Yes and No! Τι αρέσει και τι όχι στους τουρίστες που έρχονται στη Θεσσαλονίκη

Εικόνα: Γιάννης Τριανταφυλόπουλος

Σε μια πόλη με διαρκώς αυξανόμενες τουριστικές ροές και πολλή συζήτηση γύρω από το που πάει τουριστικά η Θεσσαλονίκη, είναι χρήσιμο να ακούσουμε τους επισκέπτες της πόλης.

Τους ‘’χρήστες’’ της που δοκιμάζουν και κρίνουν την ίδια την πόλη ως προϊόν. Ρωτήσαμε τρεις σπουδαίους ξεναγούς να μας πουν.

Τάσος Παπαδόπουλος Αρχαιολόγος, ξεναγός

Το παρόν άρθρο δεν αποτελεί μια επίσημη στατιστική, τουναντίον ενσωματώνει περιληπτικά τα συμπεράσματα της προσωπικής μου εμπειρίας κατά τα τελευταία δέκα χρόνια τα οποία εργάζομαι ως ξεναγός στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Έχοντας ξεναγήσει χιλιάδες ξένους και Έλληνες επισκέπτες στην πόλη μας, καταθέτω τα δέκα θετικά, αλλά και τα δέκα αρνητικά χαρακτηριστικά της Θεσσαλονίκης, όπως μου έχουν μεταφερθεί από αυτούς μέσα από τις ξεναγήσεις μου στα μνημεία, μουσεία και κυρίως στους δρόμους της πόλης.

Τα 10 θετικά:

1. Η Θεσσαλονίκη αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη.

Οι περισσότεροι επισκέπτες έχοντας ταξιδέψει σε άλλα μέρη της Ελλάδας πριν έρθουν στη Θεσσαλονίκη κρατάν -κατά το κοινώς λεγόμενο- «μικρό καλάθι» πριν από την επίσκεψη τους στην πόλη. Η εντύπωση αυτή αλλάζει άρδην κατά και μετά την παραμονή τους εδώ, καθώς γνωρίζοντας την ιστορία και το μνημειακό απόθεμα της Θεσσαλονίκης, κατανοούν ότι έχουν συνδεθεί με έναν τόπο που φέρει μια εξαιρετικά πλούσια και συναρπαστική, αν και πολυτάραχη, ιστορία.

2. Τα μνημεία και τα μουσεία της Θεσσαλονίκης.

Η πόλη διαθέτει πληθώρα σημαντικών μουσείων και μνημείων, η επίσκεψη στα οποία προσφέρει ένα συναρπαστικό ταξίδι στον χρόνο από την αυγή της ιστορίας μέχρι τα κινήματα του 20ου αιώνα.

3. Η γαστρονομία της πόλης.

Οι επισκέπτες είναι εξαιρετικά ικανοποιημένοι από το φαγητό που προσφέρεται στα μαγαζιά εστίασης. Παρόλες τις ανατιμήσεις των τελευταίων ετών, η σχέση ποιότητας και τιμής στα εστιατόρια της πόλης, παραμένει σε ικανοποιητικά επίπεδα.

4. Η παλιά και η νέα παραλία.

Δεν είναι πολλές οι πόλεις στην Ευρώπη όπου κάποιος μπορεί να περπατήσει σχεδόν 5χλμ δίπλα στη θάλασσα. Ο περίπατος από το Μέγαρο Μουσικής έως το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης αποτελεί μια πολύ δημοφιλή εμπειρία, ειδικά όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή και η μεγαλοπρεπής σιλουέτα του Ολύμπου διακρίνεται στην άλλη πλευρά του κόλπου.

5. Η Θεσσαλονίκη είναι μια σχετικά ασφαλής πόλη.

Παρόλη την αύξηση της εγκληματικότητας, η Θεσσαλονίκη παραμένει μια σχετικά ασφαλής πόλη. Αυτό δεν σημαίνει ότι πορτοφολάδες και τσαντάκηδες δεν καραδοκούν σε κεντρικά σημεία, λεωφορεία κλπ, πάντως ο επισκέπτης δεν βιώνει αίσθημα φόβου και ανασφάλειας όταν κυκλοφορεί στο κέντρο της πόλης.

6. Πρόσβαση σε κοντινούς αρχαιολογικούς και τουριστικούς προορισμούς.

Είτε ενδιαφέρεται κανείς να επισκεφτεί σημαντικούς αρχαιολογικούς προορισμούς όπως: τα Στάγειρα, τις Αιγές, την Πέλλα, την Αμφίπολη, τους Φιλίππους, το Άγιον Όρος, τα Μετέωρα και το Δίον, είτε επιθυμεί να απολαύσει το μπάνιο του στις παραλίες της Χαλκιδικής, της Πιερίας ή της Καβάλας, η Θεσσαλονίκη αποτελεί μια καλή βάση για τέτοιου είδους εξορμήσεις.

7. Η Αγορά της Θεσσαλονίκης.

Παραδοσιακά η Θεσσαλονίκη διαθέτει μια πολύ καλή εμπορική αγορά. Ο επισκέπτης στο κέντρο της πόλης μπορεί να επιλέξει σε αρκετά καλές τιμές σε σχέση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα μια πληθώρα αξιόλογων προϊόντων στα μαγαζιά των εμπορικών δρόμων της πόλης.

8. Διασκέδαση και νυχτερινή ζωή.

Η Θεσσαλονίκη μπορεί να μην είναι πλέον μια πόλη «που δεν κοιμάται ποτέ», όπως συνέβαινε στις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά συνεχίζει να έχει πολλές επιλογές για διασκέδαση και νυχτερινή ζωή. Σε αυτό συμβάλλουν και οι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές που ζουν στην πόλη.

9. Το πολυπολιτισμικό παρελθόν της πόλης.

Πλέον μια πολύ μεγάλη μερίδα επισκεπτών δεν έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να αναζητήσει μόνο τα βυζαντινά μνημεία, τον Απόστολο Παύλο ή τον Μέγα Αλέξανδρο (στην ευρύτερη περιοχή). Το «Mazowerικό» αφήγημα της πόλης που περιστρέφεται γύρω από τις κοινότητες των Εβραίων, των Τούρκων, των Ντονμέ, των Λεβαντίνων και άλλων ομάδων που άφησαν το αποτύπωμα τους στη Θεσσαλονίκη κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος.

10. Οι Θεσσαλονικείς.

Οι Θεσσαλονικείς, σε μεγάλο βαθμό, παραμένουν ευγενικοί και φιλόξενοι οικοδεσπότες. Ο επισκέπτης θα συναναστραφεί κυρίως υπαλλήλους ξενοδοχείων, εστιατορίων, εμπορικών μαγαζιών και ανθρώπους του τουρισμού. Οι περισσότεροι από τους παραπάνω δεν έχουν αλλοτριωθεί από τον υπερτουρισμό που μαστίζει άλλες περιοχές της χώρας και για αυτό παραμένουν ευγενικοί, φιλόξενοι και κατατοπιστικοί. Εξάλλου η πόλη δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι άνθρωποι της.

Τα 10 αρνητικά:

1. Η Θεσσαλονίκη είναι μια βρώμικη πόλη

Παρόλες τις προσπάθειες που βλέπουμε να γίνονται τον τελευταίο καιρό, η Θεσσαλονίκη παραμένει μια πολύ βρώμικη πόλη και αυτό είναι μια κοινή διαπίστωση σχεδόν όλων των επισκεπτών. Οι τοίχοι επίσης είναι γεμάτοι από μουντζούρες, γεγονός που δείχνει και το πολιτιστικό επίπεδο αρκετών συμπολιτών μας.

2. Ανυπαρξία ΜΜΜ

Τα σχόλια εδώ είναι περιττά. Η πόλη δεν διαθέτει μέσα μαζικής μεταφοράς, εκτός από τα απαράδεκτα λεωφορεία του ΟΑΣΘ. Το Μετρό της Θεσσαλονίκης ξεκίνησε το 2006 και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. 18 χρόνια αναμένουμε μία γραμμή 9 χλμ! Πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο φιάσκο στην ιστορία των συγκοινωνιών της χώρας. Στις χείριστες συγκοινωνίες της πόλης πρέπει να προστεθεί και η κάκιστη σύνδεση με το αεροδρόμιο, η οποία αποτελεί την 1η επαφή του επισκέπτη με την πόλη που έχει επιλέξει για να περάσει τον χρόνο του εδώ.

3. Καταστρατήγηση δημόσιου χώρου.

