Κοροναϊός: Πόσο «αθώες» είναι οι χημικές ουσίες που μας περιβάλλουν στο σπίτι μας;

Οι χημικές ουσίες  που «κρύβονται» σε μία σειρά από αντικείμενα που μας περιβάλλουν, και διαταράσσουν τις ορμόνες μας, μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά και το ανοσοποιητικό μας σύστημα απέναντι στις λοιμώξεις.

Βγαίνοντας αυτές τις μέρες από το σπίτι, ίσως έχετε παρατηρήσει μία πιο καθαρή ατμόσφαιρα, αποτέλεσμα της μείωσης της ρύπανσης, κάτι καλό που άφησε πίσω του το lockdown. Η μακροχρόνια έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση έχει συνδεθεί με ασθένειες όπως ο διαβήτης, η υπέρταση και άσθμα. Επιπλέον, τα άτομα που πάσχουν είναι περισσότερο ευάλωτα αν προσβληθούν κι από τον Covid-19.

Τι γίνεται όμως με τη «ρύπανση» από χημικές ουσίες που μας περιβάλλουν μέσα στο σπίτι μας; Σίγουρα έχετε ακούσει ότι PFA’S, ένα είδος χημικών ουσιών, που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή αντικολλητικών οικιακών σκευών (κυρίως τηγάνια), κουτιών από αλουμίνιο και καλλυντικών προκαλούν διαταραχές στο ορμονικό μας σύστημα. Πρόκειται για έρευνες που έχουν γίνει τουλάχιστον μία δεκαετία πριν. Ωστόσο, μία έρευνα που δημοσιεύτηκε μόλις πέρσι έδειξε πως οι εν λόγω χημικές ουσίες διαταράσσουν και το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Αυτές οι χημικές ουσίες έχουν εντοπιστεί σε μεγάλη κλίμακα, στην παροχή νερού των ΗΠΑ. Πρόκειται δηλαδή για ουσίες που πίνουν 110 εκατομμύρια Αμερικανοί κάθε μέρα. Σε εργαστηριακά πειράματα διαπιστώθηκε πως αύξησαν το ποσοστό θανάτου των ποντικών που είχαν προσβληθεί από ιό γρίπης τύπου Α. Επίσης, παιδιά που είχαν εκτεθεί ως έμβρυα κατά τη διάρκεια της κύησης, παρουσιάζουν αργότερα ασθενέστερη ανοσολογική απόκριση σε εμβόλια. Σύμφωνα με μελέτες στη Νορβηγία, τη Σουηδία και την Ιαπωνία διαπίστωσαν ότι εμφανίζουν ασθενέστερο ανοσοποιητικό τα παιδιά με διάφορες λοιμώξεις, από απλά κρυολογήματα έως γαστρεντερίτιδες.

Η δισφαινόλη Α, γνωστή ως BPA, είναι μια χημική ουσία που βρίσκεται σε ένα ευρύ φάσμα πλαστικών ειδών όπως  συσκευασίες τροφίμων και αναψυκτικών,  οικιακών σκευών αποθήκευσης φαγητού,  μεταλλικές κονσέρβες, και αποδείξεις. Η ουσία αυτή έχει βρεθεί οτι αυξάνει την ιντερλευκίνη-6 ή IL-6, μία κυτταροκίνη που οδηγεί σε περαιτέρω αύξηση της φλεγμονής στους πνεύμονες των ασθενών με COVID-19. Άλλωστε, Μία από τις πιο ελπιδοφόρες θεραπείες για ασθενείς με κοροναϊό είναι το tocilizumab, ένα αντίσωμα έναντι της IL-6. Τέλος, οι φθαλικές ενώσεις που βρίσκονγται μέσα σε καλλυντικά, προϊόντα περιποίησης και συσκευασίες τροφίμων, μεταβάλλουν τα επιπεδα των κυτοκινών, οι οποίες παίζουν κρίσιμο ρόλο στην ανοσολογική απόκριση στον κορωναϊό.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν απλές μελέτες παρατήρησης, ωστόσο η έλλειψη αποδείξεων δε συνεπάγεται και έλλειψη της βλάβης η οποία μπορεί να γίνει.

Μακροπρόθεσμες αλλαγές στον τρόπο ζωής Ο περιορισμός της έκθεσης σε αυτούς τους κινδύνους, θα επηρεάσει και την έκθεση στον νέο κοροναϊό; Μάλλον όχι. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να παραμείνουμε ψύχραιμοι, να μένουμε όσο μπορούμε σπίτι μας, μακριά από συνωστισμό και να πλένουμε τα χέρια μας με νερό και σαπούνι τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα κάθε φορά. Και όταν επιστρέψουμε στην κανονικότητα, μπορούμε να κάνουμε κάποιες αλλαγές στην καθημερινότητα του σπιτιού, επιλέγοντας χυτοσίδηρο και ανοξείδωτο χάλυβα για τα τηγάνια, αποφεύγοντας την κατανάλωση κονσερβοποιημένων τροφίμων και μειώνοντας τη χρήση πλαστικών.

Αλλά όταν επιστρέψουμε στην κανονικότητα, πρέπει να αναρωτηθούμε πώς οδηγηθήκαμε εδώ. Ο ιός του Δυτικού Νείλου, ο δάγκειος πυρετός, ο έμπολα , και άλλες λοιμώξες αυξάνονται και μας «επιτίθενται» όταν το ανοσοποιητικό «αμύνεται» από διάφορες μολύνσεις του περιβάλλοντος. Κυβέρνηση και βιομηχανία κωλυσιεργούν στο να αποτρέψουν αυτούς τους κινδύνους, λόγω της έντονης οικονομικής πίεσης. Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA) χρησιμοποίησε την πανδημία προκειμένου να παραιτηθεί της υποχρέωσής της να επιβάλει τους κανόνες, επιτρέποντας έτσι στις βιομηχανίες να μολύνουν χωρίς συνέπειες.

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) επίσης έχει αποτύχει να προστατεύσει τα παιδιά από γνωστούς κινδύνους στη συσκευασία τροφίμων και σε άλλες επιφάνειες επαφής, επιτρέποντας στη βιομηχανία να εγγυηθεί την ασφάλειά τους χωρίς προσεκτική μελέτη πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών. Και όταν βρεθούν αρνητικές επιπτώσεις, το FDA περιορίζεται στην ικανότητά του να απαιτεί από τις εταιρίες να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τοξικά συστατικά στα υλικά του.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι στο μέλλον θα βρεθούμε μπροστά σε νέες λοιμώξεις αν δεν εκτιμήσουμε σωστά τις επιπτώσεις από τη συνεχή παρέμβαση στη φύση κι αν δεν συνειδητοποιήσουμε  ότι παραβιάζεται εξίσου  το ίδιο το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Πηγη: The Guardian