Τα διάσημα αδέσποτα της Θεσσαλονίκης
Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή έχεις περάσει από δίπλα τους.
Προχωράμε βιαστικά στους δρόμους της πόλης, χωρίς συχνά να δίνουμε σημασία στα μεγάλα μάτια των αδέσποτων ζώων που έχουν για σπίτι τους τις πλατείες και το λιγοστό γρασίδι του κέντρου.
Διαβάστε σχετικά: Τα ζώα-μασκότ που συναντάς στα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης
Αρκετά από αυτά, άλλα ανώνυμα και άλλα βαφτισμένα από όσους τα φροντίζουν, κουβαλούν μια ιστορία στο αργόσυρτο βήμα τους. Η Parallaxi σας παρουσιάζει μερικά από τα πιο διάσημα αδέσποτα της Θεσσαλονίκης:
Ο Μίστερ Μπλου
Αρσενικός που αράζει εδώ και περίπου εννιά χρόνια έξω από το pet shop στη Βασιλέως Ηρακλείου και το βράδυ μπαίνει και κοιμάται μέσα στο μαγαζί. Τον ξέρουν όλοι χάρη στα πανέμορφα γαλάζια μάτια του, που του έδωσαν και το όνομά του. Τριγυρνάει στα γύρω χασάπικα και τις ταβέρνες για το φαγητό του, αλλά όσοι τον γνωρίζουν λένε ότι τρώει περισσότερο για ευχαρίστηση και λιγότερο επειδή πεινάει. Το καλοκαίρι θα τον δεις να κοιμάται με τη μούρη του μέσα στα συντριβάνια της πόλης για να δροσίζεται. Όταν τον παινεύουν και εντυπωσιάζονται από την όψη του, είναι σοβαρός και δε δίνει πολλά δικαιώματα για χάδια. Παρ’ όλα αυτά είναι φιλικός και ακολουθεί δυναμικά τις πορείες. Είναι από τα πιο διάσημα αδέσποτα στην πόλη: δεν είναι τυχαίο που έχει δημιουργηθεί ειδική σελίδα στο facebook για χάρη του!
Η Μπουμπού
Ετούτη η καφετιά σκυλίτσα έχει για γειτονιά της εδώ και τέσσερα χρόνια την «πιάτσα» Αριστοτέλους με Τσιμισκή, απέναντι από τον Τερκενλή. Οι άνθρωποι του περιπτέρου τη γνωρίζουν καλά και έχουν αναλάβει να την ταΐζουν. Είναι πολύ φιλική με τους ανθρώπους αλλά γίνεται λιγάκι εχθρική με τα υπόλοιπα σκυλιά όταν το θέμα πηγαίνει στο φαγητό. Μοιάζει ζώο αποφασιστικό, αφού μόνη της διάλεξε το σημείο της εγκατάστασής της. Το αφήνει μόνο για να κάνει βόλτες στην πόλη κι έπειτα γυρίζει ξανά στη γνώριμη γωνιά της. Θα τη δεις να περιμένει υπομονετικά να περάσει τον δρόμο με το πράσινο για τους πεζούς.
H Mελένια, στη Ροτόντα
Ο Μπόμπος, στην Παραλία
Ο επονομαζόμενος Μπόμπος ζει χρόνια στην Παραλία. Σύμφωνα με όσους τον πετυχαίνουν συχνά πυκνά, μερικές φορές αλλάζει λημέρια και κατευθύνεται στους δρόμους πάνω από την Όλγας. Είναι έξυπνος και γρήγορος και έχει φανατικούς φίλους στην περιοχή χάρη στην αξιολάτρευτη φάτσα του. Δεν λείπουν και οι εχθροί από το τοπίο, αλλά έχει μάθει πώς να τους αντιμετωπίζει. Είναι μοναχικός, αλλά σίγουρα είναι σε θέσει να δώσει αγάπη και αφοσίωση.
