Θεσσαλονίκη

Ζωντανεύοντας ένα στρατόπεδο

Σαν το Γαλατικό χωρίο του Αστερίξ, σε μια άκρη της Θεσσαλονίκης υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που δε λένε να το βάλουν κάτω και παλεύουν με πάθος (και ατελείωτο κέφι) ενάντια σε οτιδήποτε βρίσκεται απέναντί τους. Και σαν τους Γαλάτες, διοργανώνουν που και που καμιά γιορτή με χορούς και φαγοπότι. Τρίτη χρονιά φέτος που ο Πολιτιστικός […]

Parallaxi
ζωντανεύοντας-ένα-στρατόπεδο-8541
Parallaxi
5.jpg

Σαν το Γαλατικό χωρίο του Αστερίξ, σε μια άκρη της Θεσσαλονίκης υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που δε λένε να το βάλουν κάτω και παλεύουν με πάθος (και ατελείωτο κέφι) ενάντια σε οτιδήποτε βρίσκεται απέναντί τους. Και σαν τους Γαλάτες, διοργανώνουν που και που καμιά γιορτή με χορούς και φαγοπότι. Τρίτη χρονιά φέτος που ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καρατάσιου διοργάνωσε το τριήμερο «Ζωντανεύοντας το Καρατάσιου», πάντα με στόχο να «τραβήξει» τον κόσμο στο πρώην στρατόπεδο και να μην το αφήσει να έχει την τύχη των άλλων παρόμοιων χώρων της πόλης.

Για πρώτη φορά οι γιορτές έγιναν φθινόπωρο, λόγω εκλογών τον Ιούνιο, αλλά ο καιρός βοήθησε και ο κόσμος ήρθε, χόρεψε, πρόσφερε φάρμακα στους Γιατρούς του Κόσμου και ενημερώθηκε για τα τρέχοντα προβλήματα, όπως αυτό του γιγαντιαίου ΣΜΑ (Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων) που δρομολογείται στην περιοχή. Απ’ ότι φάνηκε, αρκετοί γνωρίζουν πια πώς λειτουργεί το όλο γεγονός, αν κρίνω από το εντελώς διαφορετικό κοινό της πρώτης μέρας (όταν το πρόγραμμα ήταν πιο «νεανικό») σε σύγκριση με τις δύο επόμενες, όταν ο κόσμος έπεσε με μανία στα σουβλάκια που έψηναν ασταμάτητα τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου, πριν το ρίξει στο χορό, μακριά από κρίση, προσωπικά προβλήματα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να βασανίζει τον καθένα.

Βέβαια, δε μπορούν να ξεχαστούν όλα. Την τελευταία μέρα, ο θάνατος από εγκεφαλικό του 44χρονου Γιώργου, πολύ αγαπητού σε όλους μέλους τοπικής ένωσης ποντίων, προκάλεσε αρκετή αμηχανία και αναστάτωση στους συντελεστές της εκδήλωσης και σε όσους τον γνώριζαν προσωπικά. Επίσης, η «σπουδή» του στρατού να φέρει τα άρματα για βόλτες το πρωί της τελευταίας ημέρας, την ώρα που μαθητές των τοπικών σχολείων συμμετείχαν στις εκπαιδευτικές δράσεις, δεν ήταν και ότι καλύτερο.

Επειδή φέτος πέρασα αρκετές ώρες στο χώρο, θέλοντας να βοηθήσω λίγο περισσότερο στην όλη προσπάθεια, είδα ότι τελικά ίσως υπάρχει ελπίδα σ’ αυτήν τη χώρα, αν έχεις τη διάθεση να δεις λίγο πιο πέρα από κοινοβούλια, δημοτικά συμβούλια, τηλεοράσεις και εκκλησίες. Ο κόσμος έχει δύναμη και οι «Γαλάτες» του Πολιτιστικού Συλλόγου Καρατάσιου το αποδεικνύουν κάθε μέρα. Του χρόνου να είστε κι εσείς εκεί.

3ο Ζωντανεύοντας το Καρατάσιου 22-23-24 Σεπτεμβρίου 2012

*Ο Δημήτρης Φωτιάδης είναι καθηγητής αγγλικών και ενεργός πολίτης

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα