«Βραχνάς» για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι αυξήσεις στα ενοίκια
Επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης μιλούν για το πως τα βγάζουν πέρα κάθε μήνα.
Με τις διαρκείς αυξήσεις στα ενοίκια και του λογαριασμούς το να κρατάς ζωντανή την επιχείρηση σου είναι ένας άθλος.
Πολλοί είναι οι επιχειρηματίες στη Θεσσαλονίκη που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα και να μην κατεβάσουν λουκέτο στα καταστήματα τους. Σε κάθε περίπτωση όλοι προσπαθούν να κόψουν απ’ όπου μπορούν για να καταφέρουν να κάνουν βιώσιμες τις επιχειρήσεις τους.
Αυτό που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι ιδιοκτήτες είναι ο σωστός προγραμματισμός, έτσι ώστε τους μήνες που ενδεχομένως τα έξοδα θα είναι περισσότερα από τα έσοδα, θα υπάρχουν στην άκρη χρήματα για να καλυφθούν τα κενά.
Ο Βασίλης, ιδιοκτήτης καταστήματος εστίασης στα δυτικά της πόλης εξηγεί ότι λόγω του ενοικίου άλλαξε βάση στο κατάστημα του.
«Μετά από δέκα χρόνια αναγκαστήκαμε να φύγουμε από το κτίριο που στεγαζόταν το παλιό κατάστημα μας. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια άνοδος 30% στα ενοίκια και μιλώντας με πολλούς επιχειρηματίες από όλους τους κλάδους μετά την λήξη των συμβολαίων, η αύξηση ήταν στις περισσότερες φορές δυσβάσταχτη. Γι’ αυτό τον λόγο μεταφερθήκαμε στο ακριβώς απέναντι κατάστημα με το μισό ενοίκιο. Μιλάμε για τρομερή διαφορά»
Βέβαια όπως αναφέρει όχι μόνο το ενοίκιο, αλλά και όλα τα υπόλοιπα στο κατάστημα που διατηρεί έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
«Ακόμα και η ζάχαρη θα σου έλεγα εγώ! Το ποτήρια που αγοράζουμε, η κατασκευή μιας καρέκλας, τα χαρτιά κουζίνας, η κάβα είναι σημαντικά έξοδα κάθε μήνα πέρα από την μισθοδοσία. Όλα αυτά είναι τεράστια ποσά που φτάνουν να καλύψουν ένα 80% του τζίρου ενός καταστήματος. Είναι ακόμα και μικρό πράγματα που δεν τα υπολογίζεις αλλά στο τέλος του μήνα όταν τα βάζεις κάτω κάνουν μεγάλη ζημιά στην τσέπη του επιχειρηματία. Όπως οι εταιρείες πνευματικών δικαιωμάτων μουσικής, το ρεύμα, το νερό. Γενικά όλα ανεβαίνουν προς τα πάνω και τα πράγματα γίνονται δύσκολα για τους νέους επιχειρηματίες που θέλουν να μπουν τώρα στην αγορά.»
Όπως τονίζει για να μπορέσεις να μην βγεις μείον στο τέλος του μήνα θέλει πολύ μεγάλη εμπειρία και προγραμματισμό.
«Υπάρχουν μήνες που δεν θα βγάλεις χρήματα, οπότε σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να έχεις προνοήσει να κάνεις έναν καλό οικονομικό σχεδιασμό από τους μήνες των εορτών για να έχεις στην άκρη χρήματα να συμπληρώσεις τους δύσκολους μήνες»
Κλείνοντας την κουβέντας, ο Βασίλης εξηγεί πως μετά από ένα πολύ μέτριο καλοκαίρι, έχει παρατηρήσεις πως ενώ ο κόσμος βγαίνει έξω, ξοδεύει ακριβώς το 50% με πέρσι.
«Ελπίζω αυτό κάπως να αλλάξει μέσα στον χειμώνα για να μπορέσουμε να ισορροπήσουμε το καλοκαίρι που πέρασε»
Η Λία, ιδιοκτήτρια concept store (βιβλιοπωλείο και καφέ) αναλύει πως υπάρχουν πολύ μεγάλες αυξήσεις στα ενοίκια των καταστημάτων.
