνεννόηση. Μεταξύ μας αλλά και με την Πολιτεία.

Η Ελλάδα δίνει εδώ και χρόνια μάχες για να υλοποιήσει μεγάλα έργα και το έχει πετύχει με αποκορύφωμα την Ολυμπιάδα του 2004. Τα καταφέραμε εκεί που υπήρχε συναίνεση και συνέχεια.

Σήμερα, 20 χρόνια μετά, μπορούμε να τα καταφέρουμε και στη Θεσσαλονίκη. Που σε λίγα χρόνια θα είναι διαφορετική: με σύγχρονο αεροδρόμιο, με το μετρό επιτέλους σε λειτουργία και με τις ομορφιές, την ιστορία της, τον τρόπο ζωής και τις σύγχρονες υποδομές της πόλης. Με τους ανθρώπους και κυρίως με τους εκπροσώπους της νέας γενιάς υπερήφανους για την ιστορία και για το παρόν της Θεσσαλονίκης, αλλά και αισιόδοξους για το μέλλον της.

Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί!