Στέφανος Δάνδολος: Η ζωή εκτός από τύχη θέλει και λίγο ταλέντο
Το καινούργιο βιβλίο του βραβευμένου συγγραφέα και δημοσιογράφου, Στέφανου Δάνδολου, παρουσιάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Ο Στέφανος Δάνδολος έχει γεννηθεί στην Αθήνα του 1970. Eίναι συγγραφέας και δημοσιογράφος, ενώ στα εικοσιέξι του χρόνια εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα “Υπνοβάτες του Σεπτέμβρη”. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα “Ο περίγελος των αγίων” (1997), “Και φόρεσαν χειροπέδες στα πουλιά” (2000), η συλλογή διηγημάτων “Αγάπη σε δυο σταγόνες όνειρο” (1999), τα μυθιστορήματα “Νάρκισσοι και κανίβαλοι” (2002), “Νέρων” (2004), “Το αγόρι στην αποβάθρα” (2007), “Ο τελευταίος κύκνος” (2009), “Η χορεύτρια του διαβόλου” (2013). Διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και λογοτεχνικές επιθεωρήσεις του εξωτερικού, ενώ το 2008 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Young Writers’ World Festival που πραγματοποιήθηκε στη Σεούλ. Το 2004 χαρακτηρίστηκε από τον Παύλο Μάτεσι ο σημαντικότερος Έλληνας συγγραφέας της γενιάς του, και το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Μπότση για το σύνολο του πεζογραφικού του έργου, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έχει διατελέσει διευθυντής της εφημερίδας “Βραδυνή”. Το τελευταίο του μυθιστόρημα “Όταν θα δεις τη θάλασσα” κυκλοφορεί αππό τις εκδόσεις Ψυχογιός και παρουσιάζεται στη Θεσσαλονίκη την Πέμπτη 1/12*. Λίγο πριν μας μίλησε για τη συγγραφή και το νέο του βιβλίο.
Πόσο δύσκολο ήταν να αποτυπώσετέ την ατμόσφαιρα και το κλίμα των δύο χρονικών περιόδων (1886-1919) του βιβλίου «Όταν θα δεις την θάλασσα»;
Είναι δύσκολο και αυτό είναι και το στοίχημα που βάζεις με τον εαυτό σου. Τα ιστορικά γεγονότα αποτελούν το αυτονόητο κομμάτι της έρευνας. Πέρα από αυτά, πρέπει να κοιτάξεις μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, από στοιχεία ας πούμε αρχιτεκτονικής και ενδυματολογίας μέχρι πράγματα που έχουν να κάνουν με τη κηπουρική και τη μαγειρική. Αυτή είναι η δυσκολία του ιστορικού μυθιστορήματος για έναν συγγραφέα, αλλά αυτή είναι και η ομορφιά του. Το να βουτήξεις στο παρελθόν όσο πιο βαθιά γίνεται, για να αποδώσεις το κλίμα.
Ζούμε σε μια εποχή βομβαρδισμού πληροφοριών και ταχύτατης τεχνολογικής ανάπτυξης η οποία φαίνεται συστηματικά ότι αποξενώνει τους ανθρώπους. Πιστεύετε ότι σε μια τέτοια εποχή μπορούν να υπάρξουν μεγάλοι έρωτες όπως αυτοί του νέου σας βιβλίου;
Παντού μπορούν να υπάρξουν μεγάλοι έρωτες. Αυτό που έχει γίνει πιο δύσκολο εξαιτίας της αποξένωσης που αναφέρατε είναι το να πιστέψεις ότι είναι αληθινοί. Να πιστέψεις ότι μπορείς να τους ζήσεις. Γι’ αυτό και πάντα λέω ότι η ζωή εκτός από τύχη θέλει και λίγο ταλέντο.
Εκτός από συγγραφέας είστε και δημοσιογράφος. Έχει επηρεάσει η δημοσιογραφία και το ρεπορτάζ το λογοτεχνικό σας έργο και το αντίστροφο;
Αυτό που έχει δώσει η δημοσιογραφία στο λογοτεχνικό μου έργο είναι ένα είδος στόχευσης. Την τάση να μην παραβλέπω τα μεγάλα θέματα του σήμερα ακόμη κι όταν γράφω για το χθες. Τη συνήθεια να μην αποστρέφω το βλέμμα μου από τις πραγματικές πληγές του κόσμου. Ως προς το αντίστροφο, ναι, και η αρθρογραφία μου ίσως έγινε καλύτερη με τα χρόνια, γράφοντας τα βιβλία που έγραψα.
Θα λέγατε ότι υπάρχει μια κοινή συνιστάμενη, ένα βασικό συμπέρασμα σε όλα ή στα περισσότερα από τα έργα σας και αν ναι ποια είναι αυτή;
Ίσως η ανάλυση του πολιτισμού μας μέσα από τη σύγκρουση ευγένειας και ακραίων ενστίκτων. Και η αναζήτηση της αλήθειας. Της αλήθειας που κρύβεται στη ψυχή μας.
*Την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου στις 19:00 στο Public στην Τσιμισκή θα λάβει χώρα η παρουσίαση του “Όταν θα δεις την θάλασσα”. Παρών θα είναι ο ίδιος ο συγγραφέας ενώ για το βιβλίο θα μιλήσει και ο Στέφανος Τσιτσόπουλος. Την εκδήλωση θα πλαισιώσει ο Γιάννης Βαρδής ερμηνεύοντας ερωτικά τραγούδια καθώς και ένα κομμάτι που γράφτηκε ειδικά για το βιβλίο.
Λίγα λόγια για το βιβλίο: Αθήνα, 1886. Η ζωή της Μαργαρίτας βυθίζεται μέσα σε έναν γάμο που μοιάζει με αργό θάνατο. Ώσπου ερωτεύεται παράφορα έναν άντρα που νόμιζε ότι υπήρχε μόνο στα παραμύθια. Και όλος ο κόσμος της γίνεται μια μάχη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι.
Αυτή είναι η ιστορία μιας γυναίκας που παρασύρθηκε στη δίνη του πάθους, διεκδικώντας ένα διαφορετικό πεπρωμένο από κείνο που της είχαν σχεδιάσει.
Είναι η ιστορία των δύο αντρών που την αγάπησαν. Του ισχυρού συζύγου της, που ήρθε στην Ελλάδα έχοντας καταστρώσει ένα σχέδιο προς όφελος των ξένων δανειστών. Και του μαγικού εραστή της, που ανέλαβε να σχεδιάσει τη σιδηροδρομική γραμμή της Πελοποννήσου, ένα από τα μεγάλα έργα του Τρικούπη.
Είναι επίσης πολλές μικρές ιστορίες που ιχνηλατούν τη γέννηση του γυναικείου κινήματος στην Αθήνα, τις πολιτικές αναταράξεις, τον ρόλο της εύπορης τάξης στο πεπρωμένο της φτωχολογιάς, και τα βήματα μιας Ελλάδας που προσδοκά ένα καλύτερο αύριο.
Και, τέλος, είναι μια ιστορία σαγήνης και μυστηρίου σε ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι, χρόνια αργότερα, λίγο μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν όλα έχουν κριθεί, ή σχεδόν όλα…
Ένα σαρωτικό μυθιστόρημα για τον έρωτα και την ελπίδα. Μια επική τοιχογραφία για τη μεγαλύτερη επανάσταση της ψυχής, που δεν είναι άλλη από την επιμονή στα θαύματα.