Πολύ συχνά αναρωτιέμαι αν οι διάφοροι ιθύνοντες κάνουν τον κόπο να περπατήσουν καμιά φορά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Σχεδόν όλος ο δημόσιος χώρος είναι μονίμως κατειλημμένος από τραπεζοκαθίσματα, αυτοκίνητα, μηχανάκια, μπάζα και σκαλωσιές και οτιδήποτε άλλο βάζει ο ανθρώπινος νους. Τα walking tours γίνονται ολοένα και πιο δύσκολα. Η πόλη δεν είναι φιλική για τον πεζό, μόνιμο κάτοικο ή επισκέπτη.

4. Έλλειψη πράσινου

Η Θεσσαλονίκη αποτελεί ίσως τη μοναδική μεγάλη πόλη στην Ευρώπη που δεν διαθέτει ένα αστικό άλσος ή ένα μεγάλο πάρκο στο κέντρο της. Η μακεδονική πρωτεύουσα αποτελεί τον ορισμό της τσιμεντούπολης. Το μόνο που κάπως μας σώζει από αυτή τη θλιβερή κατάσταση είναι ο περίπατος στην παλιά και τη νέα παραλία.

5. Τα κλειστά και τα κατ’όνομα μνημεία UNESCO της Θεσσαλονίκης

Σε όλα τα φυλλάδια και τα μέσα προβολής της πόλης, οι ιθύνοντες καλούν τους επισκέπτες να επισκεφθούν τα μνημεία UNESCO της Θεσσαλονίκης, δηλαδή τα παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά της μνημεία. Σας καλώ λοιπόν και εγώ να πάτε αύριο να τα επισκεφθείτε! Εκτός από τον Άγιο Δημήτριο, την Αγία Σοφία, τη Μονή Βλατάδων και τη Μονή Λατόμου, οι υπόλοιπες εκκλησίες ανοίγουν για τη λειτουργία, μένουν ελάχιστα ανοιχτές μετά από αυτή και μετά κλείνουν. Δεν είναι λίγοι οι επισκέπτες που μου έχουν πει πως τα μνημεία της Θεσσαλονίκης πρέπει να αποχαρακτηριστούν από τη λίστα των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς. Η ένταξη στην UNESCO συμπεριλαμβάνει και κάποιες υποχρεώσεις από την πλευρά του ενταγμένου μέλους, όπως: συγκεκριμένο ωράριο λειτουργίας, προσβασιμότητα, πωλητήριο/βιβλιοπωλείο, τουαλέτες/χώρους υγιεινής, καφετέρια κ.α. Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης. Τι πιο σύνηθες για έναν ξεναγό να βλέπει επισκέπτες της πόλης να στέκονται έξω από κλειστές πόρτες ναών, όπως ο Άγιος Νικόλαος Ορφανός, η Αχειροποίητος, ο ναός των Αγίων Αποστόλων, η Παναγία Χαλκέων, κρατώντας τουριστικούς οδηγούς, χάρτες ή τα κινητά τους. Την ώρα που από το 2025 τα εισιτήρια στα μνημεία θα αυξηθούν σε δυσθεώρητα ύψη για την ελληνική οικογένεια, η Ροτόντα (εισιτήριο τώρα 6 ευρώ από του χρόνου 10) δεν έχει τουαλέτες και οι αρχαιοφύλακες παραπέμπουν τους επισκέπτες να χρησιμοποιήσουν τα γειτονικά καφέ. Η Ρωμαϊκή Αγορά παραμένει κλειστή εδώ και χρόνια, ενώ τα χώματα στην πλατεία της έχουν γεμίσει χόρτα. Το Γαλεριανό Συγκρότημα και ο Πύργος του «Τριγωνίου» υπολειτουργούν, ενώ ο χώρος ενημέρωσης και προβολής της Αψιδωτής Αίθουσας παραμένει εδώ και χρόνια κλειστός. Επίσης, όλα τα οθωμανικά μνημεία παραμένουν μονίμως κλειστά.

