Μια συνταγή δημοκρατίας
Ας μιλήσουμε για τη συνταγή της δημοκρατίας. Ξεκινάμε απ΄τα υλικά... Το αποτέλεσμα συναρπάζει!
Μια συνταγή δημοκρατίας
Αγαπημένοι φίλοι σας καλωσορίζω. Σήμερα θα μιλήσουμε για τη συνταγή της δημοκρατίας. Ποια είναι λοιπόν τα βήματα μιας πετυχημένης δημοκρατικής συνταγής;
Αρχικά πρέπει να έχουμε αποφασίσει πώς θα έχουμε λόγο στο γλυκό μας και δεν θα περιμένουμε να μας σερβιριστεί έτοιμο.
Δεύτερο και κυριότερο φροντίζουμε τα υλικά μας να είναι αυθεντικά!
Θα μας χρειαστούν:
– 3 κουταλιές της σούπας Δημιουργικότητα. Προσοχή να είναι πολύχρωμη και φρέσκια για να δώσει την απαραίτητη δροσιά.
– ½ ποτήρι Γλωσσο- απελευθερωτή, παρασκευασμένου στην μυθική χώρα του ενδιαφέροντος. Το ύφος του πρέπει να είναι απαλό και φίνο για να διεισδύσει στον ψυχισμό και να απελευθερώσει φυλακισμένα λόγια και τρομαγμένες σκέψεις.
– 1 ποτήρι γεμάτο απορίες, παρασκευασμένων στην υποτιμημένη μα πλούσια επικράτεια της Περιέργειας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όσες επιθυμείτε ανάλογα με το αποτέλεσμα που θέλετε να πετύχετε. Όσο περισσότερες βάζετε τόσο πιο συμπαγές θα γίνει το γλυκό.
– 3 ολοστρόγγυλες, πολυκέφαλες σκελίδες Διαλόγου. Το υλικό τους αγκαλιάζει τις Απορίες, ο συνδυασμός τους τις αναγεννά και το αποτέλεσμα είναι η διαρκής γλύκα που συντροφεύει κάθε μπουκιά. Οι σκελίδες μαζεύονται ετησίως από ειδικά εργαλεία που ονομάζονται «ευήκοα ώτα» και προστατεύουν τον καρπό.
– 4 λευκά άνθη αυτοδιάθεσης. Φυτρώνουν συνήθως σε δυσπρόσιτες κορυφές και απαιτούν αποφασιστικότητα και τόλμη για να συγκεντρωθούν. Είναι πολύτιμα και σίγουρα αξίζουν τον κόπο που απαιτείται για να κατακτηθούν.
– 3 προσεκτικά ριγμένες σταγόνες από την Ελπίδα του Αγνώστου. Προσοχή εδώ δεν έχει σημασία ο τόπος παραγωγής αλλά ο χρόνος. Τα άνθη της ελπίδας φυτρώνουν σε απροσδόκητες στιγμές κρίσης, όταν η γη μοιάζει άγονη και το μέλλον δυσοίωνο. Το άνθος περνάει στάδια μεταμόρφωσης. Τα αγκαθωτά του φύλλα δεν μας προμηνύουν για το υπέροχο λουλούδι που ακολουθεί, από το οποίο βγαίνει το αναζωογονητικό εκχύλισμα. Η γεύση της είναι πυκνή. Σε μεγάλες δόσεις σκοτώνει, σε μικρές απελευθερώνει. Οι γηγενείς την ονομάζουν και «Ουτοπία».
Τι σκεύη θα χρειαστούμε;
Χτυπάμε τα υλικά μας σε σκεύη «open source» και ανοιχτά λογισμικά, ώστε να δέσουν. Ανακατεύουμε με κουτάλες υπομονής σε πλατφόρμες πολιτικής καινοτομίας. Έπειτα τοποθετούμε το μίγμα σε αρίστης ποιότητος συσκευές συμμετοχικού σχεδιασμού και τα αφήνουμε να ψηθούν.
Το αποτέλεσμα συναρπάζει!
Στην Αθήνα πρόκειται να γίνει μια συνάθροιση δημοκρατικής γευσιγνωσίας. Στις 11/11, στις 19:30 στον χώρο «Ρομάντζο» , θα συναντηθούν κάποιοι περίεργοι να μοιραστούν τις εμπειρίες τους από δικά τους προσωπικά δημοκρατικά πειράματα. Θα είναι εκεί η ομάδα Πολιτεία 2.0 , μια πλατφόρμα πολιτικής καινοτομίας που επιχειρεί εκτός των άλλων, να δημιουργήσει μια συνταγματική πρόταση από τα κάτω, οργανώνοντας ομάδες πολιτών κατά τόπους και φέρνοντας την δημοκρατία στην βάση της. Από την Θεσσαλονίκη θα είναι η Κίνηση 136 , από τις ομάδες πυλώνες που έτρεξαν το Δημοψήφισμα για το Νερό.
Θα είναι και άλλοι πολλοί. Ομάδες και πολίτες θα μαζευτούν. Η αφορμή είναι ένα ντοκιμαντέρ που έφτιαξε μια Αμερικανίδα η Eileen Jerret, για το Ισλανδικό θαύμα: την δημιουργία ενός συντάγματος που έγραψαν οι ίδιοι οι Ισλανδοί πολίτες μέσα από μεθόδους crowdsourcing και πλατφόρμες “open source”.
Μια νέα έννοια του Πολίτη συγκροτείται σταδιακά. Αυτός ο Πολίτης είναι ενεργός, δημιουργικός, με διάθεση να επικοινωνήσει και να συμπράξει με άλλους για να αναπληρώσει τα απίστευτα κοινωνικά κενά αυτής της χώρας. Γι΄αυτόν τον πολίτη δεν έχει τόση σημασία το αποτέλεσμα της διαδικασίας, αλλά η ίδια η διαδικασία. Μέσα από αυτήν πλάθεται και συγκροτείται και μαζί του πλάθεται και ένα μέλλον που μοιάζει καλλίτερο, πιο γόνιμο και πιο τρυφερό προς την ευαισθησία που τόσο μας λείπει.
Όσοι βρεθείτε στις 11 του μήνα στην Αθήνα σπεύσατε.