«Πραγματικά δεν ξέρω τι τζίρο πρέπει να κάνει μία επιχείρηση για να καταφέρει να πληρώσει αυτά τα ενοίκια που υπάρχουν. Αν δεν είχα το καφέ, τα πράγματα θα ήταν δύσκολα μόνο με το βιβλιοπωλείο. Η νόμιμη αύξηση είναι 6-8%, όμως έχω ακούσει και αυξήσεις μέχρι και 50%»
Η νεαρή επιχειρηματίας εξηγεί πως υπάρχουν αυξήσεις στους καφέδες, στη ζάχαρη… ακόμα και στο χαρτί Α4.
«Παλιά εγώ έπαιρνα το χαρτί Α4, δύο ευρώ και κάτι +ΦΠΑ. Πλέον αυτή η τιμή δεν υπάρχει. Έχει φτάσει στα 7 και κάτι +ΦΠΑ. Αυτό φυσικά έχει αντίκτυπο και στους πελάτες, που όταν έρχονται και ακούν την τιμή πρέπει να τους εξηγήσω γιατί είναι τόσο ακριβό»
Η Λία έχει μία υπάλληλο μέσω ΟΑΕΔ, καθώς όπως εξομολογείται αν δεν ήταν αυτό δεν θα μπορούσε να πληρώσει τον μισθό της.
«Οι συνήθειες του κόσμου έχουν αλλάξει. Στο βιβλιοπωλείο ψάχνουν προσφορές και στην καφετέρια προτιμούν τον πιο οικονομικό καφέ»
Ο Γιάννης, ιδιοκτήτης καταστήματος με ρούχα στο κέντρο της πόλης εξηγεί πόσο δύσκολα έχει περάσει τα τελευταία χρόνια με τις διαρκείς αυξήσεις στο ενοίκιο και τους λογαριασμούς ρεύματος.
«Έχω το μαγαζί μου εδώ και πέντε χρόνια. Το άνοιξα πριν την πανδημία, επομένως δεν μπορώ να πω ότι έζησα “εύκολα χρόνια”. Όλα έρχονται το ένα μετά το άλλο. Η αύξηση στο ενοίκιο κατά 100 ευρώ ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Μακάρι να είχα δουλειά και να έδινα όσα χρήματα ήθελε ο ιδιοκτήτης, όμως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Ο κόσμος έπαψε να ψωνίζει συχνά και σε μεγάλες ποσότητες. Με μία μπλούζα ή με ένα παντελόνι τζιν δεν μπορεί να βγει ο μήνας»
Όπως εξηγεί παλιότερα είχε σκεφτεί πως όταν τελείωνε η πανδημία και έμπαινε σε μία κανονικότητα, θα έβρισκε ένα άτομο για να τον βοηθάει. Όμως, κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο καθώς τονίζει πως «δεν θα του μένει τίποτα στο τέλος αν πρέπει να δίνει και μισθό σε άλλον άνθρωπο».
«Είμαι πολύ τυπικός και δεν θα μπορούσα να καθυστερώ τα χρήματα στους συνεργάτες μου. Ξέρω πως αν τώρα έκανα κάποια πρόσληψη θα διευκολυνόμουν αλλά θα ζοριζόμουν πολύ με τα έξοδα. Οι αυξήσεις υπάρχουν παντού. Στο ρεύμα, στο νερό, στα ρούχα που προμηθεύομαι. Όλα είναι προς τα πάνω. Όμως, όταν οι πωλήσεις δεν είναι και αυτές προς τα πάνω, τότε πρέπει να δεις τι θα κάνεις για να τα βγάλεις πέρα. Η μόνη στιγμή που τα πράγματα πηγαίνουν λίγο καλύτερα είναι η περίοδος των εκπτώσεων. Εκεί καταφέρνω και βγάζω λίγα χρήματα για να καλύψω τις υποχρεώσεις μου
Παρ’ όλες τις δυσκολίες, ο Γιάννης παραμένει αισιόδοξος και πιστεύει ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.
«Παλιότερα ήμουν πιο αρνητικός. Αγχωνόμουν διαρκώς και έλεγα πως δεν θα τα καταφέρω. Όμως, στη συνέχεια αυτό άλλαξε και πείσμωσα πολύ. Αν και τα βγάζω δύσκολα, θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου και θα τα βγάλω πέρα»