6. Κυκλοφοριακή συμφόρηση και έλλειψη οδηγητής παιδείας

Αν και τους τελευταίους μήνες η παρουσία της τροχαίας και τη δημοτικής αστυνομίας είναι εμφανής στους δρόμους της πόλης, το κυκλοφοριακό πρόβλημα παραμένει τεράστιο. Σε αυτό συντείνει και η έλλειψη οδηγητής παιδείας που έχουν οι περισσότεροι οδηγοί. Το ασφυκτικό παρκάρισμα κόβει τις προσβάσεις στα πεζοδρόμια σε πεζούς και ευπαθείς ομάδες, οι οδηγοί δεν σταματούν στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί, οι επισκέπτες που έρχονται από την Ευρώπη πραγματικά σοκάρονται από την αγένεια και την επιθετικότητα των οδηγών της πόλης. Επίσης, οι κεντρικοί δρόμοι είναι γεμάτοι μπαλώματα και επικίνδυνες λακκούβες, ενώ καταστήματα και σούπερ-μάρκετ κάνουν φορτοεκφορτώσεις μονίμως στις ώρες αιχμής, μπλοκάροντας τα πάντα και δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα στην κίνηση των οχημάτων.

7. Κακή προβολή της πόλης στο εξωτερικό και το εσωτερικό

Μπορεί η διοίκηση Μπουτάρη να μην επέτυχε το έργο της σε όλους τους τομείς, σίγουρα όμως «άνοιξε» την τουριστική αγορά της πόλης έχοντας μια επιτυχημένη στρατηγική διαχείριση σε αυτόν τον τομέα. Από εκεί και πέρα τα πράγματα δεν είναι μόνο στάσιμα, αλλά διαβάζοντας τις σχετικές στατιστικές είναι μάλλον αρνητικά. Ενώ η πόλη διαθέτει εξαιρετικά ξενοδοχεία που παρέχουν υψηλότατες υπηρεσίες στου φιλοξενούμενους τους, η τουριστική κίνηση στην πόλη μειώνεται ή παραμένει στάσιμη. Προφανώς οι άνθρωποι που έχουν στα χέρια τους την προβολή της πόλης σε εσωτερικό και εξωτερικό δεν κάνουν κάτι καλά.

8. Έλλειψη διεθνών συνδέσεων.

Το 1900 ένας Θεσσαλονικιός μπορούσε να πάρει το τρένο και σε τρεις μέρες να κάνει βόλτα στα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού, σήμερα μετά βίας θα φτάσει στην Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη πάσχει από έλλειψη συνδέσεων με το εξωτερικό. Δεν υπάρχει τρένο για Τουρκία, Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία και Σερβία. Το λιμάνι μετά βίας συνδέεται ακτοπλοϊκά με ελάχιστα ελληνικά νησιά, ενώ το αεροδρόμιο Μακεδονία παρόλη την πρόσφατη ανακαίνιση του οφείλει να διασυνδέσει τη Θεσσαλονίκη με περισσότερους προορισμούς, ώστε να καταστεί η πρόσβαση στην πόλη ευκολότερη για νέες ομάδες επισκεπτών.

9. Κακή ποιότητα αέρα και ηχορύπανση

Αν και αυτό αφορά κυρίως τους μόνιμους κατοίκους, πολλοί επισκέπτες παρατηρούν ότι ο αέρας της πόλης είναι κακής ποιότητας και πράγματι, η πόλη μας βρίσκεται στις χειρότερες θέσεις της Ε.Ε. όσον αφορά την ποιότητα του οξυγόνου που αναπνέουμε. Η ηχορύπανση, ειδικά στο κέντρο, αποτελεί ακόμα μια δυσάρεστη πτυχή της καθημερινότητας κατοίκων και επισκεπτών.

10. Στασιμότητα, αδιαφορία & εγκατάλειψη

Προχθές μιλούσα με την Κ., γερμανίδα κυρία που έρχεται τα τελευταία 10 χρόνια, δύο με τρεις φορές τον χρόνο στη Θεσσαλονίκη, συνοδεύοντας ομάδες Γερμανών επισκεπτών για λογαριασμό σημαντικού και «ψαγμένου» γραφείου του Βερολίνου. Πάνω στη συζήτηση μου είπε πως τα τελευταία δέκα χρόνια, κατά τα οποία έχει έρθει περίπου 25 φορές στη Θεσσαλονίκη συνοδεύοντας τα γκρουπ του γραφείου, δεν βλέπει να έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Αυτή η διαπίστωση της Κ., συμπυκνώνει τη στασιμότητα της πόλης μας. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη στην οποία συμβαίνουν πολύ λίγα πράγματα. Δεν πραγματοποιούνται μεγάλα έργα, δεν λαμβάνουν χώρα μεγάλα πολιτιστικά δρώμενα, δεν έρχονται σημαντικές καλλιτεχνικές εκθέσεις. Δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό παραμένει μια πόλη σε στασιμότητα, εγκαταλειμμένη στην τύχη της και έρμαιο της αδιαφορίας της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Ας ελπίσουμε κάτι να αλλάξει, πρωτίστως προς όφελος των μόνιμων κατοίκων της πόλης και κατ’ επέκταση προς όφελος των επισκεπτών.