Ο Τζο, ο σκύλος έξω από την ΕΡΤ
Ο «κύριος» της φωτογραφίας είναι μόνιμος κάτοικος της οδού Αγγελάκη, αφού έχει στήσει το στασίδι του έξω από τα στούντιο της ΕΡΤ3. Οι υπάλληλοι της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης φροντίζουν πάντα για το φαγητό και το νερό του, κι έτσι ο γκριζωπός σκύλος δεν αποχωρίζεται ποτέ το παρτέρι του πεζοδρομίου. Αποτελεί σήμα κατατεθέν αφού η καθημερινότητά του (και της γειτονιάς) είναι συνδεδεμένη με αυτό το σημείο.
Ο Φοβισμένος
Στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, έξω από το μαγαζί με τα εσώρουχα, ένας αδύνατος σκύλος με κανελί χρώμα βρίσκει καταφύγιο στο μπολ με το νερό και το φαγητό που του βγάζουν οι ιδιοκτήτες. Πήρε το προσωρινό όνομά του από την ματιά του και τον τρόπο που στέκεται, γιατί μοιάζει φοβισμένος. Όσοι τον έχουν δει πιστεύουν ότι ίσως έχει στο παρελθόν χτυπηθεί και γι’ αυτό χρειάζεται τον χρόνο του για να εμπιστευθεί τους ανθρώπους και να αφεθεί στα χάδια τους.
Ο… μητροπανικός σκύλος
Στο πλακόστρωτο της Κατούνη, έξω από το Σάρωθρον, συχνάζει ένας σκύλος που περπατάει με αργά, βαριά βήματα ανάμεσα στο πλήθος που κάνει τις βόλτες του κατεβαίνοντας προς το Λιμάνι ή ανεβαίνοντας προς την Τσιμισκή. Ξαπλώνει διακριτικά σε μία γωνία, κλείνει τα μάτια του και αφήνεται στις κουβέντες και τα γέλια των γύρω του ανθρώπων. Φήμες λένε ότι αγαπά τα τραγούδια του Μητροπάνου και ως εκ τούτου δεν είναι τυχαίο που τον συζητάμε δίχως γιατί και όχι άδικα.
Η «συμμορία» του Βαρδάρη
Κυκλοφορούν συνήθως τις νύχτες σαν ένα τετράποδο μπουλούκι που οργώνει την περιοχή του Βαρδάρη και την αρχή της Εγνατίας. Χορωδιακά σχεδόν τα βάζουν με τα αυτοκίνητα που περιμένουν το φανάρι να ανάψει πράσινο, ενώ κάποιες φορές κάνουν ξαφνικά την εμφάνισή τους από το άγαλμα του Κωνσταντίνου Α’.
Η Γριά
Η Γριά, όπως τη φωνάζουν οι άνθρωποι που της προσφέρουν φαγητό και χάδια, ξεκινά πάντα τη μέρα της με μια βόλτα στην Αριστοτέλους. Νωχελική αλλά με βήμα αποφασιστικό, καταλήγει το μεσημέρι στην στοά του Toms στην Τσιμισκή και κοιμάται στο χώρο του μέχρι τις δέκα περίπου το βράδυ. Η παρουσία της δένει με το πολύχρωμο σκηνικό, αφού τα χρώματά της την κάνουν και ξεχωρίζει.
Τα «παππουδάκια» του κέντρου που χάθηκαν πρόσφατα
Η Φώκια και η Αλάνα ήταν κάτοικοι του κέντρου για περίπου έντεκα χρόνια. Η γειτονιά της Αγίας Σοφίας γνώριζε καλά τα σκυλιά και τα αγαπούσε μαζί ως δυάδα, αλλά και το καθένα ξεχωριστά. Πριν μερικούς μήνες έφυγαν από τη ζωή από γηρατειά, όπως λένε οι άνθρωποι που τα φρόντιζαν όλο αυτό το διάστημα.
*Και μερικές εικόνες από αδέσποτα δίχως όνομα, σε περιοχές της Θεσσαλονίκης (εις μνήμη Χρήστου Γεωργιάδη):
*Αν έχεις να προσθέσεις στον κατάλογο αδέσποτα ζώα που κυκλοφορούν στο κέντρο και γνωρίζεις την ιστορία του, στείλε μας mail στο [email protected].
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το νεκροταφείο ζώων της πόλης
