Από γυναίκα θα το βρουν
Κάθε φορά που μια Λάουρα Κοβέσι αποκαλύπτει την αλήθεια χωρίς φόβο, κάθε φορά που μια νέα φωνή δεν σωπαίνει, ο παλιός κόσμος τρίζει
Λέξεις: Παναγιώτης Κοντογιώργος
«Υπάρχουν στιγμές που ένα σχόλιο, φαινομενικά «χαριτολογικό», αποκαλύπτει σε όλο του το μέγεθος το τέλμα μιας νοοτροπίας που αρνείται να πεθάνει. Ακόμα και σήμερα, γυναίκες που εκφράζουν απλώς διαφορετική άποψη, συχνά δέχονται σεξιστικά σχόλια και υποτιμητικές κρίσεις. Το επιχείρημα, γνωστό και ανατριχιαστικά παλιό: «Δεν θα έπρεπε να δίνονται θέσεις ευθύνης σε γυναίκες, γιατί λόγω ορμονών δεν μπορούν να διαχειριστούν με ηρεμία και σύνεση τα πράγματα».
Αυτή η φράση δεν είναι μόνο προσβλητική∙ είναι πολιτικά επικίνδυνη. Γιατί αναπαράγει την ψευδαίσθηση ότι η εξουσία είναι φυσικό προνόμιο των αντρών και η λογική, η νηφαλιότητα, η στρατηγική, είναι “αρσενικές” αρετές. Η Ιστορία όμως γελά με τέτοιες βεβαιότητες.
Από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ που πάλεψε με το τίμημα της ζωής της, μέχρι τη Λέλα Καραγιάννη που στάθηκε όρθια μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα, από την Κλάρα Τσέτκιν που άναψε τη φλόγα της γυναικείας χειραφέτησης μέχρι τη Μελίνα Μερκούρη που ύψωσε τη φωνή της για τη Δημοκρατία, οι γυναίκες απέδειξαν ξανά και ξανά ότι η ηγεσία δεν μετριέται σε χρωμοσώματα αλλά σε θάρρος, καθαρότητα και αντοχή.
Και ας μη γελιόμαστε: πολλές φορές οι γυναίκες έχουν αποδειχθεί πιο ικανές και πιο άξιες σε θέσεις μεγάλης ευθύνης, ακριβώς γιατί έμαθαν να παλεύουν διπλά.
Για να φτάσουν στο ίδιο τραπέζι, χρειάστηκε να σπάσουν στερεότυπα, να υπομείνουν ειρωνείες, να ξεπεράσουν εμπόδια που οι άντρες δεν χρειάστηκε ποτέ να σκεφτούν. Η επιτυχία τους είναι προϊόν ανθεκτικότητας και όχι προνομίου.
Χθες, η παρουσία της Ευρωπαίας Εισαγγελέως, Λάουρα Κοβέσι, μας το υπενθύμισε με τον πιο ηχηρό τρόπο. Μια γυναίκα που δεν λογαριάζει συμφέροντα, που δεν σκύβει το κεφάλι σε πιέσεις, που μιλάει με στοιχεία και με αλήθεια. Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, η αλήθεια ακούστηκε καθαρά απέναντι σε μια κυβέρνηση που νομίζει πως μπορεί να χειραγωγεί θεσμούς και να εξαγοράζει σιωπές. Και αυτή η αλήθεια δεν βγήκε από τα χείλη κάποιου ισχυρού άντρα∙ βγήκε από μια γυναίκα που δεν τρέμει να κοιτάξει την εξουσία στα μάτια.
Γι’ αυτό και την τρέμουν. Γιατί γνωρίζουν ότι όταν μια γυναίκα αποφασίσει να πει την αλήθεια, το κάνει μέχρι τέλους. Δεν διαπραγματεύεται την αξιοπρέπειά της. Δεν φοβάται το πολιτικό κόστος. Και κυρίως, δεν έχει τίποτα να αποδείξει – γιατί η ίδια η παρουσία της στην κορυφή είναι ήδη η μεγαλύτερη απόδειξη.
Η Ιστορία κινείται προς τα εμπρός. Και σήμερα, κάθε φορά που μια γυναίκα ανεβαίνει σε θέση ευθύνης, κάθε φορά που μια Λάουρα Κοβέσι αποκαλύπτει την αλήθεια χωρίς φόβο, κάθε φορά που μια νέα φωνή δεν σωπαίνει, ο παλιός κόσμος τρίζει.
Γιατί τελικά, αυτό που δεν μπορούν να αντέξουν οι φορείς της συντήρησης και του μισογυνισμού, δεν είναι η «ορμονική αστάθεια» των γυναικών. Είναι η σταθερότητά τους στην αλήθεια. Είναι η δύναμή τους να επιμένουν, να αντέχουν και να νικούν εκεί όπου οι άντρες της εξουσίας κλονίζονται.
Κι αυτός θα είναι πάντα ο πραγματικός φόβος τους: ότι από γυναίκα θα το βρουν.
*Ο Παναγιώτης Κοντογιώργος είναι δημοσιογράφος και δάσκαλος γιόγκα