Νέα συγγραφέας μόνη ψάχνει…

Μια γυναίκα μετατρέπει την πραγματικότητά της σε ένα διδικτυακό μυθιστόρημα σε συνέχειες. Διαβάζουμε στο ηλεκτρονικό προφίλ της: Η Molly Sloan είναι μια ελληνίδα τραπεζίτης που επαναστάτησε ενάντια στην ασχήμια της πραγματικότητας. Τώρα ζει στην αφάνεια, απολαμβάνοντας την οικογενειακή ζωή της. Της αρέσει να διαβάζει και να αντιστοιχίζει χώρες στους αγαπημένους της συγγραφείς. Η Αργεντινή πάει σίγουρα στον Julio Cortázar, οι Ηνωμένες Πολιτείες στον Dean Koontz, το Ηνωμένο Βασίλειο χωρίς αμφισβήτηση στον Rupert Brooke, η Τσεχία στον Franz Kafka και η Αυστρία δικαιωματικά στον Stefan Zweig!

Από κει και πέρα την αφήνουμε να μιλήσει μόνη της για το εγχείρημά της:

Ποια είναι η Molly Sloan και γιατί γράφει βιβλία; Δεν “αποφάσισα” να ασχοληθώ με τη συγγραφή διηγημάτων και μυθιστορημάτων. Δεν υπήρξε ποτέ μια λογική διαδικασία που με οδήγησε εκεί. Απλά μου  συνέβη. Μου συνέβη από τα δώδεκα ή τα δεκατρία. Ήταν η περιγραφή  μιας εκδρομής με τον πατέρα μου! Μου  άρεσε πολύ να πηγαίνω εκδρομές με τον πατέρα μου.  Δεν υπήρξε λογική διαδικασία, αλλά ασφαλώς υπήρξε λόγος. Αιτία. Τα παιδικά μου χρόνια δεν ήταν εύκολα. Δεν μου άρεσε  η καθημερινότητα, μισούσα τις  γιορτές και κάποτε μίσησα και  τους ανθρώπους. Είχα τάσεις φυγής. Ονειρευόμουν τότε να γίνω Ροβινσώνας. Ευτυχώς ποτέ δε βρήκα τη δύναμη να φύγω. Απεναντίας, αγάπησα και πάλι τους ανθρώπους.

Όταν, λοιπόν, έγραψα για πρώτη  φορά, έγραψα για κάτι που μου  άρεσε και με ευχαριστούσε. Και  μέσα από αυτό ξανάζησα τις ωραίες στιγμές που περιέγραφα. Αυτό με τα χρόνια μεταλλασσόταν  για να ακολουθεί τη δική μου εξελικτική πορεία. Σταμάτησα να περιγράφω πράγματα και καταστάσεις κι άρχισα να εξερευνώ την ανθρώπινη ψυχή. Όμως, παρέμεινε  πάντα αυτό που ήταν στην αρχή. Μια  απόδραση από την ασχήμια της  καθημερινότητας σε μια χώρα μαγική. Άκουσα κάποτε τη φράση  «η τέχνη σώζει ζωές». Είναι και  δική μου αλήθεια αυτή. Ένα βιβλίο μπορεί τελικά να γράφεται και σ’ ένα blog; Για να είμαι ειλικρινής, το βιβλίο «Διχασμένος» δεν είναι  το πρώτο μου βιβλίο. Εκείνο βρίσκεται ήδη  στην κρίση των ειδικών των  εκδοτικών οίκων. Κάποια στιγμή, έπεσα  στην παγίδα να ταυτιστώ με το πρώτο  μου βιβλίο. Με απασχόλησε πολύ. Γιατί  ενώ η αιτία για να το γράψω  δεν υπήρξε ποτέ η έκδοσή του, όταν αποφάσισα να «δοκιμάσω» τις δυνάμεις μου έξω από τον μικρόκοσμό μου, άρχισα να σκέφτομαι αν το κοινό  είναι έτοιμο να ζυμωθεί και ν’ απορροφήσει κομμάτια του δικού  μου οικοσυστήματος. Μου πήρε αρκετό καιρό να καταλάβω τη λάθος σκοπιά από την  οποία είδα τα πράγματα εκείνη τη στιγμή. Το κοινό ποτέ δεν είναι έτοιμο και δεν μπορεί να είναι έτοιμο για κάτι που δεν έχει γραφτεί  γι’ αυτό. Προσοχή, αυτό που υπονοώ δεν έχει σχέση με την εμπορικότητα. Έχει σχέση με την επιθυμία του  ίδιου του συγγραφέα να μιλήσει  σ’ ένα κοινό. Τελικά, το πρώτο μου βιβλίο δεν ήμουν εγώ. Ήταν ίσως μια αποτύπωσή  μου στο χαρτί σε μια συγκεκριμένη στιγμή. Ήταν μια χάρτινη βαρκούλα που έφυγε από εμένα, όπως μια  μέρα θα φύγει και η κόρη μου, πλέοντας στο ποτάμι της ζωής. Αν θα τη βρει κάποιος και θα την εκτιμήσει, το πώς θα κριθεί, δε με αφορά πλέον. Είναι έξω από εμένα. Όλος αυτός ο προβληματισμός και η επιθυμία να γράψω κάτι για  το κοινό πλέον και όχι για  μένα με οδήγησε στην ιδέα της συγγραφής  του σε μορφή blog. Έτσι νιώθω πως η επαφή με τους αναγνώστες μου – λίγους ή πολλούς, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία – θα είναι αμεσότερη. Γράφω πλέον κάτι για ένα κοινό που αναζητώ. Ωραία όλα αυτά, αλλά γιατί Molly Sloan; Υποθέτω πως η ερώτηση είναι διπλή… γιατί με ψευδώνυμο  και γιατί το συγκεκριμένο. Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Κανένας εκδοτικός οίκος δεν  μου έχει απαντήσει ακόμη για  το πρώτο μου βιβλίο. Δεν είμαι, ούτε και επιζητώ την ετικέτα  «συγγραφέας». Έχω, όμως, μια ζωή. Μια  πραγματική καθωσπρέπει, comme il faut ζωή. Το λέω αυτό με μια δόση ειρωνείας και πικρίας, αλλά έτσι είναι. Ο κόσμος, η κοινωνία είναι κυνική, κι εγώ πρέπει να προστατέψω εμένα, αλλά κυρίως την οικογένειά μου. Συν τοις άλλοις, εάν παραδεχτούμε πως έχω τρομερό ταλέντο ή γράφω πολύ εμπορικά… λίγο με ενδιαφέρει η εξαργύρωση της επιτυχίας σε δημοσιότητα ή σε χρήμα. Να σας πω τώρα για το όνομα. Η Molly Sloan είναι μια ηρωίδα του Dean Koontz στο βιβλίο του “The taking”. Ήταν το πρώτο βιβλίο του που διάβασα, κι ύστερα ακολούθησαν όλα τα άλλα. Η Molly Sloan, λοιπόν, στο μυθιστόρημα αυτό υπήρξε μια μέτρια συγγραφέας. Παρόλα αυτά, το ήθος της την οδήγησε να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που της εμπιστεύτηκε ο συγγραφέας. Μου άρεσε πολύ αυτό. Ήρωας σε ηλεκτρονικό χαρτί Όπως φανερώνει ο τίτλος, το θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο είναι  ο εσωτερικός διχασμός ενός ανθρώπου. “Διχασμένος” είναι αυτός που  δεν μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε δύο πράγματα που συνδέονται με μια  σχέση “αποκλειστικού ή”, καθώς  η ζωή χωρίς το ένα ή δίχως  το άλλο φαντάζει αβάσταχτα μαρτυρική. Αν κοιτάξετε γύρω σας, σίγουρα θα δείτε κάποιον διχασμένο. Κάποιον  που, ενώ τα χείλη του μπορεί να χαμογελούν, τα μάτια του είναι  πάντα λυπημένα… Είναι ένας άνθρωπος εντεταλμένος να πάρει μια απόφαση  που δεν μπορεί να πάρει. Το βιβλίο με τον τίτλο “Διχασμένος” είναι μια προσπάθεια αποτύπωσης της απελπισίας ενός τέτοιου  ανθρώπου πάνω σε ηλεκτρονικό χαρτί. Όσους επιλέξουν να διαβάσουν  το βιβλίο μου, ένα νέο κομμάτι  θα τους περιμένει κάθε μέρα στη  διεύθυνση: http://dividida.weebly.com/