Όλοι μιλάνε για τον Ιπποπόταμο στη Ροτόντα. Να γιατί.

Εικόνες © Σοφία Λαμπρινοπούλου

Λίγες πλατείες στη Θεσσαλονίκη είναι τόσο στενά συνδεδεμένες με την ιστορία της, όσο η πλατεία της Ροτόντας. Αυτό το μαγικό μέρος που δεσπόζει πάνω από την Καμάρα, καταπράσινο και ηλιόλουστο, με κρυφές σκιές κάτω από το θρόισμα των αιωνόβιων πλατανιών, αναγεννημένο και πάλι μετά τις περσινές του περιπέτειες, μας προσκαλεί για μια απόδραση στην καρδιά της πόλης. Τώρα που η Ροτόντα και η πλατεία της γεμίζει και πάλι από κόσμο κάθε ηλικίας είναι η ώρα του Ιπποπόταμου.

Στη σκιά του σημαντικότερου μνημείου της πόλης, με απαράμιλλη θέα στη Ροτόντα, ο Ιπποπόταμος είναι το ιδανικό σημείο για να περάσεις ένα γαλήνιο πρωϊνό ή ένα ατμοσφαιρικό βράδυ. Νωρίς τα πρωινά συναντάς νεαρές μαμάδες που πίνουν τον φρέσκο χυμό τους με τα παιδιά τους να τρέχουν ελεύθερα στον πεζόδρομο και την πλατεία, δίπλα σε ηλικιωμένους που απολαμβάνουν την εφημερίδα τους με έναν ελληνικό, τα μεσημέρια γεμίζει αγουροξυπνημένους φοιτητές που πίνουν τον πρώτο καφέ της μέρας και τσιμπάνε μεζέδες από το καινούριο μενού του Ιπποπόταμου, τα απογεύματα αποτελεί τόπο συνάντησης για όλη τη γειτονιά και τους πανεπιστημιακούς που κάνουν το διάλειμμά τους με ένα τσάι και το βραδάκι αποτελεί πόλο έλξης τόσο για τους νεότερους που απολαμβάνουν τη μουσική και την κίνηση της πλατείας, όσο και για τους μεγαλύτερους που πίνουν τις μπύρες τους κάτω από τα πλατάνια απολαμβάνοντας τη θέα και την κουβέντα.

Φτιαγμένο με το μεράκι και το στιλ ανθρώπων που αγαπούν την βιντάζ αισθητική και κυρίως διαθέτουν γνώσεις να την υπηρετήσουν και διακοσμητικά αλλά και μουσικά μοιάζει με ένα ταξίδι στο χρόνο και στις αγαπημένες μας εμμονές άλλων δεκαετιών.

Αριστουργηματικές ταπετσαρίες, απλίκες, κορνίζες με τα ιερά τέρατα των ΄50ς, ΄60ς και ’70s, κάσκες κομμωτηρίων από αυτές που έβλεπες στη Λούσυ της αμερικάνικης καλτ τηλεόρασης, καθρέφτες βγαλμένη λες από την ”Ερωτική επιθυμία” του Γουόν Γκαρ Βάι, κομοδίνα από αυτά που λατρεύεις στις ελληνικές ταινίες του εξήντα, αμπαζούρ αγορασμένα σε παλαιοπωλεία, γραφομηχανές που έγραφαν γραμματείς στα χρόνια του πενήντα και ανεμιστήρες που ανέμιζαν σε δωμάτια ξενοδοχείων του μεταπολέμου.

Κομμάτια από ζωές που δεν ζήσαμε αλλά λατρεύουμε να μελετάμε, συνθέτουν ένα μοναδικό σύμπαν που σε ρουφάει στις συγκινήσεις του. Σε κάνει να θέλεις να τρυπώσεις εντός του και να γίνεις για λίγο παρατηρητής ή ακόμα και να το βιώσεις!

Ένα πολύχρωμο σύμπαν από κόσμους που άντεξαν στο χρόνο και επιστρέφουν θριαμβευτικά σε αυτό το ζωντανό μουσείο αναμνήσεων. Όλα αυθεντικά και όλα ποτισμένα με την πατίνα του χρόνου που τα κάνει συλλεκτικά.

Και βέβαια το σκηνικό συμπληρώνουν οι εκπληκτικές μουσικές τους, ένα flash back σε ήχους μοναδικούς που έγραψαν με χρυσά γράμματα τη μουσική ιστορία των τελευταίων πενήντα χρόνων.

Ο Έλβις και ο Μπάουι, τα άγρια χρόνια και η νοσταλγία για τα καλτ απομεινάρια τους συμπληρώνονται με τις υπέροχες ρακές, τις παγωμένες μπύρες και τους μεζέδες που στήνουν κάτω από τα πλατάνια της πλατείας τα τρία τέταρτα του χρόνου και στη ζεστασιά του καφενείου το καταχείμωνο φτιάχνουν το τέλειο μέρος της πόλης για να βρεθείς με την παρέα καθώς νυχτώνει ή να απολαύσεις ένα καφέ με θέα το απόλυτο μνημείο το πρωί στο κέντρο.

*Ιπποπόταμος, Πλατεία Αγίου Γεωργίου 7, Τ. 2310 201232