Βιβλία για να διαβάσεις αυτές τις μέρες

Οι νέες κυκλοφορίες βιβλίων που προτείνει η Parallaxi για αυτές τις μέρες.

Parallaxi
βιβλία-για-να-διαβάσεις-αυτές-τις-μέρε-916123
Parallaxi

Βιβλία που ξεχωρίσαμε αυτήν την εβδομάδα, σας τα παρουσιάζουμε προκειμένου να έχετε την πιο καλή «συντροφιά» αυτές τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. 

Μερικά βιβλία, διαφορετικά μεταξύ τους, για διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικές απαιτήσεις και πάνω από όλα, για διαφορετικές διαθέσεις που εμείς αγαπήσαμε ήδη.

Σκέφτεστε κάποια καλύτερη παρέα;

Θεσσαλονίκης χαλκεία και χαλκεύματα | Λένα Καλαϊτζή-Οφλίδη, Σίμος Οφλίδης

thessalonikis-khalkia-kai-khalkeumata.jpg

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS το νέο βιβλίο των Λένας Καλαϊτζή-Οφλίδη και Σίμου Οφλίδη με τίτλο Θεσσαλονίκης χαλκεία και χαλκεύματα. Είκοσι έξι μυθ-Ιστορίες από την εποχή του προστάτη των χαλκιάδων Ηφαίστου έως και τις μέρες μας, «ένας αναστοχαστικός περίπατος των flâneurs συγγραφέων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, που ορίζεται από την πάνω πλατεία Αριστοτέλους και περιλαμβάνει την αποκάλυψη της Ρωμαϊκής Αγοράς, την αρχαία και εν πολλοίς ανεξερεύνητη Μεγαλοφόρο και, με κεντρικό σημείο αναφοράς την Παναγία των Χαλκέων, τις παλαιότερες και σύγχρονες αστικές κυψέλες που βρίσκονται γύρω της και περικλείονται από τις οδούς Εγνατία, Ίωνος Δραγούμη, Κασσάνδρου και Ιασωνίδου. 

Εκεί όπου χτυπάει από πάντα η καρδιά της πόλης και συναντιέται το μακρινό χτες με το σήμερα. Ιστορίες παρωχημένες και σύγχρονες, αληθινές ή επινοημένες, συναντιούνται απλά, αλλού συγκρούονται, εκπλήσσουν η μία την άλλη, διασταυρώνουν ξίφη, ξύνουν παλιές πληγές, προσεύχονται μαζί για το κοινό μέλλον». Το έργο στο εξώφυλλο είναι του Νίκου Μαστερόπουλου (1948-2003): «Decorative composition», 1994, σμάλτο πάνω σε χαλκό, 86 x 120,7 εκ.

*Ο Σίμος και η Λένα είναι ζευγάρι στη ζωή και γράφουν μαζί από το 1989. Έχουν βραβευθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού με τρία Κρατικά Θεατρικά Βραβεία (1989, 1993, 1994), καθώς και με το βραβείο συγγραφής τηλεοπτικού σεναρίου του ΑΝΤ1 το 1995. Έργα τους ανθολογήθηκαν και μεταφράστηκαν στα ολλανδικά και τα γερμανικά. Είναι μέλη της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Εκδόσεις IANOS, σελ. 320

Τι Σημαίνει να είσαι άντρας | Nicole Krauss

ti-shmaini-na-isai-antras.webp

Σε ένα από τα πιο δυνατά έργα της, η Nicole Krauss βουτάει ατρόμητη στη μάχη της κατανόησης του τι σημαίνει να είσαι άντρας και τι σημαίνει να είσαι γυναίκα, προσπαθώντας να καταλάβει τις σχέσεις και τις εντάσεις που γεννιούνται απ’ αυτό. Με την παρούσα συλλογή, η συγγραφέας μάς ταξιδεύει σε διάφορα μέρη του πλανήτη, από τη Γενεύη, τη Νέα Υόρκη και την Καλιφόρνια, στο Τελ Αβίβ, την Ιαπωνία και τη Λατινική Αμερική, αλλά και σε πολλούς συναισθηματικούς παραλλήλους. 

Πρωταγωνιστές των διηγημάτων της ενδιαφέροντες, παθιασμένοι και ενίοτε εκκεντρικοί ήρωες, από την ακμή ως τη δύση της ζωής τους. Όλοι τους άνθρωποι που παρατηρούν, αναρωτιούνται κι αναστοχάζονται με οξυδέρκεια, και μας επιτρέπουν να περιπλανηθούμε στους πάντοτε πληθωρικούς συνειρμούς τους. Συναντούμε εκεί τις πιο σημαντικές εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής: τη φιλία, την αγάπη και τον έρωτα, το σεξ, τη γέννηση και τον θάνατο. 