Κωνσταντίνος Σφήκας, Ξεναγός

Όσα αρέσουν στους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης

1. Το παράλιο μέτωπο από το λιμάνι μέχρι το Μέγαρο. Η βόλτα με τα καραβάκια είναι στο πρόγραμμα πολλών.

2. Το φαγητό της πόλης. Η ποιότητα σε σχέση με την τιμή τους κάνει μεγάλη εντύπωση.

3. Τα μνημεία UNESCO δηλαδή τα ρωμαϊκά μνημεία και τα βυζαντινά μνημεία τα οποία μαζί με τα οθωμανικά και τα εβραϊκά μνημεία σαν σύνολο είναι ένας καμβάς στο ιστό της πόλης για “ανακάλυψη”.

4. Τα Μουσεία της πόλης . Αρχαιολογικό και Μουσείο Βυζαντινού πολιτισμού . Εντυπωσιάζονται από τα ευρήματα και την μουσειολογική έκθεση .

5. Στην Άνω Πόλη με την απόλυτη θεά από τον Πύργο της Αλύσσεως.

6. Τον αριθμό καφέ εστιατορίων και μπαρ με την νεολαία να τα κατακλύζει. Η ερώτηση που ακούμε περισσότερο: “Αυτοί όλοι πότε δουλεύουν;”

7. Οι ανοιχτές αγορές με τα προϊόντα τους. Κορυφαίο σημείο τα σημεία που πουλούν ελιές.

8. Το ποσό καλοντυμένοι είναι οι Θεσσαλονικείς (δεν αναφέρονται στις νεότερες ηλικίες).

9. Το ποσό ευγενικοί και πρόθυμοι είναι οι Θεσσαλονικείς να βοηθήσουν.

10. Ο Όλυμπος και η απαράμιλλη θέα ειδικά όταν έχουμε όμορφα ηλιοβασιλέματα.

Τι δεν αρέσει στους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης

1. Οι βρώμικοι τοίχοι: ταγκιές και γκράφιτι. Σοκάρονται από το πόσο βρώμικοι είναι οι τοίχοι.

2. Έλλειψη Δημόσιων τουαλετών.

3. Η δυσκολία διέλευσης από τα τραπεζοκαθίσματα.

4. Οι γεμάτοι κάδοι και τα σκουπίδια έξω από τα καλαθάκια.

5. Η Έλλειψη πάρκων και πράσινου.

6. Τα πολύ γεμάτα λεωφορεία και η έλλειψη μεταφορικού μέσου (πλην του λεωφορείου) για αεροδρόμιο.

7. Σπασμένα πεζοδρόμια και κακή κατάσταση οδοστρωμάτων.

8. Κλειστά Μουσεία τις Τρίτες για ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου.

9. Πολλά σκοτεινά σημεία στην πόλη. Εδώ η ερώτηση που ανακύπτει είναι πάντα: ” Πόσο ασφαλής είναι η Θεσσαλονίκη”.

10. Η χρέωση κουβέρ σε πολλά εστιατόρια. Είναι ένα “κρυμμένο” κόστος που εκπλήσσει πολλές εθνικότητες.

Ιωάννης Κιουρτσόγλου, Ξεναγός

Με την Θεσσαλονίκη να εγγράφεται στον τουριστικό χάρτη της Ευρώπης, με πιο αναγνωρισμένο τρόπο απ’ ό,τι στο παρελθόν, αναπόφευκτα οι απαιτήσεις για βελτίωση της εμπειρίας μεταβάλλονται στα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Μέσα στο συναρπαστικό που συνιστά ως σκηνικό υπερδισχιλιετούς ιστορίας, ας δούμε μερικά από εκείνα που γοητεύουν αλλά και απογοητεύουν όσους και όσες την επισκέπτονται.

