Τροχονόμοι στη Θεσσαλονίκη παλιά

Με τη σταδιακή διάδοση των αυτοκινήτων στις πόλεις τις Ελλάδες κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και με την αναμενόμενη εμφάνιση τροχαίων ατυχημάτων, έγινε εμφανής η ανάγκη ρύθμισης της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων.

Η πρώτη προσπάθεια ρύθμισης της κυκλοφορίας έγινε στην Αθήνα από την Ελληνική Χωροφυλακή, που κατέβασε χωροφύλακες στους πολυσύχναστους δρόμους της πόλης, οι οποίοι με μια πινακίδα/ταμπέλα υποδείκνυαν στα αυτοκίνητα πώς θα έπρεπε να κινηθούν.

Όταν αργότερα οι ανάγκες αυξήθηκαν, δημιουργήθηκε σώμα τροχονόμων. Αυτοί συνήθιζαν να στέκονται στο κέντρο του δρόμου και με τα χέρια ή με πινακίδες κατεύθυναν τους οδηγούς και ρύθμιζαν έτσι την κυκλοφορία.

Επειδή όμως οι τροχονόμοι ήταν δυσδιάκριτοι ανάμεσα στα αυτοκίνητα και τους πεζούς, υιοθετήθηκε η λύση του να στέκονται σε μικρά «καρεκλάκια» με σκοπό να βρίσκονται σε υψηλότερο επίπεδο από τα αυτοκίνητα και να ξεχωρίζουν.

Με την πάροδο του χρόνου τα καρεκλάκια αυτά αντικαταστάθηκαν από ειδικά «βαρέλια» που παρείχαν μεγαλύτερη προστασία στους τροχονόμους. Όρθιοι για ώρες και ανεξαρτήτως καιρού, εκτελούσαν το χρέος τους βάζοντας σε τάξη του οδηγούς.

Ενφιαφέρον παρουσιάζει το ότι σταδιακά, σε ολόκληρη τη χώρα, δημιουργήθηκε μια παράδοση που προέβλεπε ο κόσμος να αφήνει κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα δώρα για τον τροχονόμο, μπροστά στο βαρελάκι. Επρόκειτο για ένα μικρό ευχαριστώ των πολιτών προς τους τροχονόμους. Τα δώρα περιλάμβαναν από φαγητά μέχρι θερμοσίφωνες και ηλεκτρικές συσκευές (δώρα καταστημάτων με σκοπό να διαφημίσουν τα προϊόντα τους)! Δεν ήταν λίγες οι φορές που στο τέλος της ημέρας ο τροχονόμος είχε πια κρυφτεί από τα δώρα που είχαν συγκεντρωθεί γύρω του!