Η συγγραφέας, σε αυτή την πρώτη της συλλογή διηγημάτων, φωτίζει με σφοδρό, ακλόνητο όπως τις δυνάμεις που καθοδηγούν και ορίζουν τις ζωές μας, την αγάπη, την εξουσία, τη βία, το πάθος, την αυτογνωσία, τον φόβο, τα γηρατειά. Βαθιά, καυστικά και ευφυή, τα διηγήματα αυτά προκαλούν ταυτόχρονα σάστισμα και συγκίνηση, και αποκαλύπτουν την ευθραυστότητα αλλά και την αντοχή της ανθρώπινης ύπαρξης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Nicole Krauss(Νικόλ Κράους, 1974), «µία από τις σηµαντικότερες Αµερικανίδες συγγραφείς που προκάλεσε διεθνή λογοτεχνική αίσθηση» σύµφωνα µε τους New York Times, και «µία από τις σπουδαιότερες µυθιστοριογράφους της εποχής» σύµφωνα µε τους Financial Times, είναι συγγραφέας των διεθνών µπεστ σέλερ Δάσος σκοτεινό (Μεταίχµιο, 2018), Great House, µε το οποίο ήταν φιναλίστ για το National Book Award και το Orange Prize, και Η ιστορία του έρωτα (Μεταίχµιο, 2005), το οποίο κέρδισε το βραβείο Saroyan για τη διεθνή λογοτεχνία και το γαλλικό Prix du Meilleur Livre Etranger, ενώ ήταν υποψήφιο για τα βραβεία Orange, Medicis και Femina. Το πρώτο της µυθιστόρηµα, Man Walks Into a Room, ήταν στην τελική λίστα για το βιβλίο της χρονιάς των Los Angeles Times. Το 2007, επιλέχθηκε από το περιοδικό Granta για το Best of Young American Novelists και το 2010 συµπεριλήφθηκε από το New Yorker στη λίστα «Twenty Under Forty». Μυθιστορήµατά της έχουν δηµοσιευτεί στα έντυπα New Yorker, Atlantic, Harper’s Magazine, Esquire και The Best American Short Stories, ενώ τα βιβλία της έχουν µεταφραστεί σε τριάντα επτά γλώσσες. Το 2020 ήταν η πρώτη Writer-in-Residence στο Zuckerman Mind Brain Behavior Institute του Πανεπιστηµίου Columbia, και το 2021 της απονεµήθηκε το Sami Rohr Inspiration Award για το σύνολο του έργου της. Το Τι σηµαίνει να είσαι άντρας, η πρώτη συλλογή διηγηµάτων της, εκδόθηκε τον Νοέµβριο του 2020 και τιµήθηκε µε το Wingate Prize.

Εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 320

ΜΠΑΡΜΠΑ-ΓΚΑΝΙΟ, ΟΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥ | ΑΛΕΚΟ ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝΟΒ

mparmpa-gkanio.jpg

Μπαρμπα-Γκάνιο – μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Ακόμα υπάρχει διαφωνία για το ποιος είναι. Εκπροσωπεί ένα ολόκληρο έθνος ή μια μερίδα ανθρώπων; Είναι κοινωνικό ή εθνικό το ζήτημα; Ο Αλέκο Κονσταντίνοβ δίνει τη δική του εξήγηση: “Μην περιφρονείς αυτόν τον απλοϊκό, πονηρούλη φουκαρά, είναι θύμα του αμόρφωτου περιβάλλοντος, είναι θύμα των αγράμματων παιδαγωγών. Το κακό δε βρίσκεται μέσα στον ίδιο, αλλά στην επιρροή του γύρω περιβάλλοντος. Ο μπαρμπα-Γκάνιο είναι δραστήριος, συνετός, με αντίληψη! Άφησέ τον στα χέρια καλών καθοδηγητών και θα δεις τι είναι ικανός να κάνει. Ο μπαρμπα-Γκάνιο μέχρι τώρα εμφανίζει μόνο τα ζωώδη ένστικτά του, αλλά μέσα του υπάρχει δυνητικά μεγάλο απόθεμα πνευματικής δύναμης που αν βρεθεί στο κατάλληλο ηθικό περιβάλλον θα μετατραπεί σε ενεργό δύναμη”. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

*Ένας από τους ση­μα­ντι­κό­τε­ρους Βούλ­γα­ρους συγ­γρα­φείς, δη­μο­σι­ο­λό­γους, δι­κη­γό­ρους και με­τα­φρα­στές. Με το λο­γο­τε­χνι­κό του έρ­γο καυ­τη­ρί­α­ζε τα κα­κώς κεί­με­να της κοι­νω­νί­ας και της πο­λι­τι­κής ζω­ής της Βουλ­γα­ρί­ας. Προ­κά­λε­σε το μί­σος των πο­λι­τι­κών του αντι­πά­λων, οι οποίοι δεν άρ­γη­σαν να τον εκ­δι­κη­θούν. Επι­στρέ­φο­ντας με τον φί­λο του Μι­χα­ήλ Τά­κεβ από μια εκ­δή­λω­ση για τη μέ­ρα των γραμ­μά­των το 1897 δο­λο­φο­νή­θη­κε κο­ντά στην πό­λη Πά­ζαρ­τζικ. Ανά­με­σα στα πολ­λά και ση­μα­ντι­κά έρ­γα του ξε­χω­ρί­ζουν οι τα­ξι­δι­ω­τι­κές του ση­μει­ώ­σεις «Μέ­χρι το Σι­κά­γο και πί­σω», 1894, και το σκι­α­γρά­φη­μά του «Μπαρ­μπα-Γκά­νιο», 1895, που με­τα­φρά­στη­κε σε πά­νω από 30 γλώσ­σες.