Στην Θεσσαλονίκη οι επισκέπτες γοητεύονται από:

1. Το φαγητό – η δυνατότητα να βρει κάποιος μεγάλη ποικιλία γεύσεων σε χώρους εστίασης διαφορετικού προφίλ (από Street food μέχρι vegan) φέρνει την πόλη στις κορυφαίες θέσεις και δημιουργεί τη σχετική ταυτότητα

2. Την ευγένεια και διάθεση για βοήθεια από τους κατοίκους της πόλης – συχνά μας αναφέρεται ότι ακόμη και όσοι από τους ντόπιους δεν μιλούν καλά την αγγλική, δείχνουν προθυμία να βοηθήσουν τους επισκέπτες.

3. Τα μουσεία της – με το Αρχαιολογικό, το Μουσείο Βυζαντινού πολιτισμού και το Εβραϊκό, να κρατάνε την πρωτοκαθεδρία, ταυτόχρονα όμως ανακαλύπτουν και τα υπόλοιπα, κυρίως στο κέντρο όπως αυτό της Φωτογραφίας.

4. Την συνοχή που έχει το κέντρο – ο επισκέπτης την βλέπει ως μία “μαζεμένη” πόλη, όπου ο εμπορικός κόσμος βρίσκεται δίπλα στους μνημειακούς χώρους και όλα σε τέτοια ακτίνα που τα καθιστά εύκολα στην διαδρομή των τουριστών ώστε το πολιτιστικό κομμάτι να συνδυάζεται εύκολα με το εμπορικό.

5. Την Άνω Πόλη και τη θέα από τα κάστρα – το πλεονέκτημα της Θεσσαλονίκης να είναι διακριτά τα τείχη της πόλης από χαμηλά και να αποτελούν σημείο έλξης για να τα ανακαλύψουν οι τουρίστες, τους φέρνει στην πλεονεκτική θέση να καταλαβαίνουν την θέση στην οποία χτίστηκε από ιδρύσεως και να τους μένει ως κύρια εντύπωση φεύγοντας, η θέα προς το Θερμαϊκό.

6. Τον εύκολο προσανατολισμό στο ιστορικό κέντρο – ακόμη και μέσα στα στενά των άνω Λαδάδικων, δεν μας έχει κατατεθεί ποτέ μαρτυρία από επισκέπτες ότι χάθηκαν στην πόλη. Ως αίσθημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί ταυτόχρονα δημιουργεί και την αίσθηση της ασφάλειας.

7. Τις παραδοσιακές αγορές της – όσοι κινούνται μόνοι τους σε αυτές, είτε συμμετέχοντας σε θεματικές ξεναγήσεις, διαπιστώνουν το υπέροχο μίγμα του ανατολικού τρόπου της οργάνωσης αγορών όπως το Καπάνι και η αγορά Βλάλη, δίπλα στον κεντρικό άξονα της Αριστοτέλους και στην κάθετη αυτού, Τσιμισκή.

8. Την Street art και το γκράφιτι- όσες από τις μεγάλες επιφάνειες πολυκατοικιών έχουν δεχτεί την καλλιτεχνική παρέμβαση με υπέροχα εμβληματικά έργα, τραβούν το μάτι και γεννούν θετικά σχόλια στους επισκέπτες και ξεναγούμενους και δημιουργούν συζητήσεις ουσιαστικού περιεχομένου.

9. Την μεγάλη αγορά της – οι μεγάλες εμπορικοί οδοί της πόλης που διασταυρώνονται με μικρότερες ανάλογες, αναφέρονται πολύ συχνά ως κάτι θετικό. Σε αυτό βοηθούν οι περιπατητικές ξεναγήσεις, κατά τις οποίες όσοι συμμετέχουν βλέπουν ταυτόχρονα σημεία που θέλουν να επισκεφτούν, διαπιστώνοντας το εκτεταμένο δίκτυο καταστημάτων, που επισκέπτονται στον ελεύθερο χρόνο τους που ακολουθεί.

10. Την παραλία της – ο περίπατος που εγγυάται τις περισσότερες φορές ένα σκηνικό, το οποίο λίγες πόλεις διαθέτουν, ειδικά στην ώρα του δειλινού και σε συνδυασμό με μνημεία ιστορίας (λευκός Πύργος, αποθήκες παλιού λιμανιού και γερανοί, ανοιχτός άξονας γλυπτού του Μεγάλου Αλεξάνδρου).

Ως απογοήτευση δηλώνονται κυρίως:

1. Τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια – είτε γιατί αυτά στ’ αλήθεια δεν υπάρχουν, είτε γιατί είναι κατειλημμένες οι επιφάνειες τους από τραπεζοκαθίσματα και μηχανές παρκαρισμένες, κάτι που κάνει την κίνηση των πεζών σε αυτά σχεδόν ακροβατική εμπειρία. Ταυτόχρονα, δείχνει μία μη συμπεριληπτική πόλη, εχθρική προς τους ΑΜΕΑ κατοίκους της αλλά και αφιλόξενη για ΑΜΕΑ τουρίστες.

2. Η επιθετική οδήγηση των οδηγών – τα χρόνια μετά την πανδημία, η οδήγηση μηχανών ακόμη και επάνω στα μικρά πεζοδρόμια , έχει αποτελέσει αντικείμενο απορίας αλλά και αρνητικής κριτικής από τους περισσότερους ξένους

3. Τα κλειστά μνημεία – ίσως είναι παγκόσμια πρωτοτυπία πώς μία πόλη με τόσα μνημεία UNESCO, διατηρεί κλειστά έναν μεγάλο αριθμό μνημείων της αρχαιότητας και του όψιμου παρελθόντος και εγείρει ερωτήματα κατά πόσο οι ναοί που είναι ενεργοί, θα ήταν επισκέψιμοι αν δεν λειτουργούσαν ως τέτοιοι.

4. Η αστική συγκοινωνία – ιδιαίτερα τη γραμμή που εξυπηρετεί το αεροδρόμιο. Όσα συζητάμε μεταξύ μας για τον ΟΑΣΘ, συμπίπτουν και με τα σχόλια κριτικής των τουριστών

5. Η προβληματική έως καθόλου σύνδεση της Θεσσαλονίκης με δορυφορικούς εμβληματικούς χώρους, όπως η Βεργίνα, η Πέλλα, ο Όλυμπος, το Δίον κ.ά. Για να καταφέρει να φτάσει ένας ξένος σέ αυτά τα μέρη θα χρειαστεί να αναλώσει ωφέλιμο χρόνο, που ειδάλλως θα αφιέρωνε ως χρόνο στις επισκέψεις του.

6. Η έλλειψη χώρων στάθμευσης και οι στενοί δρόμοι – συχνά χρειάζεται να ελιχθούν μέσα σε στενούς δρόμους με διπλοπαρκαρισμένα και αναζητώντας για αρκετή ώρα θέση στάθμευσης

7. Η έλλειψη πάρκων – κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου η αναζήτηση σκιάς είναι ζητούμενο. Οι τουρίστες συνηθισμένοι όχι μόνο από τους τόπους από τους οποίους προέρχονται αλλά και από εκείνους που επισκέπτονται, εκπλήσσονται όταν διαπιστώνουν ότι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, έχει μόνο ένα μικρό πάρκο (σχεδόν τσέπης σε σύγκριση με ανάλογα άλλων χωρών).

8. Η έλλειψη δημόσιων αποχωρητηρίων που να είναι σέ λειτουργία – ιδιαίτερα από τους ανθρώπους που καταφτάνουν με οργανωμένο τουρισμό των γκρουπ μετά από πολύωρα ταξίδια στην Εγνατία χωρίς ΣΕΑ (σταθμούς ανάπαυσης) και απεγνωσμένοι ψάχνουν ποια καφετέρια θα τους δεχτεί, όταν την ίδια στιγμή στον Λευκό Πύργο υπάρχουν, κλειστές και περιφρονημένες, δημόσιες τουαλέτες. Ένα στοίχημα που έχουν χάσει απανωτά όλες οι προηγούμενες διοικήσεις.

9. Η βρωμιά του Θερμαϊκού – είτε μετά από βροχή όπου το θέαμα μπορεί να γίνει ανατριχιαστικό, είτε τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, όπου η δυσωδία είναι διάχυτη σε όσους κάνουν τη βόλτα τους κοντά στο νερό.

10. Οι μουτζούρες στους τοίχους και στις ενημερωτικές πινακίδες – η συνεχής βεβήλωση τοίχων σε κτήρια, ακόμη και σε εκείνα εμβληματικού χαρακτήρα, καθώς και πινακίδων με χρήσιμες ιστορικές πληροφορίες, οδηγούν στο συμπέρασμα, το οποίο μοιράζονται μαζί μας, ότι η πόλη δεν δείχνει το ανάλογο ενδιαφέρον ώστε να παρθούν μέτρα για να σταματήσει το φαινόμενο