Αυτό το αίσχος είναι η πληγή της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης!
Πάνω στη Νέα παραλία και μερικά μέτρα πιο πέρα παίζουν παιδιά και κάνουν ανέμελες βόλτες οι Θεσσαλονικείς. Το πρώην Maison Crystal με το αμαρτωλό παρελθόν του, αλλά και την ιδιαιτέρως περίοπτη θέση του ακόμη περιμένει την αξιοποίηση.
Εικόνες: Άγγελος Τσεκούρας
Στο σημείο λειτουργούσε μέχρι την δεκαετία του 80, το Μεγάλο Δημοτικό Αναψυκτήριο. Το κτίριο που υφίσταται τώρα εκεί, αμφιβόλου νομιμότητας, ανεγέρθηκε επί δημαρχίας Κούβελα στη θέση του Δημοτικού αναψυκτηρίου και έκτοτε εκμισθωτής του ήταν ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Μισθώθηκε από ιδιώτες ως Θεσσαλονίκη Παλλάς, Interni και Maison Crystal. Ο δήμος προχώρησε σε έξωση των τελευταίων ενοικιαστών που είχαν αφήσει φέσι ενοίκια σχεδόν 2 χρόνων και το κτίριο ελευθερώθηκε το 2013. Έκτοτε παραμένει έρημο, απομονωμένο και αποκομμένο από την υπόλοιπη παραλία. Έχοντας ένα μεγάλο τμήμα του παράνομο, καθώς ο προηγούμενος εκμισθωτής είχε κλείσει παράνομα ένα τμήμα του υπαίθριου χώρου το οποίο ενσωματώθηκε στο κυρίως κτίσμα και ο Δήμος πρέπει ή να το νομιμοποιήσει ή να το γκρεμίσει. Το διεκδίκησαν αντιδημαρχίες και αντιδημαρχίες, κατέληξε στον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό.
Γιατί δεν συμπεριλήφθηκε στο έργο της ανάπλασης της Νέας Παραλίας;
Στην αρχική πρόταση των δύο αρχιτεκτόνων της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης, Μπερνάρ Κουόμο και Προδρομο Νικηφορίδη αφαιρούνταν η περίφραξη και εντάσσονταν στον σχεδιασμό των πάρκων της παραλίας για να εξυπηρετεί τους διερχόμενους και θα αποτελούσε κομμάτι της με το όνομα Ο Κήπος του Ίσκιου. Ωστόσο, στην τελική μελέτη που κατατέθηκε για την έγκριση της χρηματοδότησης του έργου το 2009, το κατάστημα παρέμενε ως είχε. Στα σχέδια της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης δυστυχώς εξαιρέθηκε από την τελική φάση της μελέτης και βέβαια από την κατασκευή, με ευθύνη του Δήμου και εξυπηρετούμενα συνφέροντα ιδιωτών, ίσως; Όπως και να έχει το πρώην Maison Crystal με το αμαρτωλό παρελθόν του, αλλά και την ιδιαιτέρως περίοπτη θέση του ακόμη περιμένει αξιοποίηση.
Η σημερινή κατάσταση
Έχουν περάσει 3 χρόνια, το κτίριο στο εσωτερικό του κατάφερε να κρατηθεί σε σχετικά καλή κατάσταση και χρησιμοποιήθηκε για κάποιες εκδηλώσεις των Δημητρίων, αλλά ο περιβάλλων χώρος πνέει τα λοίσθια και δεν έχει χρησιμοποιηθεί και αν κρίνουμε από τις εικόνες ούτε έχει καθαρισθεί όλα αυτά τα χρόνια. Κατά καιρούς έχουμε διαβάσει και ακούσει προθέσεις που δεν υλοποιούνται.
Έγιναν συναντήσεις αντιδημάρχων με ομάδες της πόλης που ενδιαφέρονταν να εμπλακούν σε αξιοποίηση του με δημιουργικό σκοπό. Έγιναν ημερίδες και παρουσιάστηκαν δουλειές νέων αρχιτεκτόνων με εξαιρετικές ιδέες ανάπλασης του. Εξαγγέλθηκαν σχέδια για δημιουργία στην αυλή του αθλητικού κέντρου από το Δήμο, ένα υπαίθριο γυμναστήριο δίπλα στη θάλασσα είχαν πει, στο οποίο οι πολίτες κάθε ηλικίας θα έχουν τη δυνατότητα να ασκούνται εντελώς δωρεάν. Μάλιστα ενάμιση χρόνο πριν υποτίθεται ότι έγινε διαγωνισμός για να παραγγελθούν τα όργανα γυμναστικής. Και όμως. Τίποτε από αυτά δεν έγινε. Η ντροπή της νέας παραλίας συνεχίζει να υποβαθμίζεται.
Η απαξίωση της περιοχής όσο συνεχίζεται η εγκατάλειψη του κτιρίου θα είναι ραγδαία, ενώ ήδη αποτελεί μια βόμβα της δημόσιας υγιεινής σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη της Θεσσαλονίκης.
Εκεί όπου μερικά μέτρα πιο πέρα παίζουν παιδιά και κάνουν ανέμελες βόλτες οι Θεσσαλονικείς, ένας φρικτός σκουπιδότοπος που μόνο ντροπή σε κάνει να αισθάνεσαι.
Ξύλινες κατασκευές σαπίζουν, σκουριασμένη περίφραξη, καλώδια και σωλήνες ξεγυμνωμένα, η πισίνα γεμάτη λιμνάζοντα νερά, κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, οι εξωτερικές τουαλέτες χρησιμοποιούνται από αστέγους και παρουσιάζουν εικόνα που κανείς δεν θα ήθελε να δει ζωντανά (ευτυχώς οι εικόνες δεν έχουν οσμές). Και όλα αυτά σε ένα κομμάτι της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης που ανήκει στο Δήμο, που η τότε διοίκηση του δεν θέλησε να συμπεριλάβει στην ανάπλαση της Νέας Παραλίας, θέτοντας ερωτηματικά που δεν απάντήθηκαν ποτέ.
Το λιγότερο που μπορεί να κάνει ο Δήμος αυτή τη στιγμή είναι να στείλει ένα συνεργείο καθαρισμού και απολύμανσης… και μετά ας έρθει ένα δεύτερο βήμα Ο περιβάλλων χώρος ας ανοίξει επιτέλους. Για παράδειγμα στην αυλή του θα μπορούσε να στηθεί ένα εξαιρετικό σκεϊτοπάρκο με ανάθεση σε σπόνσορα, ας γίνει περιποίηση του πρασίνου ώστε να μην μένει κρυμμένο από τα βλέμματα και συνεπώς έρμαιο παραβατικότητας και σημείο ρίψης σκουπιδιών. Ας φύγουν οι σάπιες ξύλινες κατασκευές που πλέον δεν αποκαθίστανται με τίποτα. Τόσες ιδέες θα μπορούσαν να υλοποιηθούν εκεί και η οικονομική δυσχέρεια δεν αποτελεί δικαιολογία.