Εκδόσεις Επίκεντρο, σελ. 256

Η γυναίκα με το βαμμένο χέρι | Christine Wunnicke

h-gynaika-me-to-bammeno-xeri.jpg

Ινδία, 1764. Ένα μικρό νησί στ’ ανοιχτά της Βομβάης γίνεται το σκηνικό της παράξενης συνάντησης δύο ανθρώπων — και δύο κόσμων. Ο Γερμανός αστρονόμος Κάρστεν Νίμπουρ, που βρίσκεται σε επιστημονική αποστολή στην Ανατολή, βλέπει να πεθαίνουν ένας ένας οι συνεργάτες του. Μόνος και άρρωστος από ελονοσία, αρχίζει να αμφιβάλλει για ό,τι πίστευε. 

Και τότε συναντά τον Μούσα αλ-Λαχούρι, έναν Πέρση κατασκευαστή αστρολάβων, που ταξιδεύει από την Τζαϊπούρ προς τη Μέκκα. Αποκλεισμένοι και οι δύο στο κατάφυτο νησάκι, ανάμεσα σε φίδια, πιθήκους και παράξενα γλυπτά, περνούν τις νύχτες τους κοιτάζοντας τ’ αστέρια και λέγοντας ιστορίες κοντά στη φωτιά.

Η Κριστίνε Βούνικε γράφει ένα μυθιστόρημα για την ανθρώπινη περιέργεια, τα όρια της γλώσσας, την οι­κουμενική ανάγκη μας να υφαίνουμε αφηγήσεις για να δώσουμε νόημα στα ακατανόητα του κόσμου.

*Η πολυβραβευμένη συγγραφέας και μεταφράστρια Κριστίνε Βούνικε (Μόναχο 1966) γράφει μυθιστορήματα, βιογραφίες και θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο. Σπούδασε στο Βερολίνο και στη Γλασκόβη Γλωσσολογία, Μεσαιωνική Γερμανική Φιλο­λογία και Ψυχολογία. Το 2002 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Βαυαρίας για το βιβλίο της Die Nachtigall des Zaren [Το αηδόνι του Τσάρου]. Για το μυθιστόρημά της Serenity [Γαλήνη] τιμήθηκε το 2008 με το βραβείο Tukan και για το μυθιστόρημα Η αλεπού και ο δρ Σιμαμούρα με το βραβείο Franz-Hessel το 2016. Τα βιβλία της κυκλοφορούν με επιτυχία στα αγγλικά και στα γαλλικά.

Εκδόσεις Αιώρα, σελ. 236

Των παθών και παθημάτων | Ανδρέας Ταζογλίδης

ton-pathon-kai-pathhmaton.jpg

Τρεις ιστορίες άκρως ρεαλιστικές, τα θέματα των οποίων είναι καθημερινά, όχι όμως απλά για τους ήρωες που τα βιώνουν. 

Άνθρωποι που έρχονται αντιμέτωποι με την απόρριψη, την απόγνωση, την απώλεια, τη γεμάτη άλγος αναδρομή της μνήμης και τον ξεριζωμό από αγαπημένες πατρίδες, φαντάζουν μέσα από τις ιστορίες τους τόσο οικείοι στον αναγνώστη σαν να αποτελούν μέρος του μικρόκοσμού του. 

Από το κείμενο του οπισθοφύλλου «Η Αρχοντούλα μιλούσε πια με τις τρεις κορνιζαρισμένες οικογενειακές φωτογραφίες των παιδιών της που κρέμονταν στον διάδρομο, μια σε κάθε τοίχο. Μα οι φωτογραφίες έχουν το συνήθειο να μη μιλούν και να μην απαντούν, μόνον μένουν βουβές, ξεθωριάζουν χρόνο με τον χρόνο και, κάποιες φορές, εξαφανίζονται τελείως μες στα πυκνά σκοτάδια της γεροντικής άνοιας».

*Ο Ανδρέας Ταζογλίδης γεννήθηκε το 1951 στον Μεσόκαµπο Φλώρινας. Εργάστηκε ως δάσκαλος σε χωριά των Πρεσπών, της Ηµαθίας, στη Μελβούρνη Αυστραλίας και στη Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεµένος και έχει δυο κόρες. Ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει: «Η πλάνη», νουβέλα, 1979, «Μικρές παλιές ιστορίες», διηγήµατα, 1986, «Το χρονικό µιας καταστροφής», νουβέλα, 1996, «Ένας µικρός άνθρωπος», διηγήµατα, 2004 και «Γκρίζες αποχρώσεις», ποιήµατα, 2020.

Εκδόσεις Θερμαϊκός, σελ. 120

#TAGS
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα