Η γλυκιά ιστορία της τούρτας Ζάχερ

Του Γιάννη Ανδρέου

Αν βρεθεί κανείς νύχτα στο κέντρο της Βιέννης και περπατήσει στους παγωμένους και φωτισμένους πεζόδρομους ψάχνοντας ένα ξεχωριστό μέρος για να πιει μια σοκολάτα βιενουά, απωθημένο για κάθε δυτικό ταξιδιώτη, το κατάλληλο μέρος βέβαια που θα οδηγηθείτε με κλειστά τα μάτια είναι το καφέ Sacher. Στο ισόγειο του θρυλικού ξενοδοχείου, θα σας σαγηνέψει με το στυλ και την αισθητική του. Στα τραπέζια του που μένουν γεμάτα κόσμο μέχρι τη μία τη νύχτα, όσο σε λίγα καφέ του κέντρου, συνωστίζονται οι πιο γνωστοί Βιεννέζοι αλλά και τουρίστες που έρχονται εδώ για να δοκιμάσουν την περιβόητη torte.

O Eduard Sacher, άνοιξε στα 1876 το θρυλικό ξενοδοχείο και καφέ της πόλης, που έγινε από την αρχή σημείο συνάντησης για επιφανείς πολιτικούς και καλλιτέχνες. Ένας από τους τρεις γιους της οικογένειας με το μεγάλο όνομα, αφού έζησε για χρόνια στο Παρίσι και του Λονδίνο, επέστρεψε στη γενέτειρα του για να ανοίξει ένα ξενοδοχείο πολυτελείας. Ξεκίνησε με ένα εστιατόριο μικρό, ακολούθησε ένα άλλο με 13 πολυτελή σεπαρέ και μετά το ξενοδοχείο. Τοποθετημένο πλάι στον περίφημο πεζόδρομο Kärntner Straβe, στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης ακριβώς απέναντι από την όπερα συνδέθηκε μαζί της από το ξεκίνημα του. Εδώ καταλήγουν για φαγητό τα αστέρια που φιλοξενούνται στη σκηνή της, εδώ δίνουν το ραντεβού τους φυσικά και όλοι όσοι μετέχουν στο μυθικό μπαλ της αποκριάς, ένα χορό που όμοιο του δεν συναντάς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Φτιαγμένο με απίστευτη φινέτσα και στιλ και επηρεασμένο φυσικά από την αισθητική των Αψβούργων, το Ζάχερ, διαθέτει μια συλλογή από σπουδαία έργα τέχνης, μεταξένιες ταπετσαρίες και σπάνια έπιπλα που έμειναν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου.

Καθώς αφήνουμε πίσω τη μικρή ρεσεψιόν για να ξεναγηθούμε στις πίσω εντυπωσιακές σάλες φαγητού και πρωινού θαμπωνόμαστε από τη χλιδή. Το ρεστοράν που φέρει το όνομα της περίφημης ιδιοκτήτριας Anna Sacher στολισμένο με τα πρώτα ηλεκτρικά καντηλέρια που εμφανίστηκαν στην πόλη και πίνακες του Anton Faistauer, το Rote Bar με θέα στην όπερα και το μοναδικό Μπλε μπαρ, που μαζεύει το κοινό της όπερας για το τελευταίο ποτό της βραδιάς με το μπλε χρώμα να κυριαρχεί στους τοίχους και τα έπιπλα. Το ιδανικό μέρος για ρομαντικό πρωινό είναι η ροζ αίθουσα με τις υπέροχες πορσελάνες που σε κάνουν να μη θέλεις να σηκωθείς από το τραπέζι.

Το ξενοδοχείο εξαιτίας και της γειτνίασης του με την όπερα έγινε από την αρχή στέκι ή τόπος διαμονής επωνύμων. Από τον Πλάσινκο Ντομίνκο που το επισκέπτεται συχνά μέχρι τον κοσμοπολίτη-πάλε ποτέ-Τζέιμς Μποντ, Ρότζερ Μουρ ή τον βρετανό καρδιοκατακτητή Χιου Γκραντ που το προτιμά για τις συνεντεύξεις τύπου του στην αυστριακή πρωτεύουσα έχει φιλοξενήσει εκατοντάδες προσωπικότητες από κάθε χώρο.

Μια γλυκιά ιστορία Ένας από τους βασικότερους λόγους που το Sacher έγινε γνωστό στον κόσμο είναι η περίφημη Torte. Ο Frank Sacher, μάγειρας του Μέτερνιχ είχε την έμπνευση να φτιάξει ένα σοκολατένιο κέικ που στη βάση του έχει μαρμελάδα βερίκοκο και ένα υπέροχο γλάσο να το αγκαλιάζει. Η τούρτα πήρε το όνομα του μάγειρα και έγινε το σήμα κατατεθέν όχι μόνο του ξενοδοχείου που άνοιξε ο γιος του αλλά και την πόλης. Έγινε αντικείμενο διαμάχης καθώς ένα ζαχαροπλαστείο της πόλης, το Demel ισχυρίστηκε πως η συνταγή ανήκε σε κείνους και τη σέρβιραν στους πελάτες τους. Η διαμάχη ακολούθησε για χρόνια τη δικαστική οδό, μέχρι τη στιγμή που δικαιώθηκε η οικογένεια και το όνομα του γλυκού καθώς και η πατρότητα της συνταγής πέρασαν για πάντα στην επωνυμία Sacher. Σήμερα στο καφέ του ξενοδοχείο σερβίρεται πάντα με ένα ζεστό ρόφημα και μια υπόγλυκη κρέμα, ενώ τα προϊόντα με το όνομα τους, από πούρα μέχρι φλιτζάνια φτάνουν τα 58 και φυσικά πουλιούνται μαζί με το κέικ σε ολόκληρο τον κόσμο ακόμα και από το ίντερνετ.

Η ισχυρή Άννα Ψυχή του ξενοδοχείου υπήρξε για δεκαετίες μια γυναίκα που σημάδεψε με την παρουσία της ολόκληρη τη Βιέννη. Η Άννα γυναίκα του ιδιοκτήτη Έντουαρντ, κόρη ενός χασάπη, έδειξε από την αρχή τις ικανότητες της. Πολύ σύντομα, μόλις το 1892 ο άντρας της μετά από δώδεκα χρόνια γάμου πέθανε και κείνη ανέλαβε τα ηνία. Μαζί με τον έμπιστο της Josef Wagner, που δούλεψε στο ξενοδοχείο για πενήντα χρόνια, έστησαν μια μοναδική φιλοξενία που έμεινε θρυλική. Κυκλοφορούσε πάντα με ένα πούρο που της έμαθε να καπνίζει ο Nikolaus von Szemere, ένας ζάπλουτος Ούγγρος κτηματίας και ιδιοκτήτης στάβλων, που πούλησε τα πάντα στη Βουδαπέστη για να ζήσει για πάντα στη Βιέννη και το Ζάχερ. Κοσμοπολίτης και εξαιρετικά ιντριγκαδόρος πήρε μέρος σε όλες τις διαπραγματεύσεις και διαβουλεύσεις ανάμεσα σε κυβερνήσεις και γαλαζοαίματους διαφόρων χωρών στον πρώτο και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ μέχρι και τη στιγμή του θανάτου του και ενώ ήταν βαριά άρρωστος έδινε οδηγίες για πονταρίσματα σε κούρσες ιπποδρόμου. Ανθρώπους σαν και αυτόν και δεκάδες άλλους ευγενείς και αριστοκράτες συναναστρέφονταν η Άννα και κάποια στιγμή μετά από παραίνεση της οι επώνυμοι καλεσμένοι και φιλοξενούμενοι της άρχισαν να υπογράφουν πάνω σε ένα φίνο λευκό τραπεζομάντιλο το οποίο ακόμα εκτίθεται στο ξενοδοχείο.

Το μέλλον Ένα ένδοξο παρελθόν έπρεπε να βρει και ένα εξίσου λαμπερό μέλλον. Σήμερα το ξενοδοχείο είναι ένα από τα κορυφαία της αυστριακής πρωτεύουσας με γενναίες δόσεις ανανέωσης. Στις εννιά σουίτες που προστέθηκαν το 2002 ήρθαν το 2004 να προστεθούν μια σειρά από μοναδικής αισθητικής νέες σουίτες στην οροφή, με τη γυάλινη στέγη να κυριαρχεί και τη θέα της πόλης να κόβει την ανάσα. Το τυπικότερο βιεννέζικο καφέ στο ισόγειο αποτελεί το κατεξοχήν σημείο αναφοράς στην πόλη. Αν σκοπεύετε να το επισκεφτείτε την εποχή του καρναβαλιού η κράτηση σας θα πρέπει να έχει γίνει ακόμα και ένα χρόνο πριν. Ο Φεβρουάριος είναι για το Ζάχερ ο κορυφαίος μήνας του χρόνου. Καθώς η ορχήστρα απέναντι στην όπερα θα παίζει το τελευταίο βαλς του χορού, τα κεριά αναμμένα θα υποδέχονται τους κυρίους με τα tuxedo και τις κυρίες με τις τουαλέτες. Ο μήνας του Ζάχερ.

Hotel Sacher, Philarmoniker straβe 4, A 1010 Wien Τηλ 43151456-0

*Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα σημαντικά και γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